YARATILIŞ 25:1 ←
İbrahim bir kadınla daha evlendi. Kadının adı Ketura'ydı.
YARATILIŞ 25:2 ←
Ondan Zimran, Yokşan, Medan, Midyan, Yişbak, Şuah adlı çocukları oldu.
YARATILIŞ 25:3 ←
Yokşan'dan da Şeva, Dedan oldu. Dedan soyundan Aşurlular, Letuşlular, Leumlular doğdu.
YARATILIŞ 25:4 ←
Midyan'ın Efa, Efer, Hanok, Avida, Eldaa adlı oğulları oldu. Bunların hepsi Ketura'nın soyundandı.
YARATILIŞ 25:5 ←
İbrahim sahip olduğu her şeyi İshak'a bıraktı.
YARATILIŞ 25:6 ←
Cariyelerinin oğullarına da armağanlar verdi. Kendisi sağken bu çocukları oğlu İshak'tan uzaklaştırıp doğuya gönderdi.
YARATILIŞ 25:7 ←
İbrahim yüz yetmiş beş yıl yaşadı. Ömrü bu kadardı.
YARATILIŞ 25:8 ←
Kocamış, yaşama doymuş, iyice yaşlanmış olarak son soluğunu verdi. Ölüp atalarına kavuştu.
YARATILIŞ 25:9 ←
Oğulları İshak'la İsmail onu Hititli Sohar oğlu Efron'un tarlasında Mamre'ye yakın Makpela Mağarası'na gömdüler.
YARATILIŞ 25:10 ←
İbrahim o tarlayı Hititler'den satın almıştı. Böylece İbrahim'le karısı Sara oraya gömüldüler.
YARATILIŞ 25:11 ←
Tanrı İbrahim'in ölümünden sonra oğlu İshak'ı kutsadı. İshak Beer-Lahay-Roi'de yaşıyordu.
YARATILIŞ 25:12 ←
Sara'nın cariyesi Mısırlı Hacer'in İbrahim'e doğurduğu İsmail'in öyküsü:
YARATILIŞ 25:13 ←
Doğum sırasına göre İsmail'in oğullarının adları şunlardır: İlk oğlu Nevayot. Sonra Kedar, Adbeel, Mivsam,
YARATILIŞ 25:14 ←
Mişma, Duma, Massa,
YARATILIŞ 25:15 ←
Hadat, Tema, Yetur, Nafiş, Kedema gelir.
YARATILIŞ 25:16 ←
İsmail'in oğulları olan bu on iki bey oymakların atalarıydı. Köylerine, obalarına da bu adları verdiler.
YARATILIŞ 25:17 ←
İsmail yüz otuz yedi yıl yaşadıktan sonra son soluğunu verdi. Ölüp halkına kavuştu.
YARATILIŞ 25:18 ←
İsmailoğulları Aşur'a doğru giderken Mısır sınırı yakınında, Havila ile Şur arasındaki bölgeye yerleştiler. Kardeşlerinin yaşadığı yerin doğusuna yerleşmişlerdi.
YARATILIŞ 25:19 ←
İbrahim'in oğlu İshak'ın öyküsü:
YARATILIŞ 25:20 ←
İshak Aramlı Lavan'ın kızkardeşi, Paddan-Aramlı Betuel'in kızı Rebeka'yla evlendiğinde kırk yaşındaydı.
YARATILIŞ 25:21 ←
İshak karısı için RAB'be yakardı, çünkü karısı kısırdı. RAB İshak'ın yakarışını yanıtladı, Rebeka hamile kaldı.
YARATILIŞ 25:22 ←
Çocuklar karnında itişiyordu. Rebeka, “Nedir bu başıma gelen?” diyerek RAB'be danışmaya gitti.
YARATILIŞ 25:23 ←
RAB onu şöyle yanıtladı: “Rahminde iki ulus var, Senden iki ayrı halk doğacak, Biri öbüründen güçlü olacak, Büyüğü küçüğüne hizmet edecek.”
YARATILIŞ 25:24 ←
Doğum vakti gelince, Rebeka'nın ikiz oğulları oldu.
YARATILIŞ 25:25 ←
İlk doğan oğlu kıpkırmızı ve tüylüydü; kırmızı bir cüppeyi andırıyordu. Adını Esav koydular.
YARATILIŞ 25:26 ←
Sonra kardeşi doğdu. Eliyle Esav'ın topuğunu tutuyordu. Bu yüzden İshak ona Yakup adını verdi. Rebeka doğum yaptığında İshak altmış yaşındaydı.
YARATILIŞ 25:27 ←
Çocuklar büyüdü. Esav kırları seven usta bir avcı oldu. Yakup'sa hep çadırda oturan sakin bir adamdı.
YARATILIŞ 25:28 ←
İshak Esav'ı daha çok severdi, çünkü onun getirdiği av etlerini yerdi. Rebeka ise Yakup'u severdi.
YARATILIŞ 25:29 ←
Bir gün Yakup çorba pişirirken Esav avdan geldi. Aç ve bitkindi.
YARATILIŞ 25:30 ←
Yakup'a, “Lütfen şu kızıl çorbadan biraz ver de içeyim. Aç ve bitkinim” dedi. Bu nedenle ona Edom adı da verildi.
YARATILIŞ 25:31 ←
Yakup, “Önce sen ilk oğulluk hakkını bana ver” diye karşılık verdi.
YARATILIŞ 25:32 ←
Esav, “Baksana, açlıktan ölmek üzereyim” dedi, “İlk oğulluk hakkının bana ne yararı var?”
YARATILIŞ 25:33 ←
Yakup, “Önce ant iç” dedi. Esav ant içerek ilk oğulluk hakkını Yakup'a sattı.
YARATILIŞ 25:34 ←
Yakup Esav'a ekmekle mercimek çorbası verdi. Esav yiyip içtikten sonra kalkıp gitti. Böylece Esav ilk oğulluk hakkını küçümsemiş oldu.
Kamu malı