MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
--------------------
MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
--------------------
EYÜP 6:4
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.
-----
EYÜP 33:28
Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’
MEZMURLAR 16:10
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.
YEŞAYA 38:18
Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, Ölüm övgüler sunmaz sana. Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.
YUNUS 2:6
Dağların köklerine kadar battım, Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; Ama, ya RAB, Tanrım, Canımı sen kurtardın çukurdan.
ELÇİLERİN İŞLERİ 2:24
Tanrı ise, ölüm acılarına son vererek O'nu diriltti. Çünkü O'nun ölüme tutsak kalması olanaksızdı.
-----
MEZMURLAR 18:4
Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,
MEZMURLAR 18:6
Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Yardıma çağırdım Tanrım'ı. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
MEZMURLAR 69:14
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
YUNUS 2:2
“Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, Kulak verdin sesime.
-----
MEZMURLAR 31:12
Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.
-----
MEZMURLAR 88:13
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
MEZMURLAR 88:18
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
-----
AĞITLAR 3:6
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
HEZEKİEL 26:20
ölüm çukuruna inenlerle birlikte seni eski zaman insanlarının yanına indireceğim. Ölüm çukuruna inenlerle birlikte eski kalıntılar arasına, yeryüzünün derinliklerine yerleştireceğim. Öyle ki, bir daha dönüp yaşayanlar diyarında yerini almayasın.
-----
YEREMYA 38:6
Böylece Yeremya'yı alıp kralın oğlu Malkiya'nın muhafız avlusundaki sarnıcına halatlarla sarkıtarak indirdiler. Sarnıçta su yoktu, yalnız çamur vardı. Yeremya çamura battı.
AĞITLAR 3:53
Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
AĞITLAR 3:54
Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
AĞITLAR 3:55
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
Kamu malı