MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
--------------------
MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
--------------------
YARATILIŞ 15:12
Güneş batarken Avram derin bir uykuya daldı. Üzerine dehşet verici zifiri bir karanlık çöktü.
-----
YARATILIŞ 37:24
ve onu susuz, boş bir kuyuya attılar.
YEREMYA 37:16
Böylece bodrumda bir hücreye kapatılan Yeremya uzun süre orada kaldı.
AĞITLAR 3:52
Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
-----
ÇÖLDE SAYIM 16:33
Sahip oldukları her şeyle birlikte diri diri ölüler diyarına indiler. Yer onların üzerine kapandı. Topluluğun arasından yok oldular.
ÇÖLDE SAYIM 16:34
Çığlıklarını duyan çevredeki İsrailliler, “Yer bizi de yutmasın!” diyerek kaçıştılar.
MEZMURLAR 30:9
“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mı, Senin sadakatini ilan eder mi?
MEZMURLAR 63:9
Ama canımı almak isteyenler, Yerin derinliklerine inecek,
MEZMURLAR 139:11
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:12
Onları ölüler diyarı gibi diri diri, Ölüm çukuruna inenler gibi Bütünüyle yutalım.
YEŞAYA 14:9
Toprağın altındaki ölüler diyarı Babil Kralı'nı karşılamak için sabırsızlanıyor. Onun gelişi ölüleri, Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; Ulusları yönetmiş kralları Tahtlarından ayağa kaldırıyor.
YEŞAYA 14:15
Ancak ölüler diyarına, Ölüm çukurunun dibine İndirilmiş bulunuyorsun.
-----
RUT 1:20
Naomi onlara, “Beni, Naomi değil, Mara diye çağırın” dedi. “Çünkü Her Şeye Gücü Yeten Tanrı bana çok acı verdi.
EYÜP 3:20
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
EYÜP 13:26
Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
-----
NEHEMYA 9:5
Levililer'den Yeşu, Kadmiel, Bani, Haşavneya, Şerevya, Hodiya, Şevanya ve Petahya halka, “Ayağa kalkın!” dediler, “Başlangıçtan sonsuza kadar var olan Tanrınız RAB'be övgüler olsun. ‘Ya Rab senin kutsal adın öyle yücedir ki, bizim yüceltmelerimiz, övgülerimiz yetersiz kalır.’ ”
EYÜP 9:8
O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
MEZMURLAR 136:4
Büyük harikalar yapan tek varlığa, Sevgisi sonsuzdur;
-----
NEHEMYA 9:11
Denizi yararak atalarımıza yol açtın. Denizin ortasından, kuru topraktan geçip gittiler. Onları kovalayanları ise bir taş gibi azgın derin sulara fırlattın.
EYÜP 41:31
Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.
MEZMURLAR 107:24
RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
-----
EYÜP 3:5
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 4:19
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
YEŞAYA 47:5
RAB diyor ki, “Ey Kildani kızı, Karanlığa çekilip sessizce otur. Çünkü bundan böyle ‘Ülkeler kraliçesi’ demeyecekler sana.
YEŞAYA 60:2
Dünyayı karanlık, halkları koyu karanlık örtüyor; Oysa RAB senin üzerine doğacak, Yüceliği üzerinde görünecek.
YAHUDA 1:6
Yetkilerinin sınırı içinde kalmayıp kendilerine ayrılan yeri terk etmiş olan melekleri, büyük yargı günü için çözülmez bağlarla bağlayarak karanlığa hapsetti.
YAHUDA 1:13
Köpüğünü savuran denizin azgın dalgaları gibi ayıplarını çevreye savururlar. Serseri yıldızlar gibidirler. Onları sonsuza dek sürecek koyu karanlık bekliyor.
VAHİY 20:3
Bin yıl tamamlanıncaya dek ulusları bir daha saptırmasın diye onu dipsiz derinliklere attı, oraya kapayıp girişi mühürledi. Bin yıl geçtikten sonra kısa bir süre için serbest bırakılması gerekiyor.
-----
EYÜP 8:16
Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
YEŞAYA 59:10
Kör gibi duvarı el yordamıyla arıyor, Yolumuzu bulmaya çalışıyoruz. Öğle vakti alaca karanlıktaymış gibi tökezliyoruz, Güçlüler arasında ölüler gibiyiz.
YEŞAYA 59:11
Hepimiz ayı gibi homurdanıyor, Güvercin gibi inim inim inliyoruz. Adalet bekliyoruz, ortada yok; Kurtuluş bekliyoruz, bizden uzak.
-----
EYÜP 30:3
Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
EYÜP 30:4
Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
EYÜP 30:5
Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
EYÜP 30:6
Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
-----
EYÜP 18:13
Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
EYÜP 18:14
Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
EYÜP 33:19
İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
EYÜP 33:20
Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
EYÜP 33:21
Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
EYÜP 33:23
“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,
EYÜP 33:25
Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.
EYÜP 33:26
Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı'nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.
EYÜP 33:27
Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
MEZMURLAR 51:8
Neşe, sevinç sesini duyur bana, Bayram etsin ezdiğin kemikler.
-----
MEZMURLAR 25:16
Halime bak, lütfet bana; Çünkü garip ve mazlumum.
MEZMURLAR 25:17
Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor, Kurtar beni dertlerimden!
MEZMURLAR 25:18
Üzüntüme, acılarıma bak, Bütün günahlarımı bağışla!
-----
MEZMURLAR 30:3
Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın, Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
MEZMURLAR 30:4
Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün, Kutsallığını anarak O'na şükredin.
MEZMURLAR 31:23
RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları! RAB kendisine bağlı olanları korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
HEZEKİEL 37:13
Mezarlarınızı açıp sizi çıkardığım zaman benim RAB olduğumu anlayacaksınız, ey halkım.
-----
MEZMURLAR 9:3
Düşmanlarım geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
MEZMURLAR 9:14
Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, Siyon Kenti'nin kapılarında Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
MEZMURLAR 31:8
Beni düşman eline düşürmedin, Bastığım yerleri genişlettin.
MEZMURLAR 71:2
Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır, Kulak ver bana, kurtar beni!
MEZMURLAR 143:11
Ya RAB, adın uğruna yaşam ver bana, Doğruluğunla kurtar beni sıkıntıdan.
MEZMURLAR 146:7
Ezilenlerin hakkını alan, Açlara yiyecek sağlayan O'dur. RAB tutsakları özgür kılar,
YEŞAYA 1:8
Siyon kızı bağdaki çardak, Salatalık bostanındaki kulübe gibi, Kuşatılmış bir kent gibi kalakalmış.
YEŞAYA 61:1
Egemen RAB'bin Ruhu üzerimdedir. Çünkü O beni yoksullara müjde iletmek için meshetti. Yüreği ezik olanların yaralarını sarmak için, Tutsaklara serbest bırakılacaklarını, Zindanlarda bulunanlara kurtulacaklarını, RAB'bin lütuf yılını, Tanrımız'ın öç alacağı günü ilan etmek, Yas tutanların hepsini avutmak, Siyon'da yas tutanlara yardım sağlamak –Kül yerine çelenk, Yas yerine sevinç yağı, Çaresizlik ruhu yerine Onlara övgü giysisini vermek– için RAB beni gönderdi. Öyle ki, RAB'bin görkemini yansıtmak için, Onlara “RAB'bin diktiği doğruluk ağaçları” densin.
-----
MEZMURLAR 41:9
Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile İhanet etti bana.
MİKA 7:5
İnanmayın komşunuza, Dostunuza güvenmeyin. Koynunuzda yatan karınızın yanında bile Sıkı tutun ağzınızı.
-----
MEZMURLAR 68:22
Rab, “Onları Başan'dan, Denizin derinliklerinden geri getireceğim” der,
-----
MEZMURLAR 61:2
Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
MEZMURLAR 71:21
Saygınlığımı artıracak, Yine beni avutacaksın.
MEZMURLAR 74:20
Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
MEZMURLAR 77:3
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela*
MEZMURLAR 77:4
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
MEZMURLAR 142:3
Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 18:14
İnsanın ruhu hastalıkta ona destektir. Ama ezik ruh nasıl dayanabilir?
YEŞAYA 53:3
İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.
MARKOS 14:35
Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua etmeye başladı. “Mümkünse o saati yaşamayayım” dedi.
MARKOS 14:36
“Abba, Baba, senin için her şey mümkün, bu kâseyi benden uzaklaştır. Ama benim değil, senin istediğin olsun.”
YUHANNA 12:27
Şimdi yüreğim sıkılıyor, ne diyeyim? ‘Baba, beni bu saatten kurtar’ mı diyeyim? Ama ben bu amaç için bu saate geldim.
-----
MEZMURLAR 102:2
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
-----
MEZMURLAR 119:20
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
-----
MEZMURLAR 119:71
İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
MEZMURLAR 119:107
Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
MEZMURLAR 119:143
Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
-----
MEZMURLAR 18:16
RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.
MEZMURLAR 56:13
Çünkü canımı ölümden kurtardın, Ayaklarımı tökezlemekten korudun; İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.
MEZMURLAR 69:3
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
MEZMURLAR 77:2
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
MEZMURLAR 116:4
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
MEZMURLAR 116:8
Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
MEZMURLAR 130:2
Sesimi işit, ya Rab, Yalvarışıma iyi kulak ver!
MEZMURLAR 142:1
Yüksek sesle yakarıyorum RAB'be, Yüksek sesle RAB'be yalvarıyorum.
YUNUS 2:5
Sular boğacak kadar kuşattı beni, Çevremi enginler sardı, Yosunlar dolaştı başıma.
LUKA 22:44
Derin bir acı içinde olan İsa daha hararetle dua etti. Teri, toprağa düşen kan damlalarını andırıyordu.
LUKA 22:53
Her gün tapınakta sizinle birlikteydim, bana el sürmediniz. Ama bu saat sizindir, karanlığın egemen olduğu saattir.”
ELÇİLERİN İŞLERİ 2:31
Geleceği görerek Mesih'in* ölümden dirilişine ilişkin şunları söyledi: ‘O, ölüler diyarına terk edilmedi, bedeni çürümedi.’
-----
YEREMYA 37:15
Yeremya'ya öfkelenen önderler onu dövdürtüp cezaevine çevirdikleri Yazman Yonatan'ın evine kapattılar.
-----
HEZEKİEL 27:26
Kürekçilerin seni açık denizlere götürdü, Ama doğu rüzgarı Denizin bağrında parçaladı seni.
HEZEKİEL 27:27
Gemin kazaya uğrayacağı gün, Zenginliğin, malların, ticari eşyaların, Gemicilerin, kılavuzların, kalafatçıların, Seninle ticaret yapanlar, Askerlerin ve gemide olan herkes Denizin derinliklerine batacak.
HEZEKİEL 27:28
Gemicilerinin bağırışından Kıyılar titreyecek.
HEZEKİEL 27:29
Kürekçiler gemilerini bırakacak, Gemicilerle kılavuzlar kıyıda duracak.
HEZEKİEL 27:30
Yüksek sesle haykırıp Senin için acı acı ağlayacaklar; Başlarına toprak serpecek, Külde yuvarlanacaklar.
HEZEKİEL 27:31
Senin yüzünden başlarını tıraş edecek, Çul kuşanacaklar. Senin için acı acı ağlayacak, Yas tutacaklar.
HEZEKİEL 27:32
Ağlayıp yas tutarken, Senin için bir ağıt yakacaklar: Her yanı denizle çevrili Sur Kenti gibi Susturulmuş bir kent var mı?
HEZEKİEL 27:33
Malların denizaşırı ülkelere vardığında Birçok ulusu doyurdun, Büyük zenginliğin, çeşit çeşit malınla Dünya krallarını zenginleştirdin.
HEZEKİEL 27:34
Şimdiyse denizde, suların derinliklerinde Darmadağın oldun, Malların ve çalışanlarının tümü Seninle birlikte battı.
-----
YUNUS 1:12
Yunus, “Beni kaldırıp denize atın” diye yanıtladı, “O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.”
YUNUS 1:13
Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
YUNUS 1:14
RAB'be seslenerek, “Ya RAB, yalvarıyoruz” dediler, “Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.”
YUNUS 1:15
Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
YUNUS 1:16
Bu olaydan ötürü denizciler RAB'den öyle korktular ki, O'na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
-----
2.SAMUEL 22:29
Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın.
EYÜP 19:8
Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
EYÜP 30:26
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
VAİZ 11:8
Evet, insan uzun yıllar yaşarsa, Sevinçle yaşasın. Ama karanlık günleri unutmasın, Çünkü onlar da az değil. Gelecek her şey boştur.
YEŞAYA 24:11
İnsanlar şarap özlemiyle sokaklarda bağrışıyor, Sevinçten eser kalmadı, Dünyanın coşkusu yok oldu.
AĞITLAR 3:2
Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
MİKA 7:8
Halime sevinme, ey düşmanım! Düşsem de kalkarım. Karanlıkta kalsam bile RAB bana ışık olur.
MATTA 8:12
Ama bu egemenliğin asıl mirasçıları dışarıdaki karanlığa atılacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.”
YUHANNA 8:12
İsa yine halka seslenip şöyle dedi: “Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen, asla karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur.”
YUHANNA 12:46
Bana iman eden hiç kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık olarak geldim.
YUHANNA 16:20
Size doğrusunu söyleyeyim, siz ağlayıp yas tutacaksınız, dünya ise sevinecektir. Kederleneceksiniz, ama kederiniz sevince dönüşecek.
ELÇİLERİN İŞLERİ 27:20
Günlerce ne güneş ne de yıldızlar göründü. Fırtına da olanca şiddetiyle sürdüğünden, artık kurtuluş umudunu tümden yitirmiştik.
-----
MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
MEZMURLAR 31:11
Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
MEZMURLAR 69:8
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
MEZMURLAR 69:9
Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
EZGİLER EZGİSİ 8:7
Sevgiyi engin sular söndüremez, Irmaklar süpürüp götüremez. İnsan varını yoğunu sevgi uğruna verse bile, Yine de hor görülür!
ROMALILAR 8:32
Öz Oğlu'nu bile esirgemeyip O'nu hepimiz için ölüme teslim eden Tanrı, O'nunla birlikte bize her şeyi bağışlamayacak mı?
2.KORİNTLİLER 5:21
Tanrı, günahı bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı'nın doğruluğu olalım.
GALATYALILAR 3:13
İbrahim'e sağlanan kutsama Mesih İsa aracılığıyla uluslara sağlansın ve bizler vaat edilen Ruh'u imanla alalım diye, Mesih bizim için lanetlenerek bizi Yasa'nın lanetinden kurtardı. Çünkü, “Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir” diye yazılmıştır.
1.PETRUS 2:24
Bizler günah karşısında ölelim, doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O'nun yaralarıyla şifa buldunuz.
1.PETRUS 3:18
Nitekim Mesih de bizleri Tanrı'ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü. Bedence öldürüldü, ama ruhça diriltildi.
Kamu malı