LUKA 24:1 ←
Kadınlar haftanın ilk günü, sabah çok erkenden, hazırlamış oldukları baharatı alıp mezara gittiler.
LUKA 24:2 ←
Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular.
LUKA 24:3 ←
Ama içeri girince Rab İsa'nın cesedini bulamadılar.
LUKA 24:4 ←
Onlar bu durum karşısında şaşırıp kalmışken, şimşek gibi parıldayan giysilere bürünmüş iki kişi yanlarında belirdi.
LUKA 24:5 ←
Korkuya kapılan kadınlar başlarını yere eğdiler. Adamlar ise onlara, “Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?” dediler.
LUKA 24:6 ←
“O burada yok, dirildi. Daha Celile'deyken size söylediğini anımsayın.
LUKA 24:7 ←
İnsanoğlu'nun* günahlı insanların eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini bildirmişti.”
LUKA 24:8 ←
O zaman kadınlar İsa'nın sözlerini anımsadılar.
LUKA 24:9 ←
Mezardan dönüp bütün bunları Onbirler'e* ve ötekilerin hepsine bildirdiler.
LUKA 24:10 ←
Bunları elçilere anlatanlar, Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakup'un annesi Meryem ve bunlarla birlikte bulunan öbür kadınlardı.
LUKA 24:11 ←
Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar.
LUKA 24:12 ←
Yine de, Petrus kalkıp mezara koştu. Eğilip içeri baktığında keten bezlerden başka bir şey görmedi. Olay karşısında şaşkına dönmüş bir halde oradan uzaklaştı.
LUKA 24:13 ←
Aynı gün öğrencilerden ikisi, Yeruşalim'den altmış ok atımı uzaklıkta bulunan ve Emmaus denilen bir köye gitmekteydiler.
LUKA 24:14 ←
Bütün bu olup bitenleri kendi aralarında konuşuyorlardı.
LUKA 24:15 ←
Bunları konuşup tartışırlarken İsa yanlarına geldi ve onlarla birlikte yürümeye başladı.
LUKA 24:16 ←
Ama onların gözleri O'nu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı.
LUKA 24:17 ←
İsa, “Yolda birbirinizle ne tartışıp duruyorsunuz?” dedi. Üzgün bir halde, oldukları yerde durdular.
LUKA 24:18 ←
Bunlardan adı Kleopas olan O'na, “Yeruşalim'de bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabancı sen misin?” diye karşılık verdi.
LUKA 24:19 ←
İsa onlara, “Hangi olup bitenleri?” dedi. O'na, “Nasıralı İsa'yla ilgili olayları” dediler. “O adam, Tanrı'nın ve bütün halkın önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi.
LUKA 24:20 ←
Başkâhinlerle yöneticilerimiz O'nu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz O'nun, İsrail'i kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, O'nun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsa'nın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.
LUKA 24:24 ←
Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gitmiş ve durumu, tam kadınların anlatmış olduğu gibi bulmuşlar. Ama O'nu görmemişler.”
LUKA 24:25 ←
İsa onlara, “Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!
LUKA 24:26 ←
Mesih'in* bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?” dedi.
LUKA 24:27 ←
Sonra Musa'nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar'ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
LUKA 24:28 ←
Gitmekte oldukları köye yaklaştıkları sırada İsa, yoluna devam edecekmiş gibi davrandı. Ama onlar, “Bizimle kal. Neredeyse akşam olacak, gün batmak üzere” diyerek O'nu zorladılar. Böylece İsa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi.
LUKA 24:30 ←
Onlarla sofrada otururken İsa ekmek aldı, şükretti ve ekmeği bölüp onlara verdi.
LUKA 24:31 ←
O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu.
LUKA 24:32 ←
Onlar birbirine, “Yolda kendisi bizimle konuşurken ve Kutsal Yazılar'ı bize açıklarken yüreklerimiz nasıl da sevinçle çarpıyordu, değil mi?” dediler.
LUKA 24:33 ←
Kalkıp hemen Yeruşalim'e döndüler. Onbirler'i* ve onlarla birlikte olanları toplanmış buldular.
LUKA 24:34 ←
Bunlar, “Rab gerçekten dirildi, Simun'a görünmüş!” diyorlardı.
LUKA 24:35 ←
Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmeği böldüğü zaman İsa'yı nasıl tanıdıklarını anlattılar.
LUKA 24:36 ←
Bunları anlatırlarken İsa gelip aralarında durdu. Onlara, “Size esenlik olsun!” dedi.
LUKA 24:37 ←
Ürktüler, bir hayalet gördüklerini sanarak korkuya kapıldılar.
LUKA 24:38 ←
İsa onlara, “Neden telaşlanıyorsunuz? Neden kuşkular doğuyor içinizde?” dedi.
LUKA 24:39 ←
“Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim! Dokunun da görün. Hayaletin eti kemiği olmaz, ama görüyorsunuz, benim var.”
LUKA 24:40 ←
Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve ayaklarını gösterdi.
LUKA 24:41 ←
Sevinçten hâlâ inanamayan, şaşkınlık içindeki öğrencilerine, “Sizde yiyecek bir şey var mı?” diye sordu.
LUKA 24:42 ←
Kendisine bir parça kızarmış balık verdiler.
LUKA 24:43 ←
İsa onu alıp gözlerinin önünde yedi.
LUKA 24:44 ←
Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizlerle birlikteyken, ‘Musa'nın Yasası'nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar'da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”
LUKA 24:45 ←
Bundan sonra Kutsal Yazılar'ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.
LUKA 24:46 ←
Onlara dedi ki, “Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim'den başlayarak bütün uluslara O'nun adıyla duyurulacak.
LUKA 24:48 ←
Sizler bu olayların tanıklarısınız.
LUKA 24:49 ←
Ben de Babam'ın vaat ettiğini size göndereceğim. Ama siz, yücelerden gelecek güçle kuşanıncaya dek kentte kalın.”
LUKA 24:50 ←
İsa onları kentin dışına, Beytanya'nın yakınlarına kadar götürdü. Ellerini kaldırarak onları kutsadı.
LUKA 24:51 ←
Ve onları kutsarken yanlarından ayrıldı, göğe alındı.
LUKA 24:52 ←
Öğrencileri O'na tapındılar ve büyük sevinç içinde Yeruşalim'e döndüler.
LUKA 24:53 ←
Sürekli tapınakta bulunuyor, Tanrı'yı övüyorlardı.
Kamu malı