MATTA 22:1   ←
İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
MATTA 22:3   ←
Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
MATTA 22:4   ←
“Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
MATTA 22:5   ←
“Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
MATTA 22:6   ←
Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
MATTA 22:7   ←
Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
MATTA 22:8   ←
“Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
MATTA 22:9   ←
Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
MATTA 22:10   ←
Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
MATTA 22:11   ←
“Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
MATTA 22:12   ←
Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
MATTA 22:13   ←
“O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
MATTA 22:14   ←
“Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
MATTA 22:15   ←
Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
MATTA 22:16   ←
Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
MATTA 22:17   ←
Peki, söyle bize, sence Sezar'a* vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
MATTA 22:18   ←
İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
MATTA 22:19   ←
Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
MATTA 22:20   ←
İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
MATTA 22:21   ←
“Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
MATTA 22:22   ←
Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
MATTA 22:23   ←
Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
MATTA 22:25   ←
Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
MATTA 22:26   ←
İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
MATTA 22:27   ←
Hepsinden sonra kadın da öldü.
MATTA 22:28   ←
Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
MATTA 22:29   ←
İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
MATTA 22:30   ←
“Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
MATTA 22:31   ←
Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
MATTA 22:32   ←
‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
MATTA 22:33   ←
Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
MATTA 22:34   ←
Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
MATTA 22:35   ←
Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
MATTA 22:37   ←
İsa ona şu karşılığı verdi: “ ‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
MATTA 22:38   ←
İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
MATTA 22:39   ←
İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
MATTA 22:40   ←
Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
MATTA 22:41   ←
Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le* ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
MATTA 22:43   ←
İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
MATTA 22:44   ←
‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
MATTA 22:45   ←
Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
MATTA 22:46   ←
İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
Kamu malı