MEZMURLAR 85:5
Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize? Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?
--------------------
MEZMURLAR 85:5
Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize? Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?
--------------------
YARATILIŞ 6:3
RAB, “Ruhum insanda sonsuza dek kalmayacak, çünkü o ölümlüdür” dedi, “İnsanın ömrü yüz yirmi yıl olacak.”
YARATILIŞ 8:21
Güzel kokudan hoşnut olan RAB içinden şöyle dedi: “İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim. Çünkü insan yüreğindeki eğilimler çocukluğundan beri kötüdür. Şimdi yaptığım gibi bütün canlıları bir daha yok etmeyeceğim.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 9:25
Dolu Mısır'da insandan hayvana dek kırdaki her şeyi, bütün bitkileri mahvetti, bütün ağaçları kırdı.
EYÜP 21:33
Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
EYÜP 24:20
Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 15:23
Mara'ya vardılar. Ama Mara'nın suyunu içemediler, çünkü su acıydı. Bu yüzden oraya Mara adı verildi.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 17:1
RAB'bin buyruğu uyarınca, bütün İsrail topluluğu Sin Çölü'nden ayrıldı, bir yerden öbürüne göçerek Refidim'de konakladı. Ancak orada içecek su yoktu.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 34:7
Binlercesine sevgi gösterir, suçlarını, isyanlarını, günahlarını bağışlarım. Hiçbir suçu cezasız bırakmam. Babaların işlediği suçun hesabını oğullarından, torunlarından, üçüncü, dördüncü kuşaklardan sorarım.”
MEZMURLAR 103:8
RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
MEZMURLAR 103:10
Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
MEZMURLAR 103:11
Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
MEZMURLAR 103:12
Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
MEZMURLAR 103:15
İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
MEZMURLAR 103:16
Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
YEREMYA 10:24
Beni öfkenle değil, Yalnız adaletinle yola getir, ya RAB, Yoksa beni hiçe indirirsin.
-----
ÇÖLDE SAYIM 10:36
Sandık konaklayınca da, “Ya RAB, binlerce, on binlerce İsrailli'ye dön!” diyordu.
MEZMURLAR 6:3
Çok acı çekiyorum. Ah, ya RAB! Ne zamana dek sürecek bu?
MEZMURLAR 13:2
Ne zamana dek içimde tasa, Yüreğimde hep keder olacak? Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?
MEZMURLAR 35:17
Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? Kurtar canımı bunların saldırısından, Hayatımı bu genç aslanlardan!
MEZMURLAR 90:13
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
MEZMURLAR 90:14
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
-----
NEHEMYA 2:2
Bu yüzden, “Neden böyle üzgün görünüyorsun?” diye sordu, “Hasta olmadığına göre, bir derdin olmalı.” Çok korktum.
MEZMURLAR 102:13
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
-----
EYÜP 24:22
Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.
-----
EYÜP 42:10
Eyüp dostları için dua ettikten sonra, RAB onu eski gönencine kavuşturup ona önceki varlığının iki katını verdi.
-----
MEZMURLAR 44:23
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
MEZMURLAR 44:25
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
MEZMURLAR 44:26
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
MEZMURLAR 74:11
Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
-----
MEZMURLAR 75:5
Kaldırmayın başınızı! Tepeden konuşmayın!’ ”
-----
MEZMURLAR 85:3
Bütün gazabını bir yana koydun, Kızgın öfkenden vazgeçtin.
-----
MEZMURLAR 102:14
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
-----
YEŞAYA 13:22
Kalelerinde sırtlanlar, Görkemli saraylarında çakallar uluyacak. Babil'in sonu yaklaştı, günleri uzatılmayacak.”
LUKA 21:24
Kılıçtan geçirilecek, tutsak olarak bütün uluslar arasına sürülecekler. Yeruşalim, öteki ulusların dönemleri tamamlanıncaya dek onların ayakları altında çiğnenecektir.
VAHİY 18:21
Sonra güçlü bir melek değirmen taşına benzer büyük bir taşı kaldırıp denize atarak şöyle dedi: “Koca kent Babil de İşte böyle şiddetle atılacak Ve bir daha görülmeyecek.
VAHİY 18:22
Artık sende lir çalanların, ezgi okuyanların, Kaval ve borazan çalanların sesi Hiç işitilmeyecek. Artık sende hiçbir el sanatının ustası bulunmayacak. Sende artık değirmen sesi duyulmayacak.
VAHİY 18:23
Artık sende hiç kandil ışığı parlamayacak. Sende artık gelin güvey sesi duyulmayacak. Senin tüccarların dünyanın büyükleriydi. Bütün uluslar senin büyücülüğünle yoldan sapmıştı.
-----
YEŞAYA 52:8
Dinleyin! Bekçileriniz seslerini yükseltiyor, Hep birlikte sevinçle haykırıyorlar. Çünkü RAB'bin Siyon'a dönüşünü gözleriyle görmekteler!
-----
YEŞAYA 58:2
Bana her gün danışıyor, Yollarımı öğrenmekten zevk duyuyorlarmış! Doğru davranan, Tanrısı'nın buyruğundan ayrılmayan bir ulusmuş gibi... Benden adil yargılar diliyor, Bana yaklaşmaktan zevk alıyorlarmış.
YEŞAYA 58:3
Diyorlar ki, ‘Oruç* tuttuğumuzu neden görmüyor, İsteklerimizi denetlediğimizi neden farketmiyorsun?’ “Bakın, oruç tuttuğunuz gün keyfinize bakıyor, İşçilerinizi eziyorsunuz.
YEŞAYA 58:6
Benim istediğim oruç, Haksız yere zincire, boyunduruğa vurulanları salıvermek, Ezilenleri özgürlüğe kavuşturmak, Her türlü boyunduruğu kırmak değil mi?
YEŞAYA 58:7
Yiyeceğinizi açla paylaşmak değil mi? Barınaksız yoksulları evinize alır, Çıplak gördüğünüzü giydirir, Yakınlarınızdan yardımınızı esirgemezseniz,
YEŞAYA 58:8
Işığınız tan gibi ağaracak, Çabucak şifa bulacaksınız. Doğruluğunuz önünüzden gidecek, RAB'bin yüceliği artçınız olacak.
YEŞAYA 58:9
O zaman yardım çağrılarınızı RAB yanıtlayacak, Feryat ettiğinizde, ‘İşte buradayım’ diyecek. “Eğer boyunduruğa, başkalarını suçlamaya, Kötücül konuşmalara son verirseniz,
-----
YEREMYA 14:19
Yahuda'yı büsbütün mü reddettin? Siyon'dan tiksiniyor musun? Neden şifa bulmayacak kadar yaraladın bizi? Esenlik bekledik, iyilik gelmedi. Şifa umduk, yılgınlık bulduk.
YEREMYA 14:20
Yaptığımız kötülükleri, Atalarımızın suçlarını biliyoruz, ya RAB; Gerçekten sana karşı günah işledik.
YEREMYA 14:21
Adın uğruna bizi küçümseme, Görkemli tahtının hor görülmesine izin verme. Bizimle yaptığın antlaşmayı anımsa, Bozma onu.
AĞITLAR 5:20
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
-----
YEREMYA 25:15
İsrail'in Tanrısı RAB bana şöyle dedi: “Elimdeki öfke şarabıyla dolu kâseyi al, seni göndereceğim bütün uluslara içir.
-----
YEREMYA 25:16
Şarabı içince sendeleyecek, üzerlerine göndereceğim kılıç yüzünden çıldıracaklar.”
-----
YEREMYA 26:3
Belki dinler de kötü yollarından dönerler. O zaman ben de yaptıkları kötülükler yüzünden başlarına getirmeyi tasarladığım felaketten vazgeçerim.
-----
YEREMYA 31:3
Ona uzaktan görünüp şöyle dedim: Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim, Bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim.
-----
MEZMURLAR 77:6
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
YEŞAYA 57:10
Uzun yolculuklar sizi yorduğu halde, “Pes ettim” demediniz. Gücünüzü tazeleyip durdunuz, Bu nedenle de tükenmediniz.
AĞITLAR 3:31
Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
AĞITLAR 3:32
Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
-----
AĞITLAR 3:44
Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
DANİEL 9:19
Ya Rab, dinle! Ya Rab, bağışla! İşit ve davran, ya Rab! Ey Tanrım, adının hatırı için gecikme! Çünkü kent ve halk senindir.”
MATTA 15:22
O yöreden Kenanlı bir kadın İsa'ya gelip, “Ya Rab, ey Davut Oğlu, halime acı! Kızım cine tutuldu, çok kötü durumda” diye feryat etti.
MATTA 15:23
İsa kadına hiçbir karşılık vermedi. Öğrencileri yaklaşıp, “Sal şunu, gitsin!” diye rica ettiler. “Arkamızdan bağırıp duruyor.”
MATTA 15:24
İsa, “Ben yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildim” diye yanıtladı.
MATTA 15:25
Kadın ise yaklaşıp, “Ya Rab, bana yardım et!” diyerek O'nun önünde yere kapandı.
MATTA 15:26
İsa ona, “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir” dedi.
MATTA 15:27
Kadın, “Haklısın, ya Rab” dedi. “Ama köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yer.”
MATTA 15:28
O zaman İsa ona şu karşılığı verdi: “Ey kadın, imanın büyük! Dilediğin gibi olsun.” Ve kadının kızı o saatte iyileşti.
LUKA 18:1
İsa öğrencilerine, hiç usanmadan, her zaman dua etmeleri gerektiğini belirten şu benzetmeyi anlattı: “Kentin birinde Tanrı'dan korkmayan, insana saygı duymayan bir yargıç vardı.
LUKA 18:3
Yine o kentte bir dul kadın vardı. Yargıca sürekli gidip, ‘Davacı olduğum kişiden hakkımı al’ diyordu.
LUKA 18:4
“Yargıç bir süre ilgisiz kaldı. Ama sonunda kendi kendine, ‘Ben her ne kadar Tanrı'dan korkmaz, insana saygı duymazsam da, bu dul kadın beni rahatsız ettiği için hakkını alacağım. Yoksa sürekli gelip beni canımdan bezdirecek’ dedi.”
LUKA 18:7
Tanrı da, gece gündüz kendisine yakaran seçilmişlerinin hakkını almayacak mı? Onları çok bekletecek mi?
EFESLİLER 5:1
Bunun için, sevgili çocukları olarak Tanrı'yı örnek alın.
-----
VAİZ 7:9
Çabuk öfkelenme, Çünkü öfke akılsızların bağrında barınır.
AMOS 1:11
RAB şöyle diyor: “Edomlular'ın cezasını kaldırmayacağım. Çünkü günah üstüne günah işlediler, Kılıçla kovaladılar kardeşlerini, Acıma nedir bilmediler; Hep yırtıcıydı öfkeleri, Sonsuza dek sürdü gazapları.
EFESLİLER 4:27
İblis'e de fırsat vermeyin.
-----
LUKA 18:6
Rab şöyle devam etti: “Adaletsiz yargıcın ne söylediğini duydunuz.
LUKA 18:8
Size şunu söyleyeyim, onların hakkını tez alacaktır. Ama İnsanoğlu geldiği zaman acaba yeryüzünde iman bulacak mı?”
-----
EFESLİLER 4:26
Öfkelenin, ama günah işlemeyin. Öfkenizin üzerine güneş batmasın.
-----
VAHİY 14:18
Ateş üzerinde yetkili olan başka bir melek de sunaktan çıkıp geldi. Keskin orağı olana yüksek sesle, “Keskin orağını uzat!” dedi. “Yerin asmasının salkımlarını topla. Çünkü üzümleri olgunlaştı.”
Kamu malı