MEZMURLAR 144:1 ←
Ellerime vuruşmayı, Parmaklarıma savaşmayı öğreten Kayam RAB'be övgüler olsun!
MEZMURLAR 144:2 ←
O'dur benim vefalı dostum, kalem, Kurtarıcım, kulem, Kalkanım, O'na sığınırım; O'dur halkları bana boyun eğdiren!
MEZMURLAR 144:3 ←
Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
MEZMURLAR 144:4 ←
İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.
MEZMURLAR 144:5 ←
Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, Dokun dağlara, tütsünler.
MEZMURLAR 144:6 ←
Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
MEZMURLAR 144:7 ←
Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; Çıkar derin sulardan, Al eloğlunun elinden.
MEZMURLAR 144:8 ←
Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
MEZMURLAR 144:9 ←
Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
MEZMURLAR 144:10 ←
Sensin kralları zafere ulaştıran, Kulun Davut'u kötülük kılıcından kurtaran.
MEZMURLAR 144:11 ←
Kurtar beni, özgür kıl Eloğlunun elinden. Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
MEZMURLAR 144:12 ←
O zaman gençliğinde Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.
MEZMURLAR 144:13 ←
Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayırlarda davarlarımız.
MEZMURLAR 144:14 ←
Semiz olacak sığırlarımız; Surlarımıza gedik açılmayacak, İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!
MEZMURLAR 144:15 ←
Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!
Kamu malı