EYÜP 30:28

EYÜP 30:28
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

--------------------

NEHEMYA 7:3
Onlara, “Güneş ortalığı ısıtıncaya kadar Yeruşalim kapıları açılmasın” dedim, “Kapı nöbetçileri görev başındayken kapıları kapalı tutsunlar. Kapıları siz sürgüleyin ve Yeruşalim'de oturanlara nöbet görevi verin. Bazıları bu görevi yapsın, bazıları da evlerinin çevresinde nöbet tutsun.”

-----

ESTER 4:1
Mordekay olup bitenleri öğrenince giysilerini yırttı, çula sarınıp başından aşağı kül döktü, yüksek sesle ve acıyla feryat ederek kent merkezine geldi.

ESTER 4:2
Varıp sarayın kapısında durdu. Çünkü çula sarınmış hiç kimse bu kapıdan içeri giremezdi.

EYÜP 30:24
“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

EYÜP 30:25
Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?

MEZMURLAR 35:13
Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.

YEREMYA 8:15
Esenlik bekledik, iyilik gelmedi. Şifa umduk, yılgınlık bulduk.

YEREMYA 9:1
Keşke halkımı bırakabilmem, Onlardan uzaklaşabilmem için Çölde konaklayacak bir yerim olsa! Hepsi zina ediyor, Hain bir topluluk!

HEZEKİEL 7:16
Sağ kalanlar vadilerdeki güvercinler gibi dağlara kaçacak; her biri günahından ötürü inleyecek.

-----

EYÜP 4:11
Aslan av bulamadığı için yok oluyor, Dişi aslanın yavruları dağılıyor.

EYÜP 4:20
Ömürleri sabahtan akşama varmaz, Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.

EYÜP 4:21
İçlerindeki çadır ipleri çekilince, Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.’

EYÜP 6:6
Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

EYÜP 7:6
“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.

EYÜP 8:11
“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

EYÜP 19:26
Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.

EYÜP 24:7
Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

EYÜP 24:10
Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

EYÜP 30:8
Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.

EYÜP 31:19
Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

EYÜP 31:39
Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

EYÜP 33:9
‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

EYÜP 34:6
Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’

EYÜP 34:20
Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

-----

EYÜP 31:26
Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

YEŞAYA 17:8
Elleriyle yaptıkları sunaklara, parmaklarıyla biçim verdikleri Aşera putlarına, buhur sunaklarına bakmayacaklar.

YEŞAYA 24:23
Ayın yüzü kızaracak, güneş utanacak. Çünkü Her Şeye Egemen RAB Siyon Dağı'nda, Yeruşalim'de krallık edecek. Halkın ileri gelenleri O'nun yüceliğini görecek.

YEŞAYA 29:9
Şaşırın, şaşkına dönün, Kendinizi kör edin, görmez olun. Şarap içmeden sarhoş olun, İçki içmeden sendeleyin.

YEŞAYA 30:26
RAB halkının kırıklarını sardığı, Vuruşuyla açtığı yaraları iyileştirdiği gün, Ay güneş gibi parlayacak, Güneş yedi kat, yedi günün toplam parlaklığı kadar parlak olacak.”

YEREMYA 4:28
Bu yüzden yeryüzü yasa gömülecek, Gök kararacak; Çünkü ben söyledim, ben tasarladım. Fikrimi değiştirmeyecek, Verdiğim karardan dönmeyeceğim.”

YOEL 2:10
Yeryüzü önlerinde sarsılıyor, Gökyüzü titriyor; Güneş ve ay kararıyor, Yıldızların parıltısı görünmez oluyor.

YOEL 3:15
Güneş ve ay kararıyor, Yıldızların parıltısı görünmez oluyor.

MİKA 3:6
Bu nedenle üzerinize görümsüz geceler çökecek. Karanlıktan fal bakamayacaksınız. Ey peygamberler, güneşiniz batacak, gününüz kararacak.

-----

EYÜP 16:20
Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;

EYÜP 30:1
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

EYÜP 38:2
“Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?

EYÜP 38:41
Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı'ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?

EYÜP 39:16
Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

EYÜP 41:33
Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.

-----

MEZMURLAR 10:1
Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?

MEZMURLAR 13:2
Ne zamana dek içimde tasa, Yüreğimde hep keder olacak? Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?

MEZMURLAR 143:7
Çabuk yanıtla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.

YEŞAYA 38:17
Çektiğim bunca acı esenlik bulmam içindi. Beni sevdiğin için yıkım çukuruna düşmekten alıkoydun, Günahlarımı arkana attın.

AĞITLAR 3:3
Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

-----

EYÜP 3:24
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.

EYÜP 30:20
“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

MEZMURLAR 6:6
İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan, Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.

MEZMURLAR 13:1
Ne zamana dek, ya RAB, Sonsuza dek mi beni unutacaksın? Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?

MEZMURLAR 22:1
Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

MEZMURLAR 22:2
Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

MEZMURLAR 30:7
Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi Sarsılmaz kıldın; Ama sen yüzünü gizleyince, Dehşete düştüm.

MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.

MEZMURLAR 32:3
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.

MEZMURLAR 38:7
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

MEZMURLAR 38:8
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

MEZMURLAR 104:29
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

VAİZ 8:10
Bir de kötülerin gömüldüğünü gördüm. Kutsal yere girip çıkar, kötülük yaptıkları kentte övülürlerdi. Bu da boş.

YEŞAYA 53:3
İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.

YEŞAYA 53:4
Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, Vurulup ezildiğini sandık.

-----

MEZMURLAR 119:83
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.

AĞITLAR 5:10
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

-----

HEZEKİEL 31:15
“ ‘Egemen RAB şöyle diyor: Sedir ağacı ölüler diyarına indiği gün, ona yas tutsunlar diye derin su kaynaklarını kapattım. Irmaklarını durdurdum, gür sularının önünü kestim. O ağaç yüzünden Lübnan'ı karanlığa boğdum, bütün orman ağaçlarını kuruttum.

Kamu malı