VAİZ 1:1 ←
Bunlar Yeruşalim'de krallık yapan Davut oğlu Vaiz'in sözleridir:
VAİZ 1:2 ←
“Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.
VAİZ 1:3 ←
Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?
VAİZ 1:4 ←
Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.
VAİZ 1:5 ←
Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.
VAİZ 1:6 ←
Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.
VAİZ 1:7 ←
Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.
VAİZ 1:8 ←
Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.
VAİZ 1:9 ←
Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.
VAİZ 1:10 ←
Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.
VAİZ 1:11 ←
Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.
VAİZ 1:12 ←
Ben Vaiz, Yeruşalim'de İsrail kralıyken
VAİZ 1:13 ←
kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı'nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.
VAİZ 1:14 ←
Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!
VAİZ 1:15 ←
Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.
VAİZ 1:16 ←
Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim'de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”
VAİZ 1:17 ←
Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.
VAİZ 1:18 ←
Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.
Kamu malı