⇧

MEZMURLAR 38:10
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

--------------------

MEZMURLAR 6:7
Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.

MEZMURLAR 31:9
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

-----

1.SAMUEL 20:3
Ancak Davut ant içerek, “Senin beni sevdiğini baban çok iyi biliyor” diye yanıtladı, “ ‘Yonatan ne yapacağımı bilmemeli, yoksa üzülür’ diye düşünmüştür. RAB'bin ve senin yaşamın hakkı için derim ki, ölüm ile aramda yalnız bir adım var.”

MEZMURLAR 49:12
Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.

MEZMURLAR 78:39
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.

MEZMURLAR 103:14
Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.

MEZMURLAR 141:7
Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.

YEŞAYA 2:22
Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin. Onun ne değeri var ki?

YEŞAYA 40:6
Ses, “Duyur” diyor. “Neyi duyurayım?” diye soruyorum. “İnsan soyu ota benzer, Bütün vefası kır çiçeği gibidir.

YEŞAYA 64:6
Hepimiz murdar olanlara benzedik, Bütün doğru işlerimiz kirli paçavra gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.

1.PETRUS 1:24
Nitekim, “İnsan soyu ota benzer, Bütün yüceliği kır çiçeği gibidir. Ot kurur, çiçek solar, Ama Rab'bin sözü sonsuza dek kalır.” İşte size müjdelenmiş olan söz budur.

Kamu malı