MEZMURLAR 55:4

MEZMURLAR 55:4
Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.

--------------------

YARATILIŞ 15:12
Güneş batarken Avram derin bir uykuya daldı. Üzerine dehşet verici zifiri bir karanlık çöktü.

-----

1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,

EYÜP 10:1
Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim, Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.

MEZMURLAR 6:3
Çok acı çekiyorum. Ah, ya RAB! Ne zamana dek sürecek bu?

MEZMURLAR 18:4
Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,

MEZMURLAR 18:5
Ölüler diyarının bağları sarmıştı, Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.

MEZMURLAR 56:3
Sana güvenirim korktuğum zaman.

MEZMURLAR 77:3
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela*

MEZMURLAR 142:2
Önüne döküyorum yakınmalarımı, Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.

MEZMURLAR 142:3
Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.

MEZMURLAR 143:3
Düşman beni kovalıyor, Ezip yere seriyor. Çoktan ölmüş olanlar gibi, Beni karanlıklarda oturtuyor.

MARKOS 14:33
Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı. Hüzünlenmeye ve ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.

MARKOS 14:34
Onlara, “Ölesiye kederliyim” dedi. “Burada kalın, uyanık durun.”

-----

2.SAMUEL 15:14
Bunun üzerine Davut Yeruşalim'de kendisiyle birlikte olan bütün görevlilerine şöyle dedi: “Haydi kaçalım! Yoksa Avşalom'dan kaçıp kurtulamayacağız. Hemen gidelim! Yoksa Avşalom ardımızdan çabucak yetişip bizi yıkıma uğratır. Kenti de kılıçtan geçirir.”

-----

EYÜP 18:11
Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

EYÜP 18:14
Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

EYÜP 24:17
Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

1.KORİNTLİLER 15:55
“Ey ölüm, zaferin nerede? Ey ölüm, dikenin nerede?”

1.KORİNTLİLER 15:56
Ölümün dikeni günahtır. Günah ise gücünü Kutsal Yasa'dan alır.

-----

MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

MEZMURLAR 102:5
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

Kamu malı