EYÜP 19:6
Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
--------------------
EYÜP 19:6
Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
--------------------
EYÜP 1:21
Dedi ki, “Bu dünyaya çıplak geldim, çıplak gideceğim. RAB verdi, RAB aldı, RAB'bin adına övgüler olsun!”
EYÜP 2:10
Eyüp, “Aptal kadınlar gibi konuşuyorsun” diye karşılık verdi, “Nasıl olur? Tanrı'dan gelen iyiliği kabul edelim de kötülüğü kabul etmeyelim mi?” Bütün bu olaylara karşın Eyüp'ün ağzından günah sayılabilecek bir söz çıkmadı.
EYÜP 4:9
Tanrı'nın soluğuyla yok oluyor, Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
EYÜP 32:13
‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.
YUHANNA 19:11
İsa, “Sana gökten verilmeseydi, benim üzerimde hiçbir yetkin olmazdı” diye karşılık verdi. “Bu nedenle beni sana teslim edenin günahı daha büyüktür.”
-----
EYÜP 3:26
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
EYÜP 6:10
Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan'ın sözlerini yadsımadım.
EYÜP 6:29
Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.
EYÜP 9:17
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
EYÜP 13:15
Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.
EYÜP 16:17
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
EYÜP 17:15
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
EYÜP 24:25
“Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”
EYÜP 27:3
İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı'nın soluğu burnumda olduğu sürece,
EYÜP 27:4
Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.
EYÜP 27:5
Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.
EYÜP 27:6
Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.
EYÜP 32:1
Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
EYÜP 32:2
Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.
EYÜP 34:5
“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.
-----
EYÜP 6:2
“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!
EYÜP 6:4
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.
EYÜP 7:15
Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
EYÜP 7:21
Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
EYÜP 10:14
Günah işleseydim, beni gözlerdin, Suçumu cezasız bırakmazdın.
EYÜP 10:15
Suçluysam, vay başıma! Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum, Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
EYÜP 13:25
Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?
EYÜP 16:7
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
EYÜP 16:9
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
EYÜP 16:10
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
EYÜP 16:15
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
EYÜP 16:16
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
EYÜP 19:10
Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
EYÜP 19:11
Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
YEREMYA 30:14
Bütün oynaşların unuttu seni, Arayıp sormuyorlar. Seni düşman vururcasına vurdum, Acımasızca cezalandırdım. Çünkü suçun çok, Günahların sayısız.
-----
EYÜP 13:26
Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
EYÜP 13:28
“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.
EYÜP 30:21
Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
-----
EYÜP 19:4
Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
-----
EYÜP 19:21
“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
EYÜP 19:22
Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
EYÜP 19:23
“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
EYÜP 19:28
Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
MEZMURLAR 69:26
Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
AĞITLAR 1:12
“Ey sizler, yoldan geçenler, Sizin için önemi yok mu bunun? Bakın da görün, başıma gelen dert gibisi var mı? Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendiği gün Başıma yağdırdı onu.
MATTA 27:46
Saat üçe doğru İsa yüksek sesle, “Eli, Eli, lema şevaktani?” yani, “Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?” diye bağırdı.
-----
EYÜP 33:18
Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
EYÜP 33:19
İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
EYÜP 36:8
Ama insanlar zincire vurulur, Baskı altında tutulurlarsa,
MEZMURLAR 18:5
Ölüler diyarının bağları sarmıştı, Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
MEZMURLAR 107:10
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
MEZMURLAR 116:3
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
YUNUS 2:5
Sular boğacak kadar kuşattı beni, Çevremi enginler sardı, Yosunlar dolaştı başıma.
-----
MEZMURLAR 41:2
Korur RAB, yaşatır onu, Ülkede mutlu kılar, Terk etmez düşmanlarının eline.
-----
MEZMURLAR 44:9
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
MEZMURLAR 44:10
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
MEZMURLAR 44:11
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
MEZMURLAR 44:12
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
MEZMURLAR 44:13
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
MEZMURLAR 44:14
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
-----
MEZMURLAR 66:10
Sen bizi sınadın, ey Tanrı, Gümüş arıtır gibi arıttın.
-----
MEZMURLAR 66:12
İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
-----
MEZMURLAR 77:7
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
MEZMURLAR 77:8
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
MEZMURLAR 77:9
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela
-----
YEREMYA 16:16
“Birçok balıkçı çağırmak üzereyim. Onları yakalayacaklar” diyor RAB, “Ardından birçok avcı çağıracağım. Her dağın, her tepenin üzerinden, kaya kovuklarından avlayacaklar onları.
YEREMYA 52:9
Kral Sidkiya yakalanıp Hama topraklarında, Rivla'da Babil Kralı'nın huzuruna çıkarıldı. Babil Kralı onun hakkında karar verdi.
-----
AĞITLAR 3:36
Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
-----
AĞITLAR 4:17
Boş yere yardım beklemekten gözlerimizin feri sönüyor, Gözetleme kulesinde bizi kurtaramayacak bir ulusu bekledikçe bekledik.
-----
AĞITLAR 4:18
İzlerimizi sürüyorlar, Sokaklarımızda gezemez olduk. Sonumuz yaklaştı, günlerimiz tükendi, Çünkü sonumuz geldi.
-----
HEZEKİEL 19:8
Çevredeki uluslar üzerine geldiler, Ağlarını gerdiler, Onu tuzağa düşürdüler.
HEZEKİEL 19:9
Çengel takıp onu kafese koydular Ve Babil Kralı'na götürdüler. İsrail dağlarında kükreyişi bir daha duyulmasın diye Onu gözetim altında tuttular.
-----
YEŞAYA 24:1
İşte RAB yeryüzünü harap edip viraneye çevirecek, Yeryüzünü altüst edecek, Üzerinde yaşayanları darmadağın edecek.
YEŞAYA 24:17
Ey dünyada yaşayanlar, Önünüzde dehşet, çukur ve tuzak var.
YEŞAYA 24:18
Dehşet haberinden kaçan çukura düşecek, Çukurdan çıkan tuzağa yakalanacak. Göklerin kapakları açılacak, Dünyanın temelleri sarsılacak.
YEREMYA 50:24
Senin için tuzak kurdum, ey Babil, Bilmeden tuzağıma düştün. Bulunup yakalandın, Çünkü RAB'be karşı çıktın.
AĞITLAR 3:47
Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
HEZEKİEL 17:16
“ ‘Egemen RAB, varlığım hakkı için diyor, onu tahta oturtan kralın ülkesinde, Babil'de ölecek. Çünkü içtiği andı küçümsedi, yaptığı antlaşmayı bozdu.
Kamu malı