1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 102:6
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 102:6
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

--------------------


LEVİLİLER 26:26
Ekmeğinizi kestiğim zaman, on kadın ekmeğinizi bir fırında pişirecek. Ekmeğiniz azar azar, tartıyla verilecek. Yiyecek ama doymayacaksınız.

LEVİLİLER 26:36
“ ‘Düşman ülkelerinde sağ kalanlarınızın yüreğine öyle bir korku düşüreceğim ki, rüzgarın sürüklediği yaprakların sesinden bile kaçacaklar. Savaştan kaçarcasına kaçacaklar. Peşlerinde kovalayan olmadığı halde düşecekler.

YASA'NIN TEKRARI 28:48
RAB'bin üzerinize göndereceği düşmanlara kölelik edeceksiniz. Aç, susuz, çıplak kalacaksınız; her şeye gereksinim duyacaksınız. RAB sizi yok edinceye dek boynunuza demir boyunduruk vuracak.

YASA'NIN TEKRARI 28:65
Bu uluslar arasında ne esenliğiniz ne de dinlenecek bir yeriniz olacak. Orada RAB size titreyen yürekler, umutsuzluk ve bakmaktan yorulmuş gözler verecek.

EYÜP 3:24
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.

MEZMURLAR 60:2
Salladın yeri, yarıklar açtın; Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.

MEZMURLAR 60:3
Halkına sıkıntı çektirdin, Sersemletici bir şarap içirdin bize.

MEZMURLAR 80:5
Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin, Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.

HEZEKİEL 4:16
Sonra, “İnsanoğlu, Yeruşalim'i her türlü yiyecekten yoksun bırakacağım” dedi, “Bu halk yiyeceğini tartıyla ve kaygı içinde yiyecek, suyunu ölçüyle ve şaşkınlık içinde içecek.

HEZEKİEL 4:17
Yiyeceği de suyu da azalacak. Hepsi şaşkınlığa düşecek, günahları içinde eriyip yok olacak.

HEZEKİEL 12:18
“İnsanoğlu, yiyeceğini titreyerek ye, suyunu korkudan ürpererek iç.

HEZEKİEL 23:33
Sarhoş olacak, umutsuzluğa boğulacaksın, Kızkardeşin Samiriye'nin kâsesi Yıkım, perişanlık kâsesidir.

-----

MEZMURLAR 42:11
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

YEREMYA 20:7
Beni kandırdın, ya RAB, Ben de kandım. Bana üstün geldin, beni yendin. Bütün gün alay konusu oluyorum, Herkes benimle eğleniyor.

YEREMYA 20:8
Çünkü konuştukça feryat ediyor, Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum. RAB'bin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor, Gülünç duruma düşüyorum.

YEREMYA 20:9
“Bir daha onu anmayacak, O'nun adına konuşmayacağım” desem, Sözü kemiklerimin içine hapsedilmiş, Yüreğimde yanan bir ateş sanki. Onu içimde tutmaktan yoruldum, Yapamıyorum artık.

-----

VAİZ 12:4
Değirmen sesi yavaşlayınca, Sokağa açılan çift kapı kapanacak, İnsanlar kuş sesiyle uyanacak, Ama şarkıların sesini duyamayacaklar.

-----

EYÜP 17:14
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

YEŞAYA 13:21
Orası yabanıl hayvanlara barınak olacak, Evler çakallarla dolacak, Baykuşlar yuva yapacak, tekeler oynaşacak orada.

YEŞAYA 13:22
Kalelerinde sırtlanlar, Görkemli saraylarında çakallar uluyacak. Babil'in sonu yaklaştı, günleri uzatılmayacak.”

YEŞAYA 34:12
Kral ilan edebilecekleri soylular kalmayacak, bütün önderlerinin sonu gelecek.

YEŞAYA 34:13
Saraylarında dikenler, kalelerinde ısırganlarla böğürtlenler bitecek. Orası çakalların barınağı, baykuşların yurdu olacak.

YEŞAYA 34:14
Yabanıl hayvanlarla sırtlanlar orada buluşacak, tekeler karşılıklı böğürecek. Lilit oraya yerleşip rahata kavuşacak.

YEŞAYA 34:15
Baykuşlar orada yuva kurup yumurtlayacak, kuluçkaya yatıp yavrularını kendi gölgelerinde toplayacak. Çaylaklar eşleşip orada toplanacaklar.

MALAKİ 1:3
Esav'dan ise nefret ettim. Dağlarını viraneye çevirdim, yurdunu kırın çakallarına verdim.”

VAHİY 18:2
Melek gür bir sesle bağırdı: “Yıkıldı! Büyük Babil yıkıldı! Cinlerin barınağı, Her kötü ruhun uğrağı, Her murdar ve iğrenç kuşun sığınağı oldu.

-----

EYÜP 19:20
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

EYÜP 30:30
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

MEZMURLAR 102:1
Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

AĞITLAR 4:8
Şimdiyse görünüşleri kömürden kara, Sokaklarda tanınmaz oldular. Bir deri bir kemiğe döndüler, odun gibi kurudular.

-----

İBRANİLER 1:1
Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi.


Kamu malı