EYÜP 30

EYÜP 30:1  
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

EYÜP 30:3  
Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

EYÜP 30:4  
Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.

EYÜP 30:5  
Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

EYÜP 30:6  
Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

EYÜP 30:7  
Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.

EYÜP 30:8  
Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.

EYÜP 30:9  
“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.

EYÜP 30:10  
Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

EYÜP 30:11  
Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.

EYÜP 30:12  
Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.

EYÜP 30:13  
Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.

EYÜP 30:14  
Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

EYÜP 30:15  
Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

EYÜP 30:16  
“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.

EYÜP 30:17  
Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

EYÜP 30:18  
Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

EYÜP 30:19  
Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.

EYÜP 30:20  
“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

EYÜP 30:21  
Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

EYÜP 30:22  
Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

EYÜP 30:23  
Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

EYÜP 30:24  
“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

EYÜP 30:25  
Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?

EYÜP 30:26  
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.

EYÜP 30:27  
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.

EYÜP 30:28  
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

EYÜP 30:29  
Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.

EYÜP 30:30  
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

EYÜP 30:31  
Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.


Kamu malı