MEZMURLAR 103:14

MEZMURLAR 103:14
Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.

--------------------

MISIR'DAN ÇIKIŞ 34:6
Musa'nın önünden geçerek, “Ben RAB'bim” dedi, “RAB, acıyan, lütfeden, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin ve sadık Tanrı.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 34:7
Binlercesine sevgi gösterir, suçlarını, isyanlarını, günahlarını bağışlarım. Hiçbir suçu cezasız bırakmam. Babaların işlediği suçun hesabını oğullarından, torunlarından, üçüncü, dördüncü kuşaklardan sorarım.”

NEHEMYA 9:17
Söz dinlemek istemediler, aralarında yaptığın harikaları unuttular. Dikbaşlılık ettiler, eski kölelik yaşamlarına dönmek için kendilerine bir önder bularak başkaldırdılar. Ama sen bağışlayan, iyilik yapan, acıyan, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin bir Tanrı'sın. Onları terk etmedin.

MEZMURLAR 85:5
Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize? Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?

MEZMURLAR 86:15
Oysa sen, ya Rab, Sevecen, lütfeden, tez öfkelenmeyen, Sevgisi ve sadakati bol bir Tanrı'sın.

MEZMURLAR 103:1
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!

MEZMURLAR 145:9
RAB herkese iyi davranır, Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.

YEŞAYA 43:25
Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim, Günahlarınızı anmaz oldum.

YEŞAYA 55:7
Kötü kişi yolunu, Fesatçı düşüncelerini bıraksın; RAB'be dönsün, merhamet bulur, Tanrımız'a dönsün, bol bol bağışlanır.

YEŞAYA 55:8
“Çünkü benim düşüncelerim Sizin düşünceleriniz değil, Sizin yollarınız benim yollarım değil” diyor RAB.

-----

EYÜP 7:5
Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.

EYÜP 7:6
“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.

EYÜP 13:25
Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

EYÜP 14:4
Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!

MEZMURLAR 39:5
Yalnız bir karış ömür verdin bana, Hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çağında bile. Sela*

MEZMURLAR 90:3
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

MEZMURLAR 90:5
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

MEZMURLAR 90:6
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

VAİZ 3:20
İkisi de aynı yere gidiyor; topraktan gelmiş, toprağa dönüyor.

-----

YEŞAYA 27:8
RAB onları yargıladı, Kovup sürgüne gönderdi. Doğu rüzgarının estiği gün Onları şiddetli soluğuyla savurdu.

YEREMYA 10:24
Beni öfkenle değil, Yalnız adaletinle yola getir, ya RAB, Yoksa beni hiçe indirirsin.

-----

YEŞAYA 43:2
Suların içinden geçerken seninle olacağım, Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak. Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın, Alevler seni yakmayacak.

-----

2.KORİNTLİLER 8:12
Çünkü istek varsa, insanın elinde olmayana göre değil, elindekine göre yardımda bulunması uygundur.

Kamu malı