MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
--------------------
MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
--------------------
MEZMURLAR 6:7
Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
MEZMURLAR 31:9
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
EYÜP 16:16
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
EYÜP 17:7
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
MEZMURLAR 88:9
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
MEZMURLAR 40:12
Sayısız belalar çevremi sardı, Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum; Başımdaki saçlardan daha çoklar, Çaresiz kaldım.
MEZMURLAR 69:3
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
MEZMURLAR 119:82
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
MEZMURLAR 119:123
Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
AĞITLAR 5:17
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
-----
MEZMURLAR 38:8
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
MEZMURLAR 38:9
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
MEZMURLAR 38:11
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
MEZMURLAR 38:12
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
YEŞAYA 21:4
Şaşkınım, titremeler sardı beni. Özlediğim alaca karanlık bana korku veriyor artık.
-----
1.SAMUEL 20:3
Ancak Davut ant içerek, “Senin beni sevdiğini baban çok iyi biliyor” diye yanıtladı, “ ‘Yonatan ne yapacağımı bilmemeli, yoksa üzülür’ diye düşünmüştür. RAB'bin ve senin yaşamın hakkı için derim ki, ölüm ile aramda yalnız bir adım var.”
MEZMURLAR 49:12
Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
MEZMURLAR 78:39
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
MEZMURLAR 103:14
Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
MEZMURLAR 141:7
Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
YEŞAYA 2:22
Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin. Onun ne değeri var ki?
YEŞAYA 40:6
Ses, “Duyur” diyor. “Neyi duyurayım?” diye soruyorum. “İnsan soyu ota benzer, Bütün vefası kır çiçeği gibidir.
YEŞAYA 64:6
Hepimiz murdar olanlara benzedik, Bütün doğru işlerimiz kirli paçavra gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.
1.PETRUS 1:24
Nitekim, “İnsan soyu ota benzer, Bütün yüceliği kır çiçeği gibidir. Ot kurur, çiçek solar, Ama Rab'bin sözü sonsuza dek kalır.” İşte size müjdelenmiş olan söz budur.
-----
MEZMURLAR 13:3
Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım, Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
1.SAMUEL 14:27
Yonatan babasının halka ant içirdiğini duymamıştı. Elindeki değneği uzatıp ucunu bal gümecine batırdı. Biraz bal tadar tatmaz gözleri parladı.
1.SAMUEL 14:28
Bunun üzerine oradakilerden biri Yonatan'a, “Baban askerlere, ‘Bugün kim yemek yerse lanetli olsun’ diye ant içirdi” dedi, “Askerlerin bitkin düşmesi de bundan.”
1.SAMUEL 14:29
Yonatan, “Babam halka sıkıntı verdi” diye yanıtladı, “Bakın, bu baldan biraz tadınca gözlerim nasıl da parladı!
Kamu malı