1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.

--------------------


EYÜP 6:4
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.

-----

EYÜP 33:28
Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

MEZMURLAR 16:10
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.

YEŞAYA 38:18
Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, Ölüm övgüler sunmaz sana. Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.

YUNUS 2:6
Dağların köklerine kadar battım, Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; Ama, ya RAB, Tanrım, Canımı sen kurtardın çukurdan.

ELÇİLERİN İŞLERİ 2:24
Tanrı ise, ölüm acılarına son vererek O'nu diriltti. Çünkü O'nun ölüme tutsak kalması olanaksızdı.

-----

MEZMURLAR 18:4
Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,

MEZMURLAR 18:6
Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Yardıma çağırdım Tanrım'ı. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.

MEZMURLAR 69:14
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.

YUNUS 2:2
“Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, Kulak verdin sesime.

-----

MEZMURLAR 31:12
Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.

-----

MEZMURLAR 88:13
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.

MEZMURLAR 88:18
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.

-----

AĞITLAR 3:6
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

HEZEKİEL 26:20
ölüm çukuruna inenlerle birlikte seni eski zaman insanlarının yanına indireceğim. Ölüm çukuruna inenlerle birlikte eski kalıntılar arasına, yeryüzünün derinliklerine yerleştireceğim. Öyle ki, bir daha dönüp yaşayanlar diyarında yerini almayasın.

-----

YEREMYA 38:6
Böylece Yeremya'yı alıp kralın oğlu Malkiya'nın muhafız avlusundaki sarnıcına halatlarla sarkıtarak indirdiler. Sarnıçta su yoktu, yalnız çamur vardı. Yeremya çamura battı.

AĞITLAR 3:53
Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

AĞITLAR 3:54
Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

AĞITLAR 3:55
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;


Kamu malı