1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 18:15
Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB, Senin azarlamandan, Burnundan çıkan güçlü soluktan.

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 18:15
Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB, Senin azarlamandan, Burnundan çıkan güçlü soluktan.

--------------------


MISIR'DAN ÇIKIŞ 14:27
Musa elini denizin üzerine uzattı. Sabaha karşı deniz olağan haline döndü. Mısırlılar sulardan kaçarken RAB onları denizin ortasında silkip attı.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 14:28
Geri dönen sular savaş arabalarını, atlıları, İsrailliler'in peşinden denize dalan firavunun bütün ordusunu yuttu. Onlardan bir kişi bile sağ kalmadı.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 15:10
Üfledin soluğunu, denize gömüldüler, Kurşun gibi engin sulara battılar.

MEZMURLAR 104:9
Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

-----

YEŞU 3:15
Sandığı taşıyan kâhinler ırmağın kıyısına varıp suya ayak bastıklarında –Şeria Irmağı, ekin biçme zamanında kabarır, kıyılarını basar–

YEŞU 3:16
ta yukarıdan gelen sular durdu, çok uzaklarda, Saretan yakınında bulunan Adam Kenti'nde bir yığın halinde yükselmeye başladı. Öyle ki, Arava –Lut– Gölü'ne akan sular tümüyle kesildi. Halk Eriha'nın karşısından ırmağı geçti.

MEZMURLAR 114:3
Deniz olanı görüp geri çekildi, Şeria Irmağı tersine aktı.

MEZMURLAR 114:4
Dağlar koç gibi, Tepeler kuzu gibi sıçradı.

MEZMURLAR 114:5
Ey deniz, sana ne oldu da kaçtın? Ey Şeria, neden tersine aktın?

MEZMURLAR 114:6
Ey dağlar, niçin koç gibi, Ey tepeler, niçin kuzu gibi sıçradınız?

MEZMURLAR 114:7
Titre, ey yeryüzü, Kayayı havuza, Çakmaktaşını pınara çeviren Rab'bin önünde, Yakup'un Tanrısı'nın huzurunda.

-----

2.SAMUEL 22:15
Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.

-----

EYÜP 15:30
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

-----

EYÜP 38:4
“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.

-----

MEZMURLAR 18:4
Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,

-----

MEZMURLAR 46:2
Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa, Dağlar denizlerin bağrına devrilse,

-----

MEZMURLAR 18:19
Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.

MEZMURLAR 91:15
Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu.

-----

MEZMURLAR 97:4
Şimşekleri dünyayı aydınlatır, Yeryüzü görüp titrer.

MEZMURLAR 97:5
Dağlar balmumu gibi erir, RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.

YEŞAYA 64:1
Beklemediğimiz olağanüstü işler yaparak Yeryüzüne indin, dağlar önünde sarsıldı.

-----

YEŞAYA 8:7
ben Rab, Fırat'ın kabaran güçlü sularını –bütün dehşetiyle Asur Kralı'nı– üzerlerine salacağım. Yatağından taşan ırmak, kıyılarını su altında bırakacak.

-----

YASA'NIN TEKRARI 32:22
Çünkü size karşı öfkem ateş gibi tutuşup Ölüler diyarının derinliklerine dek yanacak. Yeryüzünü ve ürününü yutup yok edecek Ve dağların temellerini tutuşturacak.

MEZMURLAR 50:3
Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

YEŞAYA 10:17
İsrail'in Işığı ateş, İsrail'in Kutsalı alev olacak; Asur'un dikenli çalılarını Bir gün içinde yakıp bitirecek.

YEŞAYA 30:27
Bakın, RAB'bin kendisi uzaktan geliyor, Kızgın öfkeyle kara bulut içinde. Dudakları gazap dolu, Dili her şeyi yiyip bitiren ateş sanki.

-----

YEŞAYA 40:7
RAB'bin soluğu esince üzerlerine, Ot kurur, çiçek solar. Gerçekten de halk ottan farksızdır.

-----

VAHİY 1:16
Sağ elinde yedi yıldız vardı. Ağzından iki ağızlı keskin bir kılıç uzanıyordu. Yüzü bütün gücüyle parlayan güneş gibiydi.

-----

VAHİY 2:16
Bunun için tövbe et! Yoksa yanına tez gelir, ağzımdaki kılıçla onlara karşı savaşırım.


Kamu malı