MEZMURLAR 88:9

MEZMURLAR 88:9
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.

--------------------

MISIR'DAN ÇIKIŞ 9:33
Musa firavunun yanından ayrılıp kentten çıktı. Ellerini RAB'be uzattı. Gök gürlemesi ve dolu durdu, yağmur dindi.

1.SAMUEL 28:6
RAB'be danıştıysa da, RAB ona ne düşlerle, ne Urim, ne de peygamberler aracılığıyla yanıt verdi.

1.KRALLAR 8:22
Süleyman RAB'bin sunağının önünde, İsrail topluluğunun karşısında durup ellerini göklere açtı.

MEZMURLAR 141:2
Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

YEŞAYA 1:15
“Ellerinizi açıp bana yakardığınızda Gözlerimi sizden kaçıracağım. Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim. Elleriniz kan dolu.

YEŞAYA 58:2
Bana her gün danışıyor, Yollarımı öğrenmekten zevk duyuyorlarmış! Doğru davranan, Tanrısı'nın buyruğundan ayrılmayan bir ulusmuş gibi... Benden adil yargılar diliyor, Bana yaklaşmaktan zevk alıyorlarmış.

AĞITLAR 1:17
Siyon ellerini açmış, Ama onu avutan yok. RAB Yakup soyuna karşı buyruk verdi, Komşuları ona hasım olsun, dedi. Yeruşalim aralarında paçavraya döndü.

ZEKERİYA 7:13
“ ‘Madem ben çağırınca dinlemediler’ diyor Her Şeye Egemen RAB, ‘Onlar çağırınca, ben de onları dinlemeyeceğim.

-----

RUT 1:20
Naomi onlara, “Beni, Naomi değil, Mara diye çağırın” dedi. “Çünkü Her Şeye Gücü Yeten Tanrı bana çok acı verdi.

EYÜP 3:20
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?

EYÜP 7:3
Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.

EYÜP 10:1
Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim, Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.

EYÜP 13:26
Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

EYÜP 23:2
“Bugün de acı acı yakınacağım, İniltime karşın Tanrı'nın üzerimdeki eli ağırdır.

MEZMURLAR 38:9
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

MEZMURLAR 77:4
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

MEZMURLAR 77:5
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

MEZMURLAR 77:6
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

MEZMURLAR 77:7
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

MEZMURLAR 77:8
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

MEZMURLAR 77:9
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela

MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

MEZMURLAR 102:9
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

-----

RUT 2:1
Naomi'nin Boaz adında bir akrabası vardı. Kocası Elimelek'in boyundan olan Boaz, ileri gelen, varlıklı bir adamdı.

2.KRALLAR 10:11
Sonra Yizreel'de Ahav'ın öteki akrabalarının hepsini, bütün yüksek görevlilerini, yakın arkadaşlarını ve kâhinlerini öldürdü. Sağ kalan olmadı.

-----

1.SAMUEL 14:27
Yonatan babasının halka ant içirdiğini duymamıştı. Elindeki değneği uzatıp ucunu bal gümecine batırdı. Biraz bal tadar tatmaz gözleri parladı.

1.SAMUEL 14:28
Bunun üzerine oradakilerden biri Yonatan'a, “Baban askerlere, ‘Bugün kim yemek yerse lanetli olsun’ diye ant içirdi” dedi, “Askerlerin bitkin düşmesi de bundan.”

1.SAMUEL 14:29
Yonatan, “Babam halka sıkıntı verdi” diye yanıtladı, “Bakın, bu baldan biraz tadınca gözlerim nasıl da parladı!

AĞITLAR 5:16
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

-----

EYÜP 19:13
“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

EYÜP 19:14
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

EYÜP 42:11
Bütün erkek ve kız kardeşleri, eski tanıdıklarının hepsi Eyüp'ün yanına gelip evinde onunla birlikte yemek yediler. Acısını paylaşıp RAB'bin başına getirmiş olduğu felaketlerden ötürü onu avuttular. Her biri ona bir parça gümüş, bir de altın halka verdi.

MEZMURLAR 31:11
Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

MEZMURLAR 31:13
Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, Her yer dehşet içinde, Bana karşı anlaştılar, Canımı almak için düzen kurdular.

MEZMURLAR 69:8
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.

MEZMURLAR 69:9
Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.

MEZMURLAR 87:4
“Beni tanıyanlar arasında Rahav ve Babil'i anacağım, Filist'i, Sur'u, Kûş'u* da; ‘Bu da Siyon'da doğdu’ diyeceğim.”

-----

MEZMURLAR 28:1
Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.

MEZMURLAR 30:8
Ya RAB, sana sesleniyorum, Rab'be yalvarıyorum:

MEZMURLAR 30:9
“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mı, Senin sadakatini ilan eder mi?

MEZMURLAR 143:7
Çabuk yanıtla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.

YEŞAYA 38:3
“Ya RAB, yürekten bir sadakatle önünde nasıl yaşadığımı, gözünde iyi olanı yaptığımı anımsa lütfen.” Sonra acı acı ağlamaya başladı.

YEŞAYA 38:10
“Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçip Ömrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?” demiştim,

YEŞAYA 38:11
“Yaşayanlar diyarında RAB'bi, evet, RAB'bi bir daha görmeyeceğim, Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.

YEŞAYA 38:12
Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden. Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti, Bir gün içinde sonumu getiriverdi.

YEŞAYA 38:14
Kırlangıç gibi, turna gibi acı acı öttüm, Güvercin gibi inledim, gözlerim yoruldu yukarı bakmaktan. Ya Rab, eziyet çekiyorum, Yardım et bana.

YEŞAYA 38:17
Çektiğim bunca acı esenlik bulmam içindi. Beni sevdiğin için yıkım çukuruna düşmekten alıkoydun, Günahlarımı arkana attın.

YEŞAYA 38:18
Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, Ölüm övgüler sunmaz sana. Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.

-----

MEZMURLAR 48:10
Adın gibi, ey Tanrı, övgün de Dünyanın dört bucağına varıyor. Sağ elin zafer dolu.

-----

MEZMURLAR 41:9
Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile İhanet etti bana.

MEZMURLAR 55:13
Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.

MEZMURLAR 55:15
Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, Diri diri ölüler diyarına insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.

-----

MEZMURLAR 18:4
Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,

MEZMURLAR 18:5
Ölüler diyarının bağları sarmıştı, Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.

MEZMURLAR 69:1
Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.

MEZMURLAR 69:2
Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.

MEZMURLAR 69:14
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.

MEZMURLAR 69:15
Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.

MEZMURLAR 71:20
Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin, Bana yeniden yaşam verecek, Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.

MEZMURLAR 116:3
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

MEZMURLAR 119:107
Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.

MEZMURLAR 119:143
Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.

MARKOS 14:33
Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı. Hüzünlenmeye ve ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.

MARKOS 14:34
Onlara, “Ölesiye kederliyim” dedi. “Burada kalın, uyanık durun.”

-----

MEZMURLAR 80:4
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?

EZGİLER EZGİSİ 3:1
“Kalkıp kenti dolaşayım, Sokaklarda, meydanlarda sevgilimi arayayım” dedim, Aradım, ama bulamadım.

EZGİLER EZGİSİ 5:6
Kapıyı açtım sevgilime, Ama sevgilim yoktu, gitmişti! Kendimden geçmişim o konuşurken. Aradım onu, ama bulamadım, Seslendim, ama yanıt vermedi.

AĞITLAR 3:8
Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

-----

MEZMURLAR 42:3
Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz, Gün boyu, “Nerede senin Tanrın?” dedikleri için.

MEZMURLAR 77:1
Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

MEZMURLAR 102:2
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

MEZMURLAR 102:5
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

MEZMURLAR 119:20
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.

MEZMURLAR 143:4
Bu yüzden bunalıma düştüm, Yüreğim perişan.

MEZMURLAR 143:5
Geçmiş günleri anıyor, Bütün yaptıklarını derin derin düşünüyor, Ellerinin işine bakıp dalıyorum.

YUHANNA 11:35
İsa ağladı.

-----

EYÜP 30:26
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.

EYÜP 30:27
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.

EYÜP 30:29
Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.

EYÜP 30:30
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

EYÜP 30:31
Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.

MEZMURLAR 119:123
Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.

AĞITLAR 2:11
Gözlerim tükenmekte ağlamaktan, İçim kanıyor; Halkımın yıkımından Yüreğim sızlıyor, Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.

AĞITLAR 3:48
Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

AĞITLAR 3:49
Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

AĞITLAR 4:17
Boş yere yardım beklemekten gözlerimizin feri sönüyor, Gözetleme kulesinde bizi kurtaramayacak bir ulusu bekledikçe bekledik.

-----

MEZMURLAR 71:2
Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır, Kulak ver bana, kurtar beni!

MEZMURLAR 71:21
Saygınlığımı artıracak, Yine beni avutacaksın.

MEZMURLAR 88:1
Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.

MEZMURLAR 88:2
Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.

MEZMURLAR 130:1
Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,

ROMALILAR 10:14
Ama iman etmedikleri kişiyi nasıl çağıracaklar? Duymadıkları kişiye nasıl iman edecekler? Tanrı sözünü yayan olmazsa, nasıl duyacaklar?

-----

MEZMURLAR 132:6
Antlaşma Sandığı'nın* Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.

-----

HEZEKİEL 17:11
RAB bana şöyle seslendi:

-----

LUKA 11:8
Size şunu söyleyeyim, arkadaşlık gereği kalkıp ona istediğini vermese bile, adamın yüzsüzlüğünden ötürü kalkar, ihtiyacı neyse ona verir.

LUKA 11:9
“Ben size şunu söyleyeyim: Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.

LUKA 11:10
Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapı çalana açılır.

LUKA 11:11
“Aranızda hangi baba, ekmek isteyen oğluna taş verir? Ya da balık isterse balık yerine yılan verir?

LUKA 11:12
Ya da yumurta isterse ona akrep verir?

LUKA 11:13
Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, gökteki Baba'nın, kendisinden dileyenlere Kutsal Ruh'u vereceği çok daha kesin değil mi?”

LUKA 18:7
Tanrı da, gece gündüz kendisine yakaran seçilmişlerinin hakkını almayacak mı? Onları çok bekletecek mi?

EFESLİLER 6:18
Her türlü dua ve yalvarışla, her zaman Ruh'un yönetiminde dua edin. Bu amaçla, bütün kutsallar için yalvarışta bulunarak tam bir adanmışlıkla uyanık durun.

Kamu malı