1.KRALLAR 3:22
Öbür kadın, “Hayır! Yaşayan çocuk benim, ölü olan senin!” diye çıkıştı. Birinci kadın, “Hayır! Ölen çocuk senin, yaşayan çocuk benim!” diye diretti. Kralın önünde böyle tartışıp durdular.
--------------------
1.KRALLAR 3:22
Öbür kadın, “Hayır! Yaşayan çocuk benim, ölü olan senin!” diye çıkıştı. Birinci kadın, “Hayır! Ölen çocuk senin, yaşayan çocuk benim!” diye diretti. Kralın önünde böyle tartışıp durdular.
--------------------
1.KRALLAR 3:23
Kral, “Biri, ‘Yaşayan çocuk benim, ölü olan senin’ diyor, öbürü, ‘Hayır! Ölen çocuk senin, yaşayan benim’ diyor.
-----
1.KRALLAR 3:24
O halde bana bir kılıç getirin!” dedi. Kılıç getirilince,
-----
1.KRALLAR 3:16
Bir gün iki fahişe gelip kralın önünde durdu.
-----
1.KRALLAR 3:17
Kadınlardan biri krala şöyle dedi: “Efendim, bu kadınla ben aynı evde kalıyoruz. Birlikte kaldığımız sırada ben bir çocuk doğurdum.
-----
1.KRALLAR 3:18
İki gün sonra da o doğurdu. Evde yalnızdık, ikimizden başka kimse yoktu.
-----
1.KRALLAR 3:19
Bu kadın geceleyin çocuğunun üzerine yattığı için çocuk ölmüş.
-----
1.KRALLAR 3:20
Gece yarısı, ben kulun uyurken, kalkıp çocuğumu almış, koynuna yatırmış, kendi ölü çocuğunu da benim koynuma koymuş.
-----
1.KRALLAR 3:25
kral, “Yaşayan çocuğu ikiye bölüp yarısını birine, yarısını öbürüne verin!” diye buyurdu.
-----
1.KRALLAR 3:26
Yüreği oğlunun acısıyla sızlayan, çocuğun gerçek annesi krala, “Aman efendim, sakın çocuğu öldürmeyin! Ona verin!” dedi. Öbür kadınsa, “Çocuk ne benim, ne de senin olsun, onu ikiye bölsünler!” dedi.
-----
1.KRALLAR 3:27
O zaman kral kararını verdi: “Sakın çocuğu öldürmeyin! Birinci kadına verin, çünkü gerçek annesi odur.”
-----
1.KRALLAR 3:28
Kralın verdiği bu kararı duyan bütün İsrailliler hayranlık içinde kaldı. Herkes adil bir yönetim için Süleyman'ın Tanrı'dan gelen bilgeliğe sahip olduğunu anladı.
Kamu malı