EYÜP 16:16
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
--------------------
MEZMURLAR 23:4
Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile, Kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomağın, değneğin güven verir bana.
EYÜP 3:5
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
EYÜP 12:22
Karanlıkların derin sırlarını açar, Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır.
EYÜP 24:17
Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
EYÜP 34:22
Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
MEZMURLAR 44:19
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
MEZMURLAR 107:10
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
EYÜP 38:17
Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
YEREMYA 2:6
‘Mısır'dan bizi çıkaran, Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta, Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta, Kimsenin geçmediği, Kimsenin yaşamadığı toprakta Bize yol gösteren RAB nerede?’ diye sormadılar.
YEREMYA 13:16
Karanlık basmadan, Kararan dağlarda Ayaklarınız tökezlemeden Tanrınız RAB'bi onurlandırın. Siz ışık beklerken, RAB onu kopkoyu, zifiri karanlığa çevirecek.
AMOS 5:8
Ülker ve Oryon takımyıldızlarını yaratan, Zifiri karanlığı sabaha çeviren, Gündüzü geceyle karartan, Deniz sularını çağırıp Yeryüzüne dökenin adı RAB'dir.
EYÜP 28:3
İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.
YEŞAYA 9:2
Karanlıkta yürüyen halk Büyük bir ışık görecek; Ölümün gölgelediği diyarda Yaşayanların üzerine ışık parlayacak.
-----
EYÜP 16:7
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
EYÜP 16:8
Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
EYÜP 16:9
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
EYÜP 16:10
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
EYÜP 16:11
Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
EYÜP 16:12
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
EYÜP 16:13
Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
EYÜP 16:14
Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
EYÜP 16:15
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
EYÜP 16:16
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
EYÜP 16:17
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
-----
MEZMURLAR 6:6
İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan, Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
MEZMURLAR 6:7
Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
EYÜP 17:7
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
AĞITLAR 2:11
Gözlerim tükenmekte ağlamaktan, İçim kanıyor; Halkımın yıkımından Yüreğim sızlıyor, Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.
MEZMURLAR 31:9
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
MEZMURLAR 32:3
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.
MEZMURLAR 69:3
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
MEZMURLAR 102:9
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
AĞITLAR 5:17
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
-----
MATTA 4:16
Karanlıkta yaşayan halk, Büyük bir ışık gördü. Ölümün gölgelediği diyarda Yaşayanlara ışık doğdu.”
-----
EYÜP 30:17
Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
EYÜP 30:18
Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
EYÜP 30:19
Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
EYÜP 2:7
Böylece Şeytan RAB'bin huzurundan ayrıldı. Eyüp'ün bedeninde tepeden tırnağa kadar kötü çıbanlar çıkardı.
Kamu malı