EYÜP 29:24
Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
--------------------
EYÜP 29:24
Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
--------------------
EYÜP 29:21
“İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
EYÜP 29:22
Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
EYÜP 29:25
Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
-----
EYÜP 29:23
Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
-----
LUKA 24:41
Sevinçten hâlâ inanamayan, şaşkınlık içindeki öğrencilerine, “Sizde yiyecek bir şey var mı?” diye sordu.
YARATILIŞ 45:26
Ona, “Yusuf yaşıyor!” dediler, “Üstelik Mısır'ın yöneticisi olmuş.” Babaları donup kaldı, onlara inanmadı.
EYÜP 9:16
O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
LUKA 24:11
Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar.
-----
MEZMURLAR 126:1
RAB sürgünleri Siyon'a geri getirince, Rüya gibi geldi bize.
-----
YARATILIŞ 4:5
Kayin'le sunusunu ise reddetti. Kayin çok öfkelendi, suratını astı.
-----
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 16:15
Kralın yüzü gülüyorsa, yaşam demektir. Lütfu son yağmuru getiren bulut gibidir.
-----
YEREMYA 3:12
“Git, bu sözleri kuzeye duyur. De ki, “ ‘Ey dönek İsrail, geri dön’ diyor RAB. ‘Size artık öfkeyle bakmayacağım, Çünkü ben sevecenim’ diyor RAB. ‘Öfkemi sonsuza dek sürdürmem.
-----
YARATILIŞ 4:6
RAB Kayin'e, “Niçin öfkelendin?” diye sordu, “Niçin surat astın?
-----
ÇÖLDE SAYIM 6:26
RAB yüzünü size çevirsin Ve size esenlik versin.’
-----
EYÜP 29:7
“Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
EYÜP 29:8
Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
EYÜP 29:9
Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
EYÜP 29:10
Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
EYÜP 29:11
Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
EYÜP 30:1
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
-----
EYÜP 29:12
Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
EYÜP 29:13
Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
EYÜP 29:14
Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
EYÜP 29:15
Körlere göz, Topallara ayaktım.
EYÜP 29:16
Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
EYÜP 29:17
Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
-----
EYÜP 29:18
“ ‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
EYÜP 29:19
Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
EYÜP 29:20
Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
-----
MEZMURLAR 4:6
“Kim bize iyilik yapacak?” diyen çok. Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
Kamu malı