EYÜP 39

EYÜP 39:1  
Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?

EYÜP 39:3  
Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.

EYÜP 39:4  
Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.

EYÜP 39:5  
“Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?

EYÜP 39:6  
Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.

EYÜP 39:7  
Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.

EYÜP 39:8  
Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.

EYÜP 39:9  
“Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

EYÜP 39:10  
Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

EYÜP 39:11  
Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?

EYÜP 39:12  
Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

EYÜP 39:13  
“Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

EYÜP 39:14  
Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,

EYÜP 39:15  
Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

EYÜP 39:16  
Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

EYÜP 39:17  
Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.

EYÜP 39:18  
Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.

EYÜP 39:19  
“Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

EYÜP 39:20  
Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

EYÜP 39:21  
Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.

EYÜP 39:22  
Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.

EYÜP 39:23  
Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.

EYÜP 39:24  
Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.

EYÜP 39:25  
Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

EYÜP 39:26  
“Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?

EYÜP 39:27  
Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?

EYÜP 39:28  
Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.

EYÜP 39:29  
Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.

EYÜP 39:30  
Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”


Kamu malı