MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
--------------------
MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
--------------------
MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
MEZMURLAR 102:5
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
MEZMURLAR 32:3
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.
MEZMURLAR 32:4
Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela*
MEZMURLAR 38:3
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
EYÜP 30:30
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
MEZMURLAR 22:14
Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
MEZMURLAR 22:15
Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
MEZMURLAR 119:83
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 17:22
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
EYÜP 19:20
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
MEZMURLAR 22:17
Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
AĞITLAR 3:4
Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
MEZMURLAR 6:6
İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan, Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
MEZMURLAR 38:7
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
-----
MEZMURLAR 31:9
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
MEZMURLAR 6:2
Lütfet bana, ya RAB, bitkinim; Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
MEZMURLAR 37:20
Ama kötüler yıkıma uğrayacak; RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek, Duman gibi dağılıp yok olacak.
MEZMURLAR 42:10
Gün boyu hasımlarım: “Nerede senin Tanrın?” diyerek Bana sataştıkça, Kemiklerim kırılıyor sanki.
MEZMURLAR 51:8
Neşe, sevinç sesini duyur bana, Bayram etsin ezdiğin kemikler.
YEŞAYA 52:14
Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor; Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki, İnsana benzer yanı kalmadı;
AĞITLAR 1:13
Ateş saldı yukarıdan, Kemiklerimin içine işledi ateş; Ağ serdi ayaklarıma, Geri çevirdi beni; Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
AĞITLAR 4:8
Şimdiyse görünüşleri kömürden kara, Sokaklarda tanınmaz oldular. Bir deri bir kemiğe döndüler, odun gibi kurudular.
-----
EYÜP 7:7
Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
EYÜP 14:1
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
MEZMURLAR 39:5
Yalnız bir karış ömür verdin bana, Hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çağında bile. Sela*
MEZMURLAR 90:6
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
MEZMURLAR 90:7
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
MEZMURLAR 102:11
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
MEZMURLAR 102:24
“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
1.PETRUS 1:24
Nitekim, “İnsan soyu ota benzer, Bütün yüceliği kır çiçeği gibidir. Ot kurur, çiçek solar, Ama Rab'bin sözü sonsuza dek kalır.” İşte size müjdelenmiş olan söz budur.
-----
EYÜP 33:19
İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
EYÜP 33:20
Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
EYÜP 33:21
Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
EYÜP 33:22
Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
-----
MEZMURLAR 69:3
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
MEZMURLAR 102:1
Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
MEZMURLAR 102:2
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
MEZMURLAR 143:4
Bu yüzden bunalıma düştüm, Yüreğim perişan.
MEZMURLAR 143:7
Çabuk yanıtla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.
-----
MEZMURLAR 55:4
Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
MATTA 26:37
Petrus ile Zebedi'nin iki oğlunu yanına aldı. Kederlenmeye, ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.
MATTA 26:38
Onlara, “Ölesiye kederliyim” dedi. “Burada kalın, benimle birlikte uyanık durun.”
ROMALILAR 8:32
Öz Oğlu'nu bile esirgemeyip O'nu hepimiz için ölüme teslim eden Tanrı, O'nunla birlikte bize her şeyi bağışlamayacak mı?
-----
MEZMURLAR 56:10
Sözünü övdüğüm Tanrı'ya, Sözünü övdüğüm RAB'be,
-----
YEŞAYA 33:14
Siyon'daki günahkârlar dehşet içinde, Tanrısızları titreme aldı. “Her şeyi yiyip bitiren ateşin yanında Hangimiz oturabilir? Sonsuza dek sönmeyecek alevin yanında Hangimiz yaşayabilir?” diye soruyorlar.
-----
2.KORİNTLİLER 1:8
Kardeşlerim, Asya İli'nde* çektiğimiz sıkıntılardan habersiz kalmanızı istemiyoruz. Dayanabileceğimizden çok ağır bir yük altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile umudumuzu kesmiştik.
2.KORİNTLİLER 1:9
Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrı'ya güvenmemiz için oldu.
2.KORİNTLİLER 1:10
Tanrı bizi böylesine büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardı; daha da kurtaracaktır. Umudumuzu O'na bağladık. Siz de dualarınızla bize yardım ettikçe, bizi yine kurtaracaktır. Öyle ki, birçok kişinin dualarıyla bize sağlanan lütuftan ötürü birçoklarının ağzından bizim için şükranlar sunulsun.
-----
İBRANİLER 12:29
Çünkü Tanrımız yakıp yok eden bir ateştir.
Kamu malı