MEZMURLAR 12:1 ←
Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.
MEZMURLAR 12:2 ←
Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
MEZMURLAR 12:3 ←
Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.
MEZMURLAR 12:4 ←
Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.
MEZMURLAR 12:5 ←
“Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”
MEZMURLAR 12:6 ←
RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
MEZMURLAR 12:7 ←
Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
MEZMURLAR 12:8 ←
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.
Kamu malı