MEZMURLAR 116:1 ←
RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
MEZMURLAR 116:2 ←
Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
MEZMURLAR 116:3 ←
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
MEZMURLAR 116:4 ←
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
MEZMURLAR 116:5 ←
RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
MEZMURLAR 116:6 ←
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
MEZMURLAR 116:7 ←
Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
MEZMURLAR 116:8 ←
Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
MEZMURLAR 116:9 ←
Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
MEZMURLAR 116:10 ←
İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
MEZMURLAR 116:11 ←
Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
MEZMURLAR 116:12 ←
Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
MEZMURLAR 116:13 ←
Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
MEZMURLAR 116:14 ←
Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
MEZMURLAR 116:15 ←
RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
MEZMURLAR 116:16 ←
Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
MEZMURLAR 116:17 ←
Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
MEZMURLAR 116:18 ←
RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
MEZMURLAR 116:19 ←
RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
Kamu malı