MEZMURLAR 94:17
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
--------------------
MEZMURLAR 94:17
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
--------------------
2.TARİHLER 18:31
Savaş arabalarının komutanları Yehoşafat'ı görünce, İsrail Kralı sanıp saldırmak için ona döndüler. Yehoşafat yakarmaya başladı. RAB Tanrı ona yardım edip saldıranların yönünü değiştirdi.
2.TARİHLER 26:7
Filistliler'e, Gur-Baal'da yaşayan Araplar'a ve Meunlular'a karşı Tanrı ona yardım etti.
MEZMURLAR 34:7
RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
MEZMURLAR 46:1
Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür, Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
MEZMURLAR 46:11
Her Şeye Egemen RAB bizimledir, Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela
YEŞAYA 26:20
Haydi halkım, iç odalarınıza girip Ardınızdan kapılarınızı kapatın, RAB'bin öfkesi geçene dek kısa süre gizlenin.
-----
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
MEZMURLAR 9:17
Kötüler ölüler diyarına gidecek, Tanrı'yı unutan bütün uluslar...
MEZMURLAR 39:13
Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”
MEZMURLAR 88:3
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.
-----
MEZMURLAR 2:12
Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!
MEZMURLAR 73:2
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
MEZMURLAR 105:12
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
-----
MEZMURLAR 6:5
Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
MEZMURLAR 13:3
Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım, Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
MEZMURLAR 30:9
“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mı, Senin sadakatini ilan eder mi?
-----
MEZMURLAR 39:2
Dilimi tutup sustum, Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile. Acım alevlendi,
AĞITLAR 3:28
RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
AMOS 8:3
O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.” Egemen RAB, “Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek” diyor.
-----
MEZMURLAR 94:15
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
-----
YEŞAYA 21:12
Yanıtım şöyle: “Sabah olmak üzere, Ama yine gece olacak. Soracaksanız sorun, yine gelin.”
-----
NAHUM 3:18
Ey Asur Kralı, yöneticilerin öldü, Uyudu sonsuza dek soyluların. Halkın dağlara dağıldı. Onları toplayacak kimse yok.
-----
ELÇİLERİN İŞLERİ 2:27
Çünkü sen canımı ölüler diyarına terk etmeyeceksin, Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.
-----
EYÜP 3:17
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
MEZMURLAR 116:6
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
MEZMURLAR 119:92
Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
MEZMURLAR 124:1
RAB bizden yana olmasaydı, Desin şimdi İsrail:
MEZMURLAR 125:1
RAB'be güvenenler Siyon Dağı'na benzer, Sarsılmaz, sonsuza dek durur.
MEZMURLAR 142:4
Sağıma bak da gör, Kimse saymıyor beni, Sığınacak yerim kalmadı, Kimse aramıyor beni.
MEZMURLAR 142:5
Sana haykırıyorum, ya RAB: “Sığınağım, Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin” diyorum.
YUHANNA 16:32
“İşte, hepinizin evlerinize gitmek üzere dağılacağınız ve beni yalnız bırakacağınız saat geliyor, geldi bile. Ama ben yalnız değilim, Baba benimle birliktedir.
2.KORİNTLİLER 1:8
Kardeşlerim, Asya İli'nde* çektiğimiz sıkıntılardan habersiz kalmanızı istemiyoruz. Dayanabileceğimizden çok ağır bir yük altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile umudumuzu kesmiştik.
2.KORİNTLİLER 1:9
Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrı'ya güvenmemiz için oldu.
-----
VAHİY 11:11
Üç buçuk gün sonra iki peygamber, Tanrı'dan gelen yaşam soluğunu alınca ayağa kalktılar. Onları görenler dehşete kapıldı.
VAHİY 14:6
Bundan sonra göğün ortasında uçan başka bir melek gördüm. Yeryüzünde yaşayanlara –her ulusa, her oymağa, her dile, her halka– iletmek üzere sonsuza dek kalıcı olan Müjde'yi getiriyordu.
Kamu malı