1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 44:25
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 44:25
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.

--------------------


YARATILIŞ 3:14
Bunun üzerine RAB Tanrı yılana, “Bu yaptığından ötürü Bütün evcil ve yabanıl hayvanların En lanetlisi sen olacaksın” dedi, “Karnının üzerinde sürünecek, Yaşamın boyunca toprak yiyeceksin.

MEZMURLAR 72:9
Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.

YEŞAYA 49:23
Krallar size babalık, Prensesler sütannelik yapacak, Yüzüstü yere kapanıp Ayaklarının tozunu yalayacaklar. O zaman benim RAB olduğumu anlayacaksın. Bana umut bağlayan utandırılmayacak.”

MİKA 7:17
Yılanlar gibi, sürüngenler gibi toprak yalayacak, Titreyerek sığınaklarından çıkacaklar. Ey Tanrımız RAB, dehşet içinde sana dönecek Ve senden korkacaklar.

-----

YARATILIŞ 24:63
Akşamüzeri düşünmek için tarlaya gitti. Başını kaldırdığında develerin yaklaştığını gördü.

-----

ÇÖLDE SAYIM 11:6
Şimdiyse yemek yeme isteğimizi yitirdik. Bu mandan başka hiçbir şey gördüğümüz yok.”

MEZMURLAR 16:9
Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.

MEZMURLAR 16:10
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.

MEZMURLAR 106:15
Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

YEŞAYA 26:19
Ama senin ölülerin yaşayacak, Bedenleri dirilecek. Ey sizler, toprak altında yatanlar, Uyanın, ezgiler söyleyin. Çünkü senin çiyin sabah çiyine benzer, Toprak ölülerini yaşama kavuşturacak.

-----

ÇÖLDE SAYIM 11:23
RAB, “Elim kısaldı mı?” diye yanıtladı, “Sana söylediklerimin yerine gelip gelmeyeceğini şimdi göreceksin.”

ÇÖLDE SAYIM 14:15
Eğer bu halkı bir insanmış gibi yok edersen, senin ününü duymuş olan bu uluslar, ‘RAB ant içerek söz verdiği ülkeye bu halkı götüremediği için onları çölde yok etti’ diyecekler.

YEŞAYA 50:1
RAB şöyle diyor: “Boşadığım annenizin boşanma belgesi nerede? Hangi alacaklıma sattım sizi? Suçlarınız yüzünden satıldınız, Anneniz isyanlarınız yüzünden dışlandı.

YEŞAYA 50:2
Geldiğimde neden kimse yoktu, Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı? Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim, Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya? Azarlayarak denizi kurutur, Irmakları çöle çeviririm. Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.

YEŞAYA 59:1
Bakın, RAB'bin eli kurtaramayacak kadar kısa, Kulağı duyamayacak kadar sağır değildir.

YEREMYA 14:9
Neden şaşırmış biri gibi, Kurtarmaya gücü yetmeyen savaşçı gibisin? Aramızdasın sen, ya RAB, Seniniz, bırakma bizi!

DANİEL 9:19
Ya Rab, dinle! Ya Rab, bağışla! İşit ve davran, ya Rab! Ey Tanrım, adının hatırı için gecikme! Çünkü kent ve halk senindir.”

-----

1.TARİHLER 28:9
“Sen, ey oğlum Süleyman, babanın Tanrısı'nı tanı. Bütün yüreğinle ve istekle O'na kulluk et. Çünkü RAB her yüreği araştırır, her düşüncenin ardındaki amacı saptar. Eğer O'na yönelirsen, kendisini sana buldurur. Ama O'nu bırakırsan, seni sonsuza dek reddeder.

MEZMURLAR 44:9
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.

MEZMURLAR 44:10
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.

MEZMURLAR 44:11
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.

MEZMURLAR 44:12
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.

MEZMURLAR 44:13
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.

MEZMURLAR 44:14
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.

MEZMURLAR 44:15
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim

MEZMURLAR 44:16
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.

MEZMURLAR 44:17
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,

MEZMURLAR 44:18
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.

MEZMURLAR 44:20
Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,

MEZMURLAR 44:21
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.

MEZMURLAR 60:1
Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı, Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!

MEZMURLAR 60:10
Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

-----

MEZMURLAR 3:3
Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.

MEZMURLAR 57:6
Ayaklarım için ağ serdiler, Çöktüm; Yoluma çukur kazdılar, İçine kendileri düştüler. Sela

YUHANNA 19:30
İsa şarabı tadınca, “Tamamlandı!” dedi ve başını eğerek ruhunu teslim etti.

-----

MEZMURLAR 12:1
Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

YEŞAYA 37:4
Yaşayan Tanrı'yı aşağılamak için efendisi Asur Kralı'nın gönderdiği komutanın söylediklerini belki Tanrın RAB duyar da duyduğu sözlerden ötürü onları cezalandırır. Bu nedenle sağ kalanlarımız için dua et.’ ”

YEREMYA 42:2
Peygamber Yeremya'ya şöyle dediler: “Lütfen dileğimizi kabul et! Bizim için, bütün sağ kalan bu halk için Tanrın RAB'be yakar. Çünkü bir zamanlar sayıca çok olan bizler gördüğün gibi şimdi azınlıkta kaldık.

AMOS 7:2
Çekirgeler ülkedeki yeşil bitkileri yiyip bitirince: “Ey Egemen RAB, lütfen halkını bağışla!” dedim, “Yakup soyu buna nasıl dayanır? Zaten küçük bir halk!”

ZEKERİYA 4:10
“Küçük işleri yapma gününü kim küçümsüyor? İnsanlar Zerubbabil'in elinde çekülü görünce sevinecekler. –“Bu yedi kandil RAB'bin bütün yeryüzünde dolaşan gözleridir.”–

-----

MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.

MEZMURLAR 42:4
Anımsayınca içim içimi yiyor, Nasıl toplulukla birlikte yürür, Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim, Sevinç ve şükran sesleri arasında, Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.

MEZMURLAR 42:6
Gönlüm üzgün, Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım. Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında Çağlayanların gümbürdeyince, Enginler birbirine sesleniyor, Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.

MEZMURLAR 77:3
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela*

MEZMURLAR 79:8
Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, Sevecenliğini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.

MEZMURLAR 113:7
Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;

MEZMURLAR 116:6
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

MEZMURLAR 136:23
Düşkün günlerimizde bizi anımsayana, Sevgisi sonsuzdur;

MEZMURLAR 142:3
Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.

MEZMURLAR 142:6
Haykırışıma kulak ver, Çünkü çok çaresizim; Kurtar beni ardıma düşenlerden, Çünkü benden güçlüler.

MEZMURLAR 143:3
Düşman beni kovalıyor, Ezip yere seriyor. Çoktan ölmüş olanlar gibi, Beni karanlıklarda oturtuyor.

MEZMURLAR 143:7
Çabuk yanıtla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.

-----

MEZMURLAR 77:7
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

MEZMURLAR 89:38
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.

MEZMURLAR 89:50
Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.

YEREMYA 12:1
Davamı önüne getirsem, Haklı çıkarsın, ya RAB. Ama adalet konusunda Seninle tartışmak istiyorum. Neden kötülerin işi iyi gidiyor? Neden hainler tasasızca yaşıyor?

HOŞEA 9:17
Reddedecek Tanrım onları, Çünkü O'nu dinlemediler, Uluslar arasında dolaşıp duracaklar.

-----

YEŞU 10:24
Krallar getirilince, Yeşu bütün İsrail halkını topladı. Savaşta kendisine eşlik etmiş olan komutanlara, “Yaklaşın, ayaklarınızı bu kralların boyunları üzerine koyun” dedi. Komutanlar yaklaşıp ayaklarını kralların boyunları üzerine koydular.

MEZMURLAR 20:8
Onlar çöküyor, düşüyorlar; Bizse kalkıyor, dimdik duruyoruz.

MEZMURLAR 66:11
Ağa düşürdün bizi, Sırtımıza ağır yük vurdun.

MEZMURLAR 66:12
İnsanları başımıza çıkardın, Ateşten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.

MEZMURLAR 102:9
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

YEŞAYA 3:26
Siyon'un kapıları ah çekip yas tutacak; Kent, yerde oturan, Terk edilmiş bir kadın gibi olacak.

YEŞAYA 26:5
Yüksekte oturanı alçaltır, Yüce kenti yıkar, Yerle bir eder.

YEŞAYA 28:20
Yatak uzanamayacağınız kadar kısa, örtü sarınamayacağınız kadar dar olacak.

YEŞAYA 47:1
“Ey Babil, erden kız, İn aşağı, toprağa otur. Ey Kildani kızı, Tahtın yok artık, yere otur. Bundan böyle, ‘Nazik, narin’ demeyecekler sana.

YEŞAYA 50:11
Ama ateş yakan, Alevli oklar kuşanan sizler, hepiniz, Ateşinizin aydınlığında, Tutuşturduğunuz alevli okların arasında yürüyün. Benden alacağınız şudur: Azap içinde yatacaksınız.

YEREMYA 6:26
Ey halkım, çula sarın, Kül içinde yuvarlan. Biricik oğul için yas tutar gibi Acı acı dövün. Çünkü yok edici ansızın gelecek üzerimize.

AĞITLAR 3:16
Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

AĞITLAR 4:5
Onlar ki, yemeğin en iyisini yerlerdi, Sokaklarda perişan oldular; Onlar ki, al giysiler içinde büyüdüler, Çöp yığınlarını kapışır oldular.

AMOS 5:2
“Düştü erden kız İsrail, Bir daha kalkamaz, Serilmiş kendi toprağına, Kaldıran yok.”

-----

YEŞAYA 2:11
İnsanın küstah bakışları alçaltılacak, Gururu kırılacak. O gün yalnız RAB yüceltilecek.

YEŞAYA 2:12
Çünkü Her Şeye Egemen RAB o gün Kibirlileri, gururluları, kendini beğenmişleri alçaltacak;

YEŞAYA 2:13
Lübnan'ın bütün ulu, yüksek sedir ağaçlarını, Başan'ın bütün meşelerini yok edecek;

YEŞAYA 2:14
Bütün ulu dağları, yüksek tepeleri,

YEŞAYA 2:15
Bütün yüksek kuleleri, güçlü surları Yerle bir edecek;

YEŞAYA 2:16
Ticaret gemilerinin, güzel teknelerinin hepsini yok edecek.

YEŞAYA 2:17
İnsanların gururu, kibiri kırılacak, O gün yalnız RAB yüceltilecek,

YEŞAYA 2:18
Putlar tümüyle ortadan kalkacak.

YEŞAYA 2:19
RAB kalkıp yeryüzünü sarsmaya başlayınca, İnsanlar O'nun dehşetinden Ve yüce görkeminden kaçmak için Kayalık mağaralara, yeraltı kovuklarına saklanacaklar.

YEŞAYA 2:20
O gün insanlar Yeryüzünü sarsmak üzere harekete geçen RAB'bin dehşetinden Ve yüce görkeminden kaçmak için Tapmak amacıyla yaptıkları altın, gümüş putları Köstebeklere, yarasalara atıp Kaya kovuklarına, uçurumlardaki yarıklara saklanacaklar.

YEŞAYA 3:8
Yeruşalim sendeledi, Yahuda düştü. Çünkü söyledikleri de yaptıkları da RAB'be karşı; O'nun yüce varlığını aşağılıyor.

YEŞAYA 29:4
Alçaltılacaksın, yerin altından konuşacak, Toz toprak içinden boğuk boğuk sesleneceksin. Sesin ölü sesi gibi yerden, Sözlerin fısıltı gibi toprağın içinden çıkacak.

AĞITLAR 1:9
Kirliliği eteklerindeydi, Sonunu düşünmedi; Bu yüzden düşüşü korkunç oldu, Avutanı yok. “Ya RAB, düşkün halimi gör, Çünkü düşmanım kazandı!”

-----

MEZMURLAR 35:23
Uyan, kalk savun beni, Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!

MEZMURLAR 74:9
Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...

MEZMURLAR 74:10
Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?

MEZMURLAR 74:11
Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!

MEZMURLAR 78:38
Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.

MEZMURLAR 79:5
Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi sürecek öfken, Alev gibi yanan kıskançlığın?

MEZMURLAR 80:2
Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde Uyandır gücünü, Gel, kurtar bizi!

MEZMURLAR 85:5
Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize? Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?

MEZMURLAR 85:6
Halkın sende sevinç bulsun diye Bize yeniden yaşam vermeyecek misin?

MEZMURLAR 102:13
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

MEZMURLAR 102:14
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

YEŞAYA 42:13
Yiğit gibi çıkagelecek RAB, Savaşçı gibi gayrete gelecek. Bağırıp savaş çığlığı atacak, Düşmanlarına üstünlüğünü gösterecek.

YEŞAYA 42:14
“Uzun zamandır ses çıkarmadım, Sustum, kendimi tuttum. Ama şimdi feryat edeceğim doğuran kadın gibi, Nefesim tutulacak, kesik kesik soluyacağım.

YEŞAYA 51:9
Uyan, ey RAB'bin gücü, uyan, kudreti kuşan! Eski günlerde, önceki kuşaklar döneminde olduğu gibi uyan! Rahav'ı parçalayan, Deniz canavarının bedenini deşen sen değil miydin?

YEŞAYA 64:9
Ya RAB, fazla öfkelenme, Suçlarımızı sonsuza dek anma. Lütfen bak bize, hepimiz senin halkınız.

-----

YEŞAYA 64:10
Kutsal kentlerin çölleşti, Siyon çöl oldu, Yeruşalim viraneye döndü.

YEŞAYA 64:11
Atalarımızın sana övgü sunduğu Kutsal ve görkemli tapınağımız yandı, Değer verdiğimiz her yer yıkıntıya döndü.

YEŞAYA 64:12
Bunlara karşın, ya RAB, Hâlâ kendini tutacak mısın, Suskun kalıp bize alabildiğine eziyet çektirecek misin?

-----

MATTA 16:23
Ama İsa Petrus'a dönüp, “Çekil önümden, Şeytan!” dedi, “Bana engel oluyorsun. Düşüncelerin Tanrı'ya değil, insana özgüdür.”

ROMALILAR 7:22
İç varlığımda Tanrı'nın Yasası'ndan zevk alıyorum.

ROMALILAR 7:23
Ama bedenimin üyelerinde bambaşka bir yasa görüyorum. Bu da aklımın onayladığı yasaya karşı savaşıyor ve beni bedenimin üyelerindeki günah yasasına tutsak ediyor.

ROMALILAR 7:24
Ne zavallı insanım! Ölüme götüren bu bedenden beni kim kurtaracak?

FİLİPİLİLER 3:19
Onların sonu yıkımdır; tanrıları mideleridir. Ayıplarıyla övünür, yalnız bu dünyayı düşünürler.

KOLOSELİLER 3:2
Yeryüzündeki değil, gökteki değerleri düşünün.


Kamu malı