EZGİLER EZGİSİ 8:1 ←
Önüne düşer, Beni eğiten Annemin evine götürürdüm seni; Sana baharatlı şarapla Kendi narlarımın suyundan içirirdim.
EZGİLER EZGİSİ 8:3 ←
Sol eli başımın altında, Sağ eli sarsın beni.
EZGİLER EZGİSİ 8:4 ←
Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, Gönlü hoş olana dek.
EZGİLER EZGİSİ 8:5 ←
Kim bu, Sevgilisine yaslanarak çölden çıkan?
EZGİLER EZGİSİ 8:6 ←
Beni yüreğinin üzerine bir mühür gibi, Kolunun üzerine bir mühür gibi yerleştir. Çünkü sevgi ölüm kadar güçlü, Tutku ölüler diyarı kadar katıdır. Alev alev yanar, Yakıp bitiren ateş gibi.
EZGİLER EZGİSİ 8:7 ←
Sevgiyi engin sular söndüremez, Irmaklar süpürüp götüremez. İnsan varını yoğunu sevgi uğruna verse bile, Yine de hor görülür!
EZGİLER EZGİSİ 8:8 ←
Küçük bir kızkardeşimiz var, Daha memeleri çıkmadı. Ne yapacağız kızkardeşimiz için, Söz kesileceği gün?
EZGİLER EZGİSİ 8:9 ←
Eğer o bir sursa, Üzerine gümüş mazgallı siper yaparız; Eğer bir kapıysa, Sedir tahtalarıyla onu kaplarız.
EZGİLER EZGİSİ 8:10 ←
Ben bir surum, memelerim de kuleler gibi, Böylece hoşnut eden biri oldum onun gözünde.
EZGİLER EZGİSİ 8:11 ←
Süleyman'ın bağı vardı Baal-Hamon'da, Kiraya verdi bağını; Her biri bin gümüş öderdi ürünü için.
EZGİLER EZGİSİ 8:12 ←
Benim bağım kendi emrimde, Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman, İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.
EZGİLER EZGİSİ 8:13 ←
Ey sen, bahçelerde oturan kadın, Arkadaşlar kulak veriyor sesine, Bana da duyur onu.
EZGİLER EZGİSİ 8:14 ←
Koş, sevgilim, Mis kokulu dağların üzerinde bir ceylan gibi, Geyik yavrusu gibi ol!
Kamu malı