⇧

EYÜP 16:16
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.

--------------------

MEZMURLAR 23:4
Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile, Kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomağın, değneğin güven verir bana.

EYÜP 3:5
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

EYÜP 12:22
Karanlıkların derin sırlarını açar, Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır.

EYÜP 24:17
Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,

EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”

EYÜP 34:22
Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

MEZMURLAR 44:19
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

MEZMURLAR 107:10
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.

MATTA 4:16
Karanlıkta yaşayan halk, Büyük bir ışık gördü. Ölümün gölgelediği diyarda Yaşayanlara ışık doğdu.”

-----

MEZMURLAR 6:7
Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.

MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

Kamu malı