⇧  1 2 3 4 1-4 5

MEZMURLAR 78:52
Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.

--------------------

MISIR'DAN ÇIKIŞ 14:29
Ama İsrailliler denizi kuru toprakta yürüyerek geçmişlerdi. Sular sağlarında, sollarında onlara duvar oluşturmuştu.

-----

MISIR'DAN ÇIKIŞ 19:5
Şimdi sözümü dikkatle dinler, antlaşmama uyarsanız, bütün uluslar içinde öz halkım olursunuz. Çünkü yeryüzünün tümü benimdir.

-----

MEZMURLAR 23:1
RAB çobanımdır, Eksiğim olmaz.

MEZMURLAR 23:2
Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, Sakin suların kıyısına götürür.

YEŞAYA 49:9
Tutsaklara, ‘Çıkın’, Karanlıktakilere, ‘Dışarı çıkın’ diyeceksin. Yol boyunca beslenecek, Her çıplak tepede otlak bulacaklar.

MİKA 7:14
Ya RAB, mirasın olan Ve Karmel'in ortasındaki ormanda ayrı yaşayan sürünü, halkını Değneğinle güt. Geçmişte olduğu gibi, Başan'da ve Gilat'ta beslensinler.

YUHANNA 10:3
Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.

-----

MEZMURLAR 74:1
Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?

MEZMURLAR 79:13
Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları Sonsuza dek şükredeceğiz sana, Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.

MEZMURLAR 95:7
Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

YEREMYA 23:1
“Otlağımın koyunlarını yok edip dağıtan çobanların vay başına!” diyor RAB.

YEREMYA 50:6
“Halkım yitik koyunlardır, Çobanları onları baştan çıkardı. Dağlarda başıboş dolandırdılar onları, Dağ, tepe avare dolaştılar, Kendi ağıllarını unuttular.

-----

MEZMURLAR 78:55
Önlerinden ulusları kovdu, Mülk olarak topraklarını İsrail oymakları arasında bölüştürdü. Halkını konutlarına yerleştirdi.

-----

MEZMURLAR 105:37
İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.

-----

MEZMURLAR 136:16
Kendi halkını çölde yürütene, Sevgisi sonsuzdur;

Kamu malı