YARATILIŞ 24:28
Kız annesinin evine koşup olanları anlattı.
--------------------
YARATILIŞ 24:1
İbrahim kocamış, iyice yaşlanmıştı. RAB onu her yönden kutsamıştı.
YARATILIŞ 24:15
O duasını bitirmeden, İbrahim'in kardeşi Nahor'la karısı Milka'nın oğlu Betuel'in kızı Rebeka, omuzunda su testisiyle dışarı çıktı.
YARATILIŞ 24:16
Çok güzel bir genç kızdı. Ona erkek eli değmemişti. Pınara gitti, testisini doldurup geri döndü.
YARATILIŞ 24:18
Rebeka, “İç, efendim” diyerek hemen testisini indirdi, içmesi için ona uzattı.
YARATILIŞ 24:19
Ona su verdikten sonra, “Develerin için de su çekeyim” dedi, “Kanıncaya kadar içsinler.”
YARATILIŞ 24:25
“Bizde saman ve yem bol, geceyi geçirebileceğiniz yer de var.”
YARATILIŞ 24:58
Rebeka'yı çağırıp, “Bu adamla gitmek istiyor musun?” diye sordular. Rebeka, “İstiyorum” dedi.
YARATILIŞ 24:60
Rebeka'yı şöyle kutsadılar: “Ey kızkardeşimiz, Binlerce, on binlerce kişiye analık et, Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinsin.”
YARATILIŞ 24:64
Rebeka İshak'ı görünce deveden indi,
YARATILIŞ 24:65
İbrahim'in uşağına, “Tarladan bizi karşılamaya gelen şu adam kim?” diye sordu. Uşak, “Efendim” diye karşılık verdi. Rebeka peçesini alıp yüzünü örttü.
YARATILIŞ 25:22
Çocuklar karnında itişiyordu. Rebeka, “Nedir bu başıma gelen?” diyerek RAB'be danışmaya gitti.
-----
YARATILIŞ 24:27
“Efendim İbrahim'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun” dedi, “Sevgisini, sadakatini efendimden esirgemedi. Efendimin akrabalarının evine giden yolu bana gösterdi.”
YARATILIŞ 24:48
Eğilip RAB'be tapındım. Efendimin oğluna kardeşinin torununu almak için bana doğru yolu gösteren efendim İbrahim'in Tanrısı RAB'be övgüler sundum.
-----
YARATILIŞ 24:29
Rebeka'nın Lavan adında bir kardeşi vardı. Lavan pınarın başındaki adama doğru koştu.
YARATILIŞ 24:31
Lavan, “Eve buyur, ey RAB'bin kutsadığı adam” dedi, “Niçin dışarıda bekliyorsun? Senin için oda, develerin için yer hazırladım.”
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 24:27
İlkin dışardaki işini bitirip tarlanı hazırla, Ondan sonra evini yap.
-----
EZGİLER EZGİSİ 3:4
Onlardan ayrılır ayrılmaz Sevgilimi buldum. Tuttum onu, bırakmadım; Annemin evine, Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.
Kamu malı