EYÜP 2:6
RAB, “Peki” dedi, “Onu senin eline bırakıyorum. Yalnız canına dokunma.”
--------------------
EYÜP 2:6
RAB, “Peki” dedi, “Onu senin eline bırakıyorum. Yalnız canına dokunma.”
--------------------
EYÜP 2:3
RAB, “Kulum Eyüp'e bakıp da düşündün mü?” dedi, “Çünkü dünyada onun gibisi yoktur. Kusursuz, doğru bir adamdır. Tanrı'dan korkar, kötülükten kaçınır. Senin kışkırtmaların sonucunda onu boş yere yıkıma uğrattım, ama o doğruluğunu hâlâ sürdürüyor.”
EYÜP 2:4
“Cana can!” diye yanıtladı Şeytan, “İnsan canı için her şeyini verir.
EYÜP 2:5
Elini uzat da, onun etine, kemiğine dokun, yüzüne karşı sövecektir.”
-----
EYÜP 2:7
Böylece Şeytan RAB'bin huzurundan ayrıldı. Eyüp'ün bedeninde tepeden tırnağa kadar kötü çıbanlar çıkardı.
-----
EYÜP 2:8
Eyüp çıbanlarını kaşımak için bir çömlek parçası aldı. Kül içinde oturuyordu.
Kamu malı