ZEKERİYA 2:1 ←
Sonra gözlerimi kaldırıp baktım, elinde ölçü ipi tutan bir adam vardı.
ZEKERİYA 2:2 ←
“Nereye gidiyorsun?” diye sordum. Adam, “Yeruşalim'i ölçmeye, genişliğinin, uzunluğunun ne kadar olduğunu öğrenmeye gidiyorum” diye yanıtladı.
ZEKERİYA 2:3 ←
Benimle konuşan melek yanımdan ayrılınca başka bir melek onu karşılamaya çıktı.
ZEKERİYA 2:4 ←
Önceki meleğe şöyle dedi: “Koş, o gence de ki, içinde barınacak sayısız insan ve hayvandan ötürü Yeruşalim sursuz bir kent olacak.
ZEKERİYA 2:5 ←
RAB, ‘Ben kendim onun çevresinde ateşten sur ve içindeki görkem olacağım’ diyor.”
ZEKERİYA 2:6 ←
RAB, “Haydi! Haydi! Kuzey ülkesinden kaçın!” diyor, “Çünkü sizi göğün dört bucağına dağıttım.” Böyle diyor RAB.
ZEKERİYA 2:7 ←
“Babil'de oturan Siyon halkı, haydi kaçıp kurtul!”
ZEKERİYA 2:8 ←
Çünkü Her Şeye Egemen RAB beni onurlandırdı ve sizi yağmalamış uluslara şu haberle gönderdi: “Size dokunan gözbebeğime dokunmuş olur” diyor,
ZEKERİYA 2:9 ←
“Elimi onlara karşı kaldıracağım, köleleri onları yağmalayacak.” O zaman siz de beni Her Şeye Egemen RAB'bin gönderdiğini anlayacaksınız.
ZEKERİYA 2:10 ←
RAB, “Ey Siyon kızı, sevinçle bağır! Çünkü aranızda yaşamaya geliyorum” diyor.
ZEKERİYA 2:11 ←
O gün birçok ulus RAB'be bağlanacak, O'nun halkı olacak. O zaman RAB aranızda yaşayacak, siz de beni Her Şeye Egemen RAB'bin gönderdiğini anlayacaksınız.
ZEKERİYA 2:12 ←
RAB kutsal topraklarda Yahuda'yı kendi payı olarak miras edinecek ve Yeruşalim'i yine seçecek.
ZEKERİYA 2:13 ←
Ey insanlar, RAB'bin önünde sessiz durun! RAB kutsal konutundan kalkmış geliyor!
Kamu malı