MEZMURLAR 139:11
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
--------------------
MEZMURLAR 139:11
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
--------------------
MEZMURLAR 139:7
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
MEZMURLAR 139:8
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
MEZMURLAR 139:9
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
MEZMURLAR 139:10
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
MEZMURLAR 139:13
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
-----
MEZMURLAR 139:1
Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
MEZMURLAR 139:2
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
MEZMURLAR 139:3
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
MEZMURLAR 139:4
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
MEZMURLAR 139:5
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
MEZMURLAR 139:6
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Kamu malı