1 2 3 4 1-4 5

EYÜP 3:12
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

EYÜP 3:12
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?

--------------------


YARATILIŞ 16:2
Saray Avram'a, “RAB çocuk sahibi olmamı engelledi” dedi, “Lütfen, cariyemle yat. Belki bu yoldan bir çocuk sahibi olabilirim.” Avram Saray'ın sözünü dinledi.

-----

LEVİLİLER 10:3
Musa Harun'a şöyle dedi: “RAB demişti ki, ‘Bana hizmet edenler kutsallığıma saygı duyacak Ve halkın tümü beni yüceltecek.’ ” Harun hiçbir şey söylemedi.

YOEL 2:16
Halkı toplayın, topluluğu kutsal kılın, Yaşlıları bir araya getirin. Çocukları, hatta emzikte olanları toplayın. Güvey odasından, gelin gerdeğinden çıkıp gelsin.

-----

EYÜP 3:4
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.

EYÜP 3:5
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

EYÜP 3:6
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.

EYÜP 3:7
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.

EYÜP 3:8
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı* uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.

EYÜP 23:17
Karanlık beni susturamadı, Yüzümü örten koyu karanlık.

-----

EYÜP 3:23
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?

EYÜP 7:20
Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?

EYÜP 16:12
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.

-----

EYÜP 4:4
Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, Titreyen dizleri sen pekiştirdin.

EYÜP 4:6
Senin güvendiğin Tanrı'dan korkun değil mi, Umudun kusursuz yaşamında değil mi?

EYÜP 4:14
Beni dehşet ve titreme aldı, Bütün kemiklerimi sarstı.

-----

EYÜP 6:11
Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

EYÜP 14:1
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.

MEZMURLAR 90:7
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

MEZMURLAR 90:8
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

MEZMURLAR 90:9
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

-----

EYÜP 30:27
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.

MEZMURLAR 21:3
Onu güzel armağanlarla karşıladın, Başına saf altından taç koydun.

MEZMURLAR 79:8
Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, Sevecenliğini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.

MEZMURLAR 88:13
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.

MEZMURLAR 95:2
Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!

1.SELANİKLİLER 4:15
Rab'bin sözüne dayanarak size diyoruz ki, biz yaşamakta olanlar, Rab'bin gelişinde hayatta olanlar, gözlerini yaşama kapayanların önüne asla geçmeyeceğiz.

-----

EYÜP 36:24
O'nun işlerini yüceltmelisin, anımsa bunu, İnsanların ezgilerle övdüğü işlerini.

-----

YEŞAYA 66:11
Öyle ki, onun avutucu memelerini emip doyasınız, Kana kana içip Onun yüce bolluğundan zevk alasınız.”

-----

EYÜP 10:18
“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!

EYÜP 10:19
Hiç var olmamış olurdum, Rahimden mezara taşınırdım.

MEZMURLAR 58:8
Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler. Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.

VAİZ 4:3
Ama henüz doğmamış, Güneşin altında yapılan kötülükleri görmemiş olan İkisinden de mutludur.

VAİZ 6:3
Bir adam yüz çocuk babası olup uzun yıllar yaşamış, ama uzun ömrüne karşılık, zenginliğin tadını çıkaramamış, bir mezara bile gömülmemişse, düşük çocuk ondan iyidir derim.

VAİZ 6:4
Çünkü düşük çocuk boş yere doğuyor, karanlık içinde geçip gidiyor, adı karanlığa gömülüyor.

YEREMYA 15:10
Vay başıma! Herkesle çekişip davacı olayım diye Doğurmuşsun beni, ey annem! Ne ödünç aldım, ne de verdim, Yine de herkes lanet okuyor bana.

YEREMYA 20:14
Lanet olsun doğduğum güne! Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!

YEREMYA 20:17
Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; Annem mezarım olur, Rahmi hep gebe kalırdı.

AĞITLAR 4:3
Çakallar bile meme verip yavrularını emzirir, Ama halkım çöldeki devekuşları kadar acımasız oldu.

HEZEKİEL 16:5
Kimse bunlardan birini yapacak kadar sana acımadı, sevecenlik göstermedi. Senden tiksindikleri için doğduğun gün seni kıra attılar.

MATTA 24:19
O günlerde gebe olan, çocuk emziren kadınların vay haline!

LUKA 23:29
Çünkü öyle günler gelecek ki, ‘Kısır kadınlara, hiç doğurmamış rahimlere, emzirmemiş memelere ne mutlu!’ diyecekler.


Kamu malı