EYÜP 7:16
Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
--------------------
EYÜP 7:16
Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
--------------------
EYÜP 7:15
Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
EYÜP 3:20
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
EYÜP 3:21
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
EYÜP 3:22
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
YUNUS 4:3
Ya RAB, lütfen şimdi canımı al. Çünkü benim için ölmek yaşamaktan iyidir.”
1.KRALLAR 19:4
Bir gün boyunca çölde yürüdü, sonunda bir retem çalısının altına oturdu ve ölmek için dua etti: “Ya RAB, yeter artık, canımı al, ben atalarımdan daha iyi değilim.”
YUNUS 4:8
Güneş doğunca Tanrı yakıcı bir doğu rüzgarı estirdi. Yunus başına vuran güneşten bayılmak üzereydi. Ölümü dileyerek, “Benim için ölmek yaşamaktan iyidir” dedi.
ÇÖLDE SAYIM 11:15
Bana böyle davranacaksan –eğer gözünde lütuf bulduysam– lütfen beni hemen öldür de kendi yıkımımı görmeyeyim.”
EYÜP 10:1
Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim, Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
YARATILIŞ 27:46
Sonra İshak'a, “Bu Hititli kadınlar yüzünden canımdan bezdim” dedi, “Eğer Yakup da bu ülkenin kızlarıyla, Hitit kızlarıyla evlenirse, nasıl yaşarım?”
EYÜP 6:9
Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!
VAİZ 2:17
Böylece hayattan nefret ettim. Çünkü güneşin altında yapılan iş çetindi bence. Her şey boş ve rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.
VAHİY 9:6
O günlerde insanlar ölümü arayacak, ama bulamayacaklar. Ölümü özleyecekler, ama ölüm onlardan kaçacak.
EYÜP 14:13
“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
YEREMYA 8:3
Bu kötü ulustan bütün sağ kalanlar, kendilerini sürdüğüm yerlerde yaşayanlar, ölümü yaşama yeğleyecekler. Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.’
-----
EYÜP 7:12
Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?
EYÜP 7:13
Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,
EYÜP 7:14
Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.
EYÜP 6:4
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.
EYÜP 7:3
Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.
-----
EYÜP 7:7
Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
-----
EYÜP 7:17
“İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,
EYÜP 7:18
Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?
EYÜP 7:19
Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?
EYÜP 10:20
Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı? Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
MEZMURLAR 39:13
Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”
EYÜP 7:21
Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
EYÜP 14:6
Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
-----
EYÜP 9:21
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
EYÜP 42:6
Bu yüzden kendimi hor görüyor, Toz ve kül içinde tövbe ediyorum.”
VAHİY 6:16
Dağlara, kayalara, “Üzerimize düşün!” dediler, “Tahtta oturanın yüzünden ve Kuzu'nun gazabından saklayın bizi!
-----
YEREMYA 20:14
Lanet olsun doğduğum güne! Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!
YEREMYA 20:15
“Bir oğlun oldu!” diyerek babama haber getiren, Onu sevince boğan adama lanet olsun!
YEREMYA 20:16
RAB'bin acımadan yerle bir ettiği Kentler gibi olsun o adam! Sabah feryatlar, Öğlen savaş naraları duysun!
YEREMYA 20:17
Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; Annem mezarım olur, Rahmi hep gebe kalırdı.
YEREMYA 20:18
Neden ana rahminden çıktım? Dert, üzüntü görmek, Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?
-----
MEZMURLAR 78:39
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
-----
MEZMURLAR 62:9
Sıradan insan ancak bir soluk, Soylu insansa bir yalandır. Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
MEZMURLAR 144:4
İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.
VAİZ 6:11
Söz çoğaldıkça anlam azalır, Bunun kime yararı olur?
YEŞAYA 2:22
Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin. Onun ne değeri var ki?
Kamu malı