SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:1  
Davut oğlu İsrail Kralı Süleyman'ın özdeyişleri:

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:2  
Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak, Akıllıca sözleri anlamak,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:3  
Başarıya götüren terbiyeyi edinip Doğru, haklı ve adil olanı yapmak,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:4  
Saf kişiyi ihtiyatlı, Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:5  
Özdeyişlerle benzetmeleri, Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:7  
RAB korkusudur bilginin temeli. Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:8  
Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:9  
Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk, Boynun için gerdanlık olacaktır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:10  
Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:11  
Şöyle diyebilirler: “Bizimle gel, Adam öldürmek için pusuya yatalım, Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:12  
Onları ölüler diyarı gibi diri diri, Ölüm çukuruna inenler gibi Bütünüyle yutalım.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:13  
Bir sürü değerli mal ele geçirir, Evlerimizi ganimetle doldururuz.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:14  
Gel, sen de bize katıl, Tek bir kesemiz olacak.”

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:15  
Oğlum, böyleleriyle gitme, Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:16  
Çünkü ayakları kötülüğe koşar, Çekinmeden kan dökerler.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:17  
Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:18  
Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer. Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:19  
Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir. Bu düşkünlük onları canlarından eder.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:20  
Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor, Meydanlarda sesleniyor.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:21  
Kalabalık sokak başlarında bağırıyor, Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:22  
“Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz? Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak? Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:23  
Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar, Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:24  
Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz. Elimi uzattım, umursayan olmadı.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:25  
Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi, Uyarılarımı duymak istemediniz.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:26  
Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. Belaya uğradığınızda, Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, Sizinle alay edeceğim.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:28  
O zaman beni çağıracaksınız, Ama yanıtlamayacağım. Var gücünüzle arayacaksınız beni, Ama bulamayacaksınız.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:29  
Çünkü bilgiden nefret ettiniz. RAB'den korkmayı reddettiniz.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:30  
Öğütlerimi istemediniz, Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:31  
Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz, Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:32  
Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak. Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 1:33  
Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak, Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.”


Kamu malı