ÇÖLDE SAYIM 20:29

ÇÖLDE SAYIM 20:29
Harun'un öldüğünü öğrenince bütün İsrail halkı onun için otuz gün yas tuttu.

--------------------

YARATILIŞ 1:3
Tanrı, “Işık olsun” diye buyurdu ve ışık oldu.

1.SAMUEL 28:13
Kral ona, “Korkma!” dedi, “Ne görüyorsun?” Kadın, “Yerin altından çıkan bir ilah görüyorum” diye karşılık verdi.

-----

YARATILIŞ 16:13
Hacer, “Beni gören Tanrı'yı gerçekten gördüm mü?” diyerek kendisiyle konuşan RAB'be “El-Roi” adını verdi.

1.KRALLAR 14:13
Bütün İsrail halkı ağıt yakıp onu gömecek. Yarovam'ın ailesinden yalnız o gömülecek. Çünkü Yarovam ailesi içinde İsrail'in Tanrısı RAB'bi hoşnut eden nitelikler yalnız onda bulundu.

-----

YARATILIŞ 50:1
Yusuf kendini babasının üzerine attı, ağlayarak onu öptü.

YARATILIŞ 50:4
Yas günleri geçince, Yusuf firavunun ev halkına, “Eğer benden hoşnut kaldınızsa, lütfen firavunla konuşun” dedi,

2.SAMUEL 11:27
Yas süresi geçince, Davut onu sarayına getirtti. Kadın Davut'un karısı oldu ve ona bir oğul doğurdu. Ancak, Davut'un bu yaptığı RAB'bin hoşuna gitmedi.

-----

MISIR'DAN ÇIKIŞ 20:18
Halk gök gürlemelerini, boru sesini duyup şimşekleri ve dağın başındaki dumanı görünce korkudan titremeye başladı. Uzakta durarak

ELÇİLERİN İŞLERİ 7:12
Mısır'da tahıl bulunduğunu duyan Yakup, atalarımızı oraya ilk yolculuklarına gönderdi.

-----

LEVİLİLER 11:1
RAB Musa'yla Harun'a şöyle dedi:

-----

ÇÖLDE SAYIM 20:3
Musa'ya, “Keşke kardeşlerimiz RAB'bin önünde öldüğünde biz de ölseydik!” diye çıkıştılar,

-----

ÇÖLDE SAYIM 20:12
RAB Musa'yla Harun'a, “Madem İsrailliler'in önünde bana güvenmediniz ve kutsallığımı küçümsediniz” dedi, “Bu topluluğu kendilerine vereceğim ülkeye de götürmeyeceksiniz.”

ÇÖLDE SAYIM 20:24
“Harun ölüp atalarına kavuşacak. İsrail halkına vereceğim ülkeye girmeyecek. Çünkü ikiniz Meriva sularında verdiğim buyruğa karşı geldiniz.

ÇÖLDE SAYIM 33:38
Kâhin Harun RAB'bin buyruğu uyarınca Hor Dağı'na çıktı. İsrailliler'in Mısır'dan çıkışlarının kırkıncı yılı, beşinci ayın birinci günü orada öldü.

YASA'NIN TEKRARI 32:50
Ağabeyin Harun Hor Dağı'nda ölüp atalarına kavuştuğu gibi, sen de çıkacağın dağda ölüp atalarına kavuşacaksın.

-----

YASA'NIN TEKRARI 34:3
Negev'i, hurma kenti Eriha Vadisi'nin Soar'a kadar uzanan ovasını.

-----

1.SAMUEL 2:30
“Bu nedenle İsrail'in Tanrısı RAB şöyle diyor: ‘Gerçekten, ailen ve atanın soyu sonsuza dek bana hizmet edecekler demiştim.’ Ama şimdi RAB şöyle buyuruyor: ‘Bu benden uzak olsun! Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 10:7
Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır.

-----

1.SAMUEL 11:4
Ulaklar Saul'un yaşadığı Giva Kenti'ne gelip olanları halka bildirince, herkes hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

1.SAMUEL 30:4
Güçleri tükeninceye dek hıçkıra hıçkıra ağladılar.

2.SAMUEL 15:30
Davut ağlaya ağlaya Zeytin Dağı'na çıkıyordu. Başı örtülüydü, yalınayak yürüyordu. Yanındaki herkesin başı örtülüydü ve ağlayarak dağa çıkıyorlardı.

EYÜP 1:20
Bunun üzerine Eyüp kalktı, kaftanını yırtıp saçını sakalını kesti, yere kapanıp tapındı.

YEŞAYA 15:3
Çul giyiyorlar sokaklarda, Damlarda, meydanlarda herkes feryat ediyor, Gözyaşları sel gibi.

YEREMYA 3:21
Çıplak tepelerde bir ses duyuluyor, İsrail halkının ağlayışı ve yakarışı. Çünkü doğru yoldan saptılar, Tanrıları RAB'bi unuttular.

-----

LEVİLİLER 21:11
Hiçbir ölüye yaklaşmayacak. Ölen annesi, babası bile olsa kendini kirletmeyecek.

2.SAMUEL 1:17
Davut Saul'la oğlu Yonatan için ağıt yaktı.

YEREMYA 16:5
Çünkü RAB diyor ki, “Cenaze yemeğinin verildiği eve gitme, dövünmek için gitme, başsağlığı dileme. Çünkü ben bu halktan esenliğimi, sevgimi, sevecenliğimi geri çektim” diyor RAB.

HEZEKİEL 24:16
“İnsanoğlu, en çok sevdiğin kişiyi bir vuruşta senin elinden alacağım. Yas tutmayacak, ağlamayacak, gözyaşı dökmeyeceksin.

HEZEKİEL 24:18
Sabah halka seslendim, akşam karım öldü. Ertesi sabah bana söyleneni yaptım.

-----

1.KRALLAR 12:17
Rehavam da yalnızca Yahuda kentlerinde yaşayan İsrailliler'e krallık yapmaya başladı.

-----

YUHANNA 11:32
Meryem İsa'nın bulunduğu yere vardı. O'nu görünce ayaklarına kapanarak, “Ya Rab” dedi, “Burada olsaydın, kardeşim ölmezdi.”

YUHANNA 11:33
Meryem'in ve onunla gelen Yahudiler'in ağladığını gören İsa'nın içini hüzün kapladı, yüreği sızladı.

YUHANNA 11:34
“Onu nereye koydunuz?” diye sordu. O'na, “Ya Rab, gel gör” dediler.

-----

2.TARİHLER 16:14
Onu özel olarak hazırlanmış, güzel kokulu çeşit çeşit baharat dolu bir sedyeye yatırarak Davut Kenti'nde kendisi için yaptırdığı mezara gömdüler. Onuruna çok büyük bir ateş yaktılar.

2.TARİHLER 35:24
Görevlileri onu savaş arabasından çıkarıp kendisine ait başka bir arabaya koyarak Yeruşalim'e götürdüler. Yoşiya öldü ve atalarının mezarlığına gömüldü. Bütün Yahuda ve Yeruşalim halkı onun için yas tuttu.

MEZMURLAR 31:5
Ruhumu ellerine bırakıyorum, Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

YEŞAYA 57:2
Doğru kişi esenliğe kavuşur, Doğru yolda yürümüş olan mezarında rahat uyur.

LUKA 2:29
“Ey Rabbim, verdiğin sözü tuttun; Artık ben, kulun huzur içinde ölebilirim.

1.SELANİKLİLER 4:13
Kardeşler, umudu olmayan öbür insanlar gibi kederlenmemeniz için, gözlerini yaşama kapamış olanlar konusunda bilgisiz kalmanızı istemiyoruz.

VAHİY 14:13
Gökten bir ses işittim. “Yaz! Bundan böyle Rab'be ait olarak ölenlere ne mutlu!” diyordu. Ruh, “Evet” diyor, “Uğraşlarından dinlenecekler. Çünkü yaptıkları onları izleyecek.”

-----

İBRANİLER 7:12
Çünkü kâhinlik değişince, Yasa da zorunlu olarak değişir.

İBRANİLER 7:21
Ama O kendisine, “Rab ant içti, kararından dönmez, Sen sonsuza dek kâhinsin” diyen Tanrı'nın andıyla kâhin oldu.

Kamu malı