HEZEKİEL 2:1 ←
Bana, “Ey insanoğlu, ayağa kalk, seninle konuşacağım” dedi.
HEZEKİEL 2:2 ←
O benimle konuşur konuşmaz Ruh içime girdi, beni ayaklarımın üzerinde durdurdu; benimle konuşanı duydum.
HEZEKİEL 2:3 ←
Bana, “Ey insanoğlu, seni İsrail halkına, bana başkaldıran o asi ulusa gönderiyorum” dedi, “Onlar ve ataları bugüne kadar bana karşı geldiler.
HEZEKİEL 2:4 ←
Bu halk dikbaşlı ve inatçıdır. Seni onlara gönderiyorum. Onlara, ‘Egemen RAB şöyle diyor’ diyeceksin.
HEZEKİEL 2:5 ←
Bu asi halk seni ister dinlesin, ister dinlemesin, yine de aralarında bir peygamber olduğunu bilecektir.
HEZEKİEL 2:6 ←
Sen, ey insanoğlu, onlardan ve sözlerinden korkma! Çevrende çalılar, dikenler olsa, akrepler arasında yaşasan bile korkma. Asi bir halk olsalar bile, onların söyleyeceklerinden korkma, onlar yüzünden yılgınlığa düşme.
HEZEKİEL 2:7 ←
Seni ister dinlesinler, ister dinlemesinler, onlara sözlerimi söyleyeceksin. Çünkü onlar asi bir halktır.
HEZEKİEL 2:8 ←
Sen, ey insanoğlu, sana söyleyeceğimi dinle! Bu başkaldıran halk gibi asi olma! Ağzını aç, sana vereceğimi ye!”
HEZEKİEL 2:9 ←
Baktım, bana doğru uzanmış bir el gördüm; içinde tomar halinde bir kitap vardı.
HEZEKİEL 2:10 ←
Tomarı önümde açtı, her iki yanı da yazılıydı. Orada ağıtlar, iniltiler, figanlar yazılıydı.
Kamu malı