MEZMURLAR 107:24

MEZMURLAR 107:24
RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.

--------------------

YARATILIŞ 1:2
Yer boştu, yeryüzü şekilleri yoktu; engin karanlıklarla kaplıydı. Tanrı'nın Ruhu suların üzerinde hareket ediyordu.

NEHEMYA 9:11
Denizi yararak atalarımıza yol açtın. Denizin ortasından, kuru topraktan geçip gittiler. Onları kovalayanları ise bir taş gibi azgın derin sulara fırlattın.

EYÜP 38:8
“Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;

EYÜP 38:9
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,

EYÜP 38:10
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,

EYÜP 38:30
Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?

MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.

MEZMURLAR 95:5
Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

YEŞAYA 51:10
Denizi, engin suların derinliklerini kurutan, Kurtulanların geçmesi için Denizin derinliklerini yola çeviren sen değil miydin?

HABAKKUK 3:10
Sarsıldı dağlar seni görünce, Seller her yanı süpürüp geçti. Engin denizler gürledi, dalgalar yükseldi.

-----

EYÜP 28:11
Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

MEZMURLAR 29:10
RAB tufan üstünde taht kurdu, O sonsuza dek kral kalacak.

MEZMURLAR 65:7
Denizlerin kükremesini, Dalgaların gümbürtüsünü, Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.

MEZMURLAR 89:9
Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.

MEZMURLAR 93:3
Denizler gürlüyor, ya RAB, Denizler gümbür gümbür gürlüyor, Denizler dalgalarını çınlatıyor.

MEZMURLAR 135:5
Biliyorum, RAB büyüktür, Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.

MEZMURLAR 135:6
RAB ne isterse yapar, Göklerde, yeryüzünde, Denizlerde, bütün derinliklerde.

NAHUM 1:4
Bir buyrukla kurutur denizi, Kurutur bütün ırmakları. Solar Başan'ın, Karmel Dağı'nın yeşillikleri Ve Lübnan'ın çiçekleri.

MATTA 8:24
Gölde ansızın büyük bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. İsa bu arada uyuyordu.

MATTA 8:25
Öğrenciler gidip O'nu uyandırarak, “Ya Rab, kurtar bizi, yoksa öleceğiz!” dediler.

MATTA 8:26
İsa, “Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?” dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.

MATTA 8:27
Hepsi hayret içinde kaldı. “Bu nasıl bir adam ki, rüzgar da göl de O'nun sözünü dinliyor?” dediler.

MARKOS 4:37
Bu sırada büyük bir fırtına koptu. Dalgalar tekneye öyle bindirdi ki, tekne neredeyse suyla dolmuştu.

MARKOS 4:39
İsa kalkıp rüzgarı azarladı, göle, “Sus, sakin ol!” dedi. Rüzgar dindi, ortalık sütliman oldu.

MARKOS 9:25
İsa, halkın koşuşup geldiğini görünce kötü ruhu azarlayarak, “Sana buyuruyorum, dilsiz ve sağır ruh, çocuğun içinden çık ve ona bir daha girme!” dedi.

-----

MEZMURLAR 104:24
Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

MEZMURLAR 104:25
İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

MEZMURLAR 104:26
Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

MEZMURLAR 104:27
Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

-----

MEZMURLAR 124:2
RAB bizden yana olmasaydı, İnsanlar bize saldırdığında,

MEZMURLAR 124:3
Diri diri yutarlardı bizi, Öfkeleri bize karşı alevlenince.

MEZMURLAR 124:4
Sular silip süpürürdü bizleri, Seller geçerdi üzerimizden.

-----

MEZMURLAR 107:32
Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.

MEZMURLAR 148:1
RAB'be övgüler sunun! Göklerden RAB'be övgüler sunun, Yücelerde O'na övgüler sunun!

MEZMURLAR 148:2
Ey bütün melekleri, O'na övgüler sunun, Övgüler sunun O'na, ey bütün göksel orduları!

MEZMURLAR 148:3
Ey güneş, ay, O'na övgüler sunun, Övgüler sunun O'na, ey ışıldayan bütün yıldızlar!

MEZMURLAR 148:4
Ey göklerin gökleri Ve göklerin üstündeki sular, O'na övgüler sunun!

MEZMURLAR 148:5
RAB'bin adına övgüler sunsunlar, Çünkü O buyruk verince, var oldular;

MEZMURLAR 148:6
Bozulmayacak bir kural koyarak, Onları sonsuza dek yerlerine oturttu.

MEZMURLAR 148:9
Dağlar, bütün tepeler, Meyve ağaçları, sedir ağaçları,

MEZMURLAR 148:10
Yabanıl ve evcil hayvanlar, Sürüngenler, uçan kuşlar,

MEZMURLAR 148:11
Yeryüzünün kralları, bütün halklar, Önderler, yeryüzünün bütün yöneticileri,

MEZMURLAR 148:12
Delikanlılar, genç kızlar, Yaşlılar, çocuklar!

MEZMURLAR 148:13
RAB'bin adına övgüler sunsunlar, Çünkü yalnız O'nun adı yücedir. O'nun yüceliği yerin göğün üstündedir.

MEZMURLAR 148:14
RAB kendi halkını güçlü kıldı, Bütün sadık kullarına, Kendisine yakın olan halka, İsrailliler'e ün kazandırdı. RAB'be övgüler sunun!

MEZMURLAR 150:6
Bütün canlı varlıklar RAB'be övgüler sunsun! RAB'be övgüler sunun!

YEŞAYA 42:10
Ey denizlere açılanlar ve denizlerdeki her şey, Kıyılar ve kıyı halkları, RAB'be yeni bir ilahi söyleyin, Dünyanın dört bucağından O'nu ezgilerle övün.

-----

EYÜP 1:12
RAB Şeytan'a, “Peki” dedi, “Sahip olduğu her şeyi senin eline bırakıyorum, yalnız kendisine dokunma.” Böylece Şeytan RAB'bin huzurundan ayrıldı.

EYÜP 1:19
ansızın çölden şiddetli bir rüzgar esti” dedi, “Evin dört köşesine çarptı; ev gençlerin üzerine yıkıldı, hepsi öldü. Yalnız ben kurtuldum durumu sana bildirmek için.”

YUNUS 1:3
Ne var ki, Yunus RAB'bin huzurundan Tarşiş'e kaçmaya kalkıştı. Yafa'ya inip Tarşiş'e giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RAB'den uzaklaşmak için Tarşiş'e doğru yola çıktı.

YUNUS 1:4
Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 27:41
Gemi bir kum yükseltisine çarpıp karaya oturdu. Geminin başı kuma saplanıp kımıldamaz oldu, kıç tarafı ise dalgaların şiddetiyle dağılmaya başladı.

-----

YEŞAYA 54:11
“Ey kasırgaya tutulmuş, Avuntu bulmamış ezik kent! Taşlarını koyu harçla yerine koyacak, Temellerini laciverttaşıyla atacağım.

LUKA 4:39
İsa kadının başucunda durup ateşi azarladı, kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalkıp onlara hizmet etmeye başladı.

LUKA 8:23
Teknede giderlerken İsa uykuya daldı. O sırada gölde fırtına koptu. Tekne su almaya başlayınca tehlikeli bir duruma düştüler.

-----

2.KORİNTLİLER 11:26
Sık sık yolculuk ettim. Irmaklarda, haydutlar arasında, gerek soydaşlarımın gerekse öteki ulusların arasında tehlikelere uğradım. Kentte, kırda, denizde, sahte kardeşler arasında tehlikelere düştüm.

-----

2.KORİNTLİLER 11:27
Emek verdim, sıkıntı çektim, çok kez uykusuz kaldım. Açlığı, susuzluğu tattım. Çok kez yiyecek sıkıntısı çektim, soğukta çıplak kaldım.

Kamu malı