MEZMURLAR 77:2
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
--------------------
MEZMURLAR 77:2
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
--------------------
YARATILIŞ 14:18
Yüce Tanrı'nın kâhini olan Şalem Kralı Melkisedek ekmek ve şarap getirdi.
-----
YARATILIŞ 32:8
“Esav gelir, bir gruba saldırırsa, hiç değilse öteki grup kurtulur” diye düşündü.
YARATILIŞ 32:12
‘Seni kesinlikle başarılı kılacağım, soyunu denizin kumu gibi sayılamayacak kadar çoğaltacağım’ diye söz vermiştin bana.”
EYÜP 5:8
“Oysa ben Tanrı'ya yönelir, Davamı O'na bırakırdım.
EYÜP 8:5
Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
EYÜP 22:21
“Tanrı'yla dost ol, barış ki, Bolluğa eresin.
YUNUS 2:1
Yunus balığın karnından Tanrısı RAB'be şöyle dua etti:
YUNUS 2:3
Beni engine, denizin ta dibine fırlattın. Sular sardı çevremi. Azgın dalgalar geçti üzerimden.
YUNUS 2:5
Sular boğacak kadar kuşattı beni, Çevremi enginler sardı, Yosunlar dolaştı başıma.
YUNUS 2:6
Dağların köklerine kadar battım, Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; Ama, ya RAB, Tanrım, Canımı sen kurtardın çukurdan.
YUNUS 2:7
Soluğum tükenince seni andım, ya RAB, Duam sana, kutsal tapınağına erişti.
FİLİPİLİLER 4:6
Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı'ya dua edip yalvararak şükranla bildirin.
FİLİPİLİLER 4:7
O zaman Tanrı'nın her kavrayışı aşan esenliği Mesih İsa aracılığıyla yüreklerinizi ve düşüncelerinizi koruyacaktır.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 17:12
Ne var ki, Musa'nın elleri yoruldu. Bir taş getirip altına koydular. Musa üzerine oturdu. Bir yanda Harun, öbür yanda Hur Musa'nın ellerini yukarıda tuttular. Güneş batıncaya dek Musa'nın elleri yukarıda kaldı.
-----
ÇÖLDE SAYIM 21:4
Edom ülkesinin çevresinden geçmek için Kamış Denizi yoluyla Hor Dağı'ndan ayrıldılar. Ama yolda halk sabırsızlandı.
MEZMURLAR 34:19
Doğrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
1.KORİNTLİLER 4:11
Şu ana dek aç, susuz, çıplağız. Dövülüyoruz, barınacak yerimiz yok.
1.KORİNTLİLER 4:12
Kendi ellerimizle çalışıp emek veriyoruz. Bize sövenlere iyilik diliyoruz, zulmedilince sabrediyoruz.
1.KORİNTLİLER 4:13
İftiraya uğrayınca tatlılıkla karşılık veriyoruz. Şu ana dek adeta dünyanın süprüntüsü, her şeyin döküntüsü olduk.
2.KORİNTLİLER 4:8
Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz. Şaşırmışız, ama çaresiz değiliz.
2.KORİNTLİLER 4:9
Kovalanıyoruz, ama terk edilmiş değiliz. Yere yıkılmışız, ama yok olmuş değiliz.
İBRANİLER 10:32
Sizlerse aydınlandıktan sonra acılarla dolu büyük bir mücadeleye dayandığınız o ilk günleri anımsayın.
-----
YASA'NIN TEKRARI 4:29
Ama Tanrınız RAB'bi arayacaksınız. Bütün yüreğinizle, bütün canınızla ararsanız, O'nu bulacaksınız.
YASA'NIN TEKRARI 4:30
Sıkıntıya düştüğünüzde ve bütün bu olaylar başınıza geldiğinde, sonunda Tanrınız RAB'be dönecek, O'nun sözüne kulak vereceksiniz.
HÂKİMLER 10:9
Ammonlular Yahuda, Benyamin ve Efrayim oymaklarıyla savaşmak için Şeria Irmağı'nın ötesine geçtiler. İsrail büyük sıkıntı içindeydi.
HÂKİMLER 10:10
İsrailliler RAB'be, “Sana karşı günah işledik” diye seslendiler, “Seni, Tanrımız'ı terk edip Baallar'a kulluk ettik.”
2.TARİHLER 6:37
onlar da tutsak oldukları ülkede pişmanlık duyup günahlarından döner, ‘Günah işledik, yoldan sapıp kötülük yaptık’ diyerek sana yakarırlarsa,
2.TARİHLER 6:38
tutsak oldukları ülkede candan ve yürekten sana dönerlerse, atalarına verdiğin ülkelerine, seçtiğin kente ve adına yaptırdığım tapınağa yönelip dua ederlerse,
2.TARİHLER 15:4
Ama sıkıntıya düştüklerinde İsrail'in Tanrısı RAB'be döndüler, O'nu arayıp buldular.
YEREMYA 22:23
Ey sen, Lübnan'da yaşayan, Yuvasını sedir ağacından kuran adam! Sana doğuran kadın gibi acılar, sancılar geldiğinde, Nasıl da inleyeceksin!”
HOŞEA 5:15
Sonra gidip yerime döneceğim, Onlar suçlarını kabul edinceye, Yüzümü arayıncaya dek orada kalacağım. Sıkıntıya düşünce gayretle beni arayacaklar.”
HOŞEA 7:14
Yürekten yakarmıyorlar, Uluyorlar yataklarının üzerinde. Tahıl ve yeni şarap için kendilerini yaralıyor, Bana sırt çeviriyorlar.
LUKA 15:18
Kalkıp babamın yanına döneceğim, ona, Baba diyeceğim, Tanrı'ya ve sana karşı günah işledim.
-----
1.SAMUEL 4:20
Ölmek üzereyken ona yardım eden kadınlar, “Korkma, bir oğlun oldu” dediler. Ama o aldırmadı, karşılık da vermedi.
-----
1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,
1.SAMUEL 30:7
Ahimelek oğlu Kâhin Aviyatar'a, “Bana efodu getir” dedi. Aviyatar efodu getirdi.
1.SAMUEL 30:8
Davut RAB'be danışarak, “Bu akıncıların ardına düşersem, onlara yetişir miyim?” diye sordu. RAB, “Artlarına düş, kesinlikle onlara yetişip tutsakları kurtaracaksın” diye yanıtladı.
MEZMURLAR 22:24
Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
MEZMURLAR 40:1
RAB'bi sabırla bekledim; Bana yönelip yakarışımı duydu.
MEZMURLAR 40:2
Ölüm çukurundan, Balçıktan çıkardı beni, Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu, Kaymayayım diye.
MEZMURLAR 40:3
Ağzıma yeni bir ezgi, Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu. Çokları görüp korkacak Ve RAB'be güvenecekler.
MEZMURLAR 42:5
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
MEZMURLAR 42:11
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
MEZMURLAR 61:2
Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
MEZMURLAR 120:1
Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.
MEZMURLAR 142:3
Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
-----
2.SAMUEL 21:3
Davut Givonlular'a, “Sizin için ne yapabilirim? RAB'bin halkını kutsamanız için bu suçu nasıl bağışlatabilirim?” diye sordu.
-----
ESTER 4:1
Mordekay olup bitenleri öğrenince giysilerini yırttı, çula sarınıp başından aşağı kül döktü, yüksek sesle ve acıyla feryat ederek kent merkezine geldi.
ESTER 4:2
Varıp sarayın kapısında durdu. Çünkü çula sarınmış hiç kimse bu kapıdan içeri giremezdi.
ESTER 4:3
Kralın buyruğunun ve fermanının ulaştığı her ilde Yahudiler büyük yas tuttular, ağlayıp feryat ettiler, oruç tuttular. Birçoğu da çula sarınıp kül içinde yattı.
-----
EYÜP 2:11
Eyüp'ün üç dostu –Temanlı Elifaz, Şuahlı Bildat, Naamalı Sofar– Eyüp'ün başına gelen bunca kötülüğü duyunca kalkıp bir araya geldiler. Acısını paylaşmak, onu avutmak için yanına gitmek üzere anlaştılar.
YEREMYA 9:1
Keşke halkımı bırakabilmem, Onlardan uzaklaşabilmem için Çölde konaklayacak bir yerim olsa! Hepsi zina ediyor, Hain bir topluluk!
YEREMYA 9:17
Her Şeye Egemen RAB diyor ki, “İyi düşünün! Ağıt yakan kadınları çağırın gelsinler. En iyilerini çağırın gelsinler.
YEREMYA 9:18
Hemen gelip bizim için ağıt yaksınlar; Gözlerimiz gözyaşı döksün, Gözkapaklarımızdan sular aksın.
YEREMYA 9:19
Siyon'dan ağlama sesi duyuluyor: ‘Yıkıma uğradık! Büyük utanç içindeyiz, Çünkü ülkemizi terk ettik, Evlerimiz yerle bir oldu.’ ”
YEREMYA 13:17
Ama bu uyarıyı dinlemezseniz, Gururunuz yüzünden ağlayacağım gizlice, Gözlerim acı acı gözyaşı dökecek, Gözyaşlarım sel gibi akacak. Çünkü RAB'bin sürüsü sürgüne gönderilecek.
YEREMYA 14:17
“Onlara de ki, “ ‘Gözlerim gece gündüz Durmadan gözyaşı döksün, Çünkü erden kızım, halkım Ağır bir yara aldı, Ezici bir darbe yedi.
AĞITLAR 1:2
Geceleyin acı acı ağlıyor, Yanaklarında gözyaşı; Avutan tek kişi bile yok Bunca oynaşı arasında. Dostları ona hainlik etti, Düşman oldu.
AĞITLAR 2:11
Gözlerim tükenmekte ağlamaktan, İçim kanıyor; Halkımın yıkımından Yüreğim sızlıyor, Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.
AĞITLAR 2:19
Kalk, gece her nöbet başında haykır, Rab'bin huzurunda yüreğini su gibi dök! Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının başı için O'na ellerini aç.
-----
EYÜP 9:23
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
-----
EYÜP 31:23
Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
YEREMYA 17:17
Dehşet verme bana, Felaket gününde sığınağım sensin.
-----
EYÜP 35:10
Ama kimse, ‘Nerede Yaratıcım Tanrı?’ demiyor; O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,
MEZMURLAR 4:4
Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin; İyi düşünün yatağınızda, susun. Sela
MEZMURLAR 6:10
Bütün düşmanlarım utanacak, Hepsini dehşet saracak, Ansızın geri dönecekler utanç içinde.
MEZMURLAR 10:4
Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
MEZMURLAR 16:7
Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
MEZMURLAR 17:3
Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
MEZMURLAR 86:7
Sıkıntılı günümde sana yakarırım, Çünkü yanıtlarsın beni.
MEZMURLAR 119:55
Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
MEZMURLAR 119:62
Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
MEZMURLAR 119:148
Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
ZEKERİYA 13:9
Kalan üçte birini ateşten geçireceğim, Onları gümüş gibi arıtacağım, Altın gibi sınayacağım. Beni adımla çağıracaklar, Ben de onlara karşılık vereceğim, ‘Bunlar benim halkım’ diyeceğim. Onlar da, ‘Tanrımız RAB'dir’ diyecekler.”
-----
MEZMURLAR 22:1
Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
MEZMURLAR 28:2
Seni yardıma çağırdığımda, Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda, Kulak ver yalvarışlarıma.
MEZMURLAR 38:9
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
MEZMURLAR 63:1
Ey Tanrı, sensin benim Tanrım, Seni çok özlüyorum, Canım sana susamış, Kurak, yorucu, susuz bir diyarda, Bütün varlığımla seni arıyorum.
MEZMURLAR 63:2
Kutsal yerde baktım sana, Gücünü, görkemini görmek için.
MEZMURLAR 63:8
Canım sana sımsıkı sarılır, Sağ elin bana destek olur.
MEZMURLAR 69:3
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
MEZMURLAR 119:81
İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
MEZMURLAR 119:82
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
MEZMURLAR 130:6
Sabahı gözleyenlerden, Evet, sabahı gözleyenlerden daha çok, Canım Rab'bi gözlüyor.
MEZMURLAR 143:5
Geçmiş günleri anıyor, Bütün yaptıklarını derin derin düşünüyor, Ellerinin işine bakıp dalıyorum.
MEZMURLAR 143:7
Çabuk yanıtla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.
-----
MEZMURLAR 30:8
Ya RAB, sana sesleniyorum, Rab'be yalvarıyorum:
MEZMURLAR 116:6
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
-----
MEZMURLAR 31:9
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
MEZMURLAR 38:1
Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
MEZMURLAR 38:2
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
MEZMURLAR 102:5
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
MEZMURLAR 102:9
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
VAHİY 16:2
Birinci melek gidip tasını yeryüzüne boşalttı. Canavarın işaretini taşıyıp heykeline tapanların üzerinde acı veren iğrenç yaralar oluştu.
-----
MEZMURLAR 9:9
RAB ezilenler için bir sığınak, Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
MEZMURLAR 10:1
Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
MEZMURLAR 27:5
Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek, Çadırının emin yerinde saklayacak, Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
MEZMURLAR 32:6
Bu nedenle her sadık kulun Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin. Engin sular taşsa bile ona erişemez.
MEZMURLAR 32:7
Sığınağım sensin, Beni sıkıntıdan korur, Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela
MEZMURLAR 46:1
Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür, Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
MEZMURLAR 59:16
Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek, Sevgini sevinçle dile getireceğim. Çünkü sen bana kale, Sıkıntılı günümde sığınak oldun.
YEREMYA 2:27
Onlar ağaca, ‘Babamsın’, Taşa, ‘Bizi sen doğurdun’ derler. Çünkü bana yüzlerini değil, Sırtlarını çevirdiler. Ama felakete uğrayınca, ‘Kalk da bizi kurtar’ diye yakarırlar.
YEREMYA 2:28
Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar? Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa, Kalkıp gelsinler. Kentlerinin sayısı kadar İlahların var, ey Yahuda halkı.”
-----
MEZMURLAR 38:17
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
YEŞAYA 53:3
İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.
YEŞAYA 53:4
Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, Vurulup ezildiğini sandık.
YEŞAYA 53:5
Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.
-----
2.SAMUEL 12:17
Sarayın ileri gelenleri onu yerden kaldırmaya geldiler. Ama Davut kalkmak istemedi, onlarla yemek de yemedi.
MEZMURLAR 118:5
Sıkıntı içinde RAB'be seslendim; Yanıtladı, rahata kavuşturdu beni.
MEZMURLAR 138:3
Seslendiğim gün bana yanıt verdin, İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
MEZMURLAR 143:4
Bu yüzden bunalıma düştüm, Yüreğim perişan.
MATTA 26:39
Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua etmeye başladı. “Baba” dedi, “Mümkünse bu kâse benden uzaklaştırılsın. Yine de benim değil, senin istediğin olsun.”
MARKOS 14:31
Ama Petrus üsteleyerek, “Seninle birlikte ölmem gerekse bile seni asla inkâr etmem” dedi. Öğrencilerin hepsi de aynı şeyi söyledi.
MARKOS 14:32
Sonra Getsemani denilen yere geldiler. İsa öğrencilerine, “Ben dua ederken siz burada oturun” dedi.
MARKOS 14:33
Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı. Hüzünlenmeye ve ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.
MARKOS 14:34
Onlara, “Ölesiye kederliyim” dedi. “Burada kalın, uyanık durun.”
MARKOS 14:35
Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua etmeye başladı. “Mümkünse o saati yaşamayayım” dedi.
MARKOS 14:36
“Abba, Baba, senin için her şey mümkün, bu kâseyi benden uzaklaştır. Ama benim değil, senin istediğin olsun.”
-----
MEZMURLAR 44:20
Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
MEZMURLAR 63:3
Senin sevgin yaşamdan iyidir, Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
MEZMURLAR 119:83
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
MEZMURLAR 143:6
Ellerimi sana açıyorum, Canım kurak toprak gibi sana susamış. Sela*
-----
MEZMURLAR 55:16
Bense Tanrı'ya seslenirim, RAB kurtarır beni.
MEZMURLAR 55:17
Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi.
MEZMURLAR 55:18
Bana karşı girişilen savaştan Esenlikle kurtarır canımı, Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
-----
MEZMURLAR 77:13
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
MEZMURLAR 77:15
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
-----
MEZMURLAR 88:10
Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
MEZMURLAR 88:18
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
YEŞAYA 38:10
“Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçip Ömrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?” demiştim,
YEŞAYA 38:12
Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden. Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti, Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
YEŞAYA 38:13
Sabırla bekledim sabaha kadar, RAB bir aslan gibi kırdı bütün kemiklerimi, Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
YEŞAYA 38:14
Kırlangıç gibi, turna gibi acı acı öttüm, Güvercin gibi inledim, gözlerim yoruldu yukarı bakmaktan. Ya Rab, eziyet çekiyorum, Yardım et bana.
YEŞAYA 49:14
Oysa Siyon, “RAB beni terk etti, Rab beni unuttu” diyordu.
HEZEKİEL 37:11
Sonra bana, “İnsanoğlu, bu kemikler bütün İsrail halkını simgeliyor” dedi, “Onlar, ‘Kemiklerimiz kurudu, umudumuz yok oldu, bittik’ diyorlar.
-----
MEZMURLAR 107:6
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
MEZMURLAR 107:7
Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
MEZMURLAR 107:8
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
MEZMURLAR 107:9
Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
MEZMURLAR 107:10
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
MEZMURLAR 107:11
Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
MEZMURLAR 107:12
Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
MEZMURLAR 107:28
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
-----
MEZMURLAR 108:12
Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.
-----
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:24
Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz. Elimi uzattım, umursayan olmadı.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:25
Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi, Uyarılarımı duymak istemediniz.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:26
Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:28
O zaman beni çağıracaksınız, Ama yanıtlamayacağım. Var gücünüzle arayacaksınız beni, Ama bulamayacaksınız.
-----
EZGİLER EZGİSİ 3:4
Onlardan ayrılır ayrılmaz Sevgilimi buldum. Tuttum onu, bırakmadım; Annemin evine, Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.
EZGİLER EZGİSİ 5:2
Ben uyuyordum ama yüreğim uyanıktı. Dinleyin! Sevgilim kapıyı vuruyor. “Aç bana, kızkardeşim, aşkım, eşsiz güvercinim! Sırılsıklam oldu başım çiyden, Kaküllerim gecenin neminden.”
EZGİLER EZGİSİ 5:3
Entarimi çıkardım, Yine giyinmeli miyim? Ayaklarımı yıkadım, Yine kirletmeli miyim?
EZGİLER EZGİSİ 5:4
Kapı deliğinden uzattı elini sevgilim, Aşk duygularım kabardı onun için.
EZGİLER EZGİSİ 5:5
Kalktım, sevgilime kapıyı açayım diye, Mür elimden damladı, Parmaklarımdan aktı Sürgü tokmakları üzerine.
EZGİLER EZGİSİ 5:6
Kapıyı açtım sevgilime, Ama sevgilim yoktu, gitmişti! Kendimden geçmişim o konuşurken. Aradım onu, ama bulamadım, Seslendim, ama yanıt vermedi.
EZGİLER EZGİSİ 5:7
Kenti dolaşan bekçiler buldu beni, Dövüp yaraladılar. Sur bekçileri alıp götürdü şalımı.
-----
EYÜP 6:2
“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!
EYÜP 16:6
“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
MEZMURLAR 38:11
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
MEZMURLAR 88:3
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.
MEZMURLAR 88:4
Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
MEZMURLAR 88:5
Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
MEZMURLAR 88:7
Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela*
MEZMURLAR 88:14
Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
MEZMURLAR 88:17
Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
YEŞAYA 38:11
“Yaşayanlar diyarında RAB'bi, evet, RAB'bi bir daha görmeyeceğim, Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.
YEŞAYA 38:17
Çektiğim bunca acı esenlik bulmam içindi. Beni sevdiğin için yıkım çukuruna düşmekten alıkoydun, Günahlarımı arkana attın.
-----
MEZMURLAR 141:1
Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!
EZGİLER EZGİSİ 6:12
Nasıl oldu farkına varmadan, Tutkum bindirdi beni soylu halkımın savaş arabalarına.
YEŞAYA 65:24
Onlar bana yakarmadan yanıt verecek, Daha konuşurlarken işiteceğim onları.
AĞITLAR 3:55
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
AĞITLAR 3:56
Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
AĞITLAR 3:57
Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
MATTA 7:7
“Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.
LUKA 11:9
“Ben size şunu söyleyeyim: Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.
2.KORİNTLİLER 12:8
Bundan kurtulmak için Rab'be üç kez yalvardım.
2.KORİNTLİLER 12:9
Ama O bana, “Lütfum sana yeter. Çünkü gücüm, güçsüzlükte tamamlanır” dedi. İşte, Mesih'in gücü içimde bulunsun diye güçsüzlüklerimle sevinerek daha çok övüneceğim.
-----
YEREMYA 6:7
Kuyu suyunu nasıl taze tutuyorsa, Yeruşalim de kötülüğünü öyle taze tutuyor. Şiddet ve yıkım yankılanıyor orada, Karşımda hep hastalık ve yaralar var.
YEREMYA 6:14
Esenlik yokken, ‘Esenlik, esenlik’ diyerek Halkımın yarasını sözde iyileştirdiler.
YEREMYA 30:12
“RAB diyor ki, ‘Senin yaran şifa bulmaz, Beren iyileşmez.
NAHUM 3:19
Uğradığın felaketten kurtuluş yok, yaraların ölümcül. Başına gelenleri duyanlar sevinçle el ovuşturuyorlar. Çünkü dinmeyen vahşetinden kim kaçabildi ki?
-----
YEREMYA 30:7
Ah, ne korkunç gün! Onun gibisi olmayacak. Yakup soyu için sıkıntı dönemi olacak, Yine de sıkıntıdan kurtulacak.
-----
EYÜP 9:27
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
AĞITLAR 3:19
Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
AĞITLAR 3:20
Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
-----
ESTER 6:1
O gece kralın uykusu kaçtı; tarih kayıtlarının getirilip kendisine okunmasını buyurdu.
EYÜP 7:14
Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.
VAİZ 2:23
Günler boyunca çektiği zahmet acı ve dert doğurur. Gece bile içi rahat etmez. Bu da boş.
VAİZ 5:12
Az yesin, çok yesin işçi rahat uyur, Ama zenginin malı zengini uyutmaz.
DANİEL 6:18
Sonra sarayına döndü; geceyi yemek yemeden, eğlenmeden geçirdi; uykusu kaçtı.
-----
DANİEL 12:1
“O zaman senin halkını koruyan büyük önder Mikail görünecek. Ulusun oluşumundan beri hiç görülmemiş bir sıkıntı dönemi olacak. Bu dönemde halkın –adı kitapta yazılı olanlar– kurtulacak.
-----
HABAKKUK 3:17
Tomurcuklanmasa incir ağaçları, Asmalar üzüm vermese, Boşa gitse de zeytine verilen emek, Tarlalar ürün vermese de, Boşalsa da davar ağılları, Sığır kalmasa da ahırlarda,
HABAKKUK 3:18
Ben yine RAB sayesinde sevineceğim, Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.
HABAKKUK 3:19
Egemen RAB gücümdür benim. Ayaklarıma geyik ayağının çevikliğini verir. Aşırtır beni yükseklerden. Müzik şefi için: Telli sazlar eşliğinde söylenecek.
-----
MATTA 2:18
“Rama'da bir ses duyuldu, Ağlayış ve acı feryat sesleri! Çocukları için ağlayan Rahel Avutulmak istemiyor. Çünkü onlar yok artık!”
YUHANNA 11:31
Meryem'le birlikte evde bulunan ve kendisini teselli eden Yahudiler, onun hızla kalkıp dışarı çıktığını gördüler. Ağlamak için mezara gittiğini sanarak onu izlediler.
-----
1.KORİNTLİLER 12:8
Ruh aracılığıyla birine bilgece konuşma yeteneği, ötekine aynı Ruh'tan bilgi iletme yeteneği, birine aynı Ruh aracılığıyla iman, ötekine aynı Ruh aracılığıyla hastaları iyileştirme armağanları, birine mucize yapma olanakları, birine peygamberlikte bulunma, birine ruhları ayırt etme, birine çeşitli dillerle konuşma, bir başkasına da bu dilleri çevirme armağanı veriliyor.
-----
-----
2.SAMUEL 14:14
Hepimizin öleceği kesin, toprağa dökülüp yeniden toplanamayan su gibiyiz. Ama Tanrı can almaz; sürgüne gönderilen kişi kendisinden uzak kalmasın diye çözüm yolları düşünür.
2.TARİHLER 6:29
halkından bir kişi ya da bütün halkın İsrail başına gelen felaketi, acıyı kavrar, dua edip yakararak ellerini bu tapınağa doğru açarsa,
EYÜP 15:11
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
MEZMURLAR 6:2
Lütfet bana, ya RAB, bitkinim; Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
MEZMURLAR 6:7
Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
MEZMURLAR 22:14
Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
MEZMURLAR 32:4
Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela*
MEZMURLAR 102:11
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
MEZMURLAR 119:67
Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
YEŞAYA 1:5
Neden bir daha dövülesiniz? Neden vefasızlığı sürdürüyorsunuz? Baş büsbütün hasta, yürek büsbütün yaralı.
İBRANİLER 12:5
Size oğullar diye seslenen şu öğüdü de unuttunuz: “Oğlum, Rab'bin terbiye edişini hafife alma, Rab seni azarlayınca cesaretini yitirme.
VAHİY 3:19
Ben sevdiklerimi azarlayıp terbiye ederim. Onun için gayrete gel, tövbe et.
Kamu malı