⇧  1 2 3 4 1-4 5

MATTA 8:26
İsa, “Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?” dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.

--------------------

MATTA 8:22
İsa ona, “Ardımdan gel” dedi. “Bırak ölüleri, kendi ölülerini kendileri gömsün.”

MATTA 8:23
İsa tekneye binince, ardından öğrencileri de bindi.

MATTA 8:24
Gölde ansızın büyük bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. İsa bu arada uyuyordu.

MATTA 8:25
Öğrenciler gidip O'nu uyandırarak, “Ya Rab, kurtar bizi, yoksa öleceğiz!” dediler.

MATTA 8:26
İsa, “Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?” dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.

MATTA 8:27
Hepsi hayret içinde kaldı. “Bu nasıl bir adam ki, rüzgar da göl de O'nun sözünü dinliyor?” dediler.

LUKA 8:23
Teknede giderlerken İsa uykuya daldı. O sırada gölde fırtına koptu. Tekne su almaya başlayınca tehlikeli bir duruma düştüler.

LUKA 8:24
Gidip İsa'yı uyandırarak, “Efendimiz, Efendimiz, öleceğiz!” dediler. İsa kalkıp rüzgarı ve kabaran dalgaları azarladı. Fırtına dindi ve ortalık sütliman oldu.

LUKA 8:25
İsa öğrencilerine, “Nerede imanınız?” dedi. Onlar korku ve şaşkınlık içindeydiler. Birbirlerine, “Bu adam kim ki, rüzgara, suya bile buyruk veriyor, onlar da sözünü dinliyor!” dediler.

MATTA 8:18
İsa, çevresindeki kalabalığı görünce gölün karşı yakasına geçilmesini buyurdu.

MATTA 8:8
Ama yüzbaşı, “Ya Rab, evime girmene layık değilim” dedi, “Yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.

MATTA 8:9
Ben de buyruk altında bir adamım, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”

MATTA 8:15
Eline dokununca kadının ateşi düştü. Kadın kalkıp İsa'ya hizmet etmeye başladı.

MATTA 9:18
İsa onlara bu sözleri söylerken bir havra yöneticisi gelip O'nun önünde yere kapanarak, “Kızım az önce öldü. Ama sen gelip elini onun üzerine koyarsan, dirilecek” dedi.

MARKOS 4:37
Bu sırada büyük bir fırtına koptu. Dalgalar tekneye öyle bindirdi ki, tekne neredeyse suyla dolmuştu.

MATTA 8:1
İsa dağdan inince büyük bir kalabalık O'nun ardından gitti.

-----

MATTA 14:25
Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.

MATTA 14:26
Öğrenciler, O'nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.

MATTA 14:27
Ama İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.

MATTA 14:28
Petrus buna karşılık, “Ya Rab” dedi, “Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.”

MATTA 14:29
İsa, “Gel!” dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsa'ya yaklaştı.

MATTA 14:30
Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. “Ya Rab, beni kurtar!” diye bağırdı.

MATTA 14:31
İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, “Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?” dedi.

MARKOS 4:40
İsa öğrencilerine, “Neden korkuyorsunuz? Hâlâ imanınız yok mu?” dedi.

YUHANNA 6:19
Öğrenciler beş kilometre kadar kürek çektikten sonra, İsa'nın gölün üstünde yürüyerek tekneye yaklaştığını görünce korktular.

YUHANNA 6:20
Ama İsa, “Korkmayın, benim!” dedi.

-----

MATTA 16:8
Bunun farkında olan İsa şöyle dedi: “Ey kıt imanlılar! Ekmeğiniz yok diye niçin tartışıyorsunuz?

MATTA 6:30
Bugün var olup yarın ocağa atılacak olan kır otunu böyle giydiren Tanrı'nın sizi de giydireceği çok daha kesin değil mi, ey kıt imanlılar?

MATTA 17:20
İsa, “İmanınız kıt olduğu için” karşılığını verdi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bir hardal tanesi kadar imanınız olsa şu dağa, ‘Buradan şuraya göç’ derseniz, göçer; sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır.”

YUHANNA 20:27
Sonra Tomas'a, “Parmağını uzat” dedi, “Ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!”

MATTA 17:17
İsa, “Ey imansız ve sapmış kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu buraya, bana getirin.”

MARKOS 9:19
İsa onlara, “Ey imansız kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu bana getirin!”

MARKOS 16:14
İsa daha sonra, sofrada otururlarken Onbirler'e* göründü. Onları imansızlıklarından ve yüreklerinin duygusuzluğundan ötürü azarladı. Çünkü kendisini diri görenlere inanmamışlardı.

LUKA 9:41
İsa şöyle karşılık verdi: “Ey imansız ve sapmış kuşak! Sizinle daha ne kadar kalıp size katlanacağım? Oğlunu buraya getir.”

LUKA 12:28
Ey kıt imanlılar, bugün var olup yarın ocağa atılacak olan kır otunu böyle giydiren Tanrı'nın sizi de giydireceği çok daha kesindir.

LUKA 24:25
İsa onlara, “Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!

-----

MEZMURLAR 107:25
Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.

MEZMURLAR 107:26
Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,

MEZMURLAR 107:27
Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.

MEZMURLAR 107:28
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.

MEZMURLAR 107:29
Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;

MARKOS 4:39
İsa kalkıp rüzgarı azarladı, göle, “Sus, sakin ol!” dedi. Rüzgar dindi, ortalık sütliman oldu.

MEZMURLAR 93:3
Denizler gürlüyor, ya RAB, Denizler gümbür gümbür gürlüyor, Denizler dalgalarını çınlatıyor.

MEZMURLAR 93:4
Yücelerdeki RAB engin suların gürleyişinden, Denizlerin azgın dalgalarından Daha güçlüdür.

YUNUS 1:4
Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.

MEZMURLAR 29:10
RAB tufan üstünde taht kurdu, O sonsuza dek kral kalacak.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 10:13
Musa değneğini Mısır'ın üzerine uzattı. Bütün o gün ve gece RAB ülkede doğu rüzgarı estirdi. Sabah olunca da doğu rüzgarı çekirgeleri getirdi.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 10:19
RAB rüzgarı çok şiddetli batı rüzgarına döndürdü. Rüzgar çekirgeleri sürükleyip Kamış Denizi'ne* döktü. Mısır'da tek çekirge kalmadı.

EYÜP 38:8
“Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;

EYÜP 38:9
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,

AMOS 4:13
Çünkü dağlara biçim veren, Rüzgarı yaratan, düşüncelerini insana bildiren, Şafağı karanlığa çeviren, Dünyanın yüksek yerlerine ayak basan işte O'dur, O'nun adı RAB, Her Şeye Egemen Tanrı'dır.

-----

MEZMURLAR 65:7
Denizlerin kükremesini, Dalgaların gümbürtüsünü, Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.

MEZMURLAR 89:9
Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.

EYÜP 38:10
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,

EYÜP 38:11
‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?

MATTA 14:32
Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.

MARKOS 4:41
Onlar ise büyük korku içinde birbirlerine, “Bu adam kim ki, rüzgar da göl de O'nun sözünü dinliyor?” dediler.

LUKA 4:39
İsa kadının başucunda durup ateşi azarladı, kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalkıp onlara hizmet etmeye başladı.

YUNUS 1:15
Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.

MEZMURLAR 33:9
Çünkü O söyleyince, her şey var oldu; O buyurunca, her şey belirdi.

MEZMURLAR 107:30
Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.

MEZMURLAR 135:6
RAB ne isterse yapar, Göklerde, yeryüzünde, Denizlerde, bütün derinliklerde.

MARKOS 9:25
İsa, halkın koşuşup geldiğini görünce kötü ruhu azarlayarak, “Sana buyuruyorum, dilsiz ve sağır ruh, çocuğun içinden çık ve ona bir daha girme!” dedi.

-----

NAHUM 1:4
Bir buyrukla kurutur denizi, Kurutur bütün ırmakları. Solar Başan'ın, Karmel Dağı'nın yeşillikleri Ve Lübnan'ın çiçekleri.

YEŞAYA 50:2
Geldiğimde neden kimse yoktu, Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı? Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim, Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya? Azarlayarak denizi kurutur, Irmakları çöle çeviririm. Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.

MEZMURLAR 106:9
Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 14:21
Musa elini denizin üzerine uzattı. RAB bütün gece güçlü doğu rüzgarıyla suları geri itti, denizi karaya çevirdi. Sular ikiye bölündü,

MEZMURLAR 18:15
Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB, Senin azarlamandan, Burnundan çıkan güçlü soluktan.

MEZMURLAR 114:3
Deniz olanı görüp geri çekildi, Şeria Irmağı tersine aktı.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 14:10
Firavun yaklaşırken, İsrailliler Mısırlılar'ın arkalarından geldiğini görünce dehşete kapılarak RAB'be feryat ettiler.

MEZMURLAR 66:6
Denizi karaya çevirdi, Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan. Yaptığına sevindik orada.

MEZMURLAR 77:19
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

MEZMURLAR 104:7
Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

MEZMURLAR 114:5
Ey deniz, sana ne oldu da kaçtın? Ey Şeria, neden tersine aktın?

MEZMURLAR 136:13
Kamış Denizi'ni* ikiye bölene, Sevgisi sonsuzdur;

MEZMURLAR 136:14
İsrail'i ortasından geçirene, Sevgisi sonsuzdur;

MEZMURLAR 136:15
Firavunla ordusunu Kamış Denizi'ne dökene, Sevgisi sonsuzdur;

YEŞAYA 51:15
Tanrınız RAB benim. Dalgalar gürlesin diye denizi çalkalayan benim.” O'nun adı Her Şeye Egemen RAB'dir!

-----

LUKA 8:22
Bir gün İsa öğrencileriyle birlikte bir tekneye binerek onlara, “Gölün karşı yakasına geçelim” dedi. Böylece kıyıdan açıldılar.

MATTA 9:6
Ne var ki, İnsanoğlu'nun* yeryüzünde günahları bağışlama yetkisine sahip olduğunu bilesiniz diye...” Sonra felçliye, “Kalk, yatağını topla, evine git!” dedi.

MARKOS 4:35
O gün akşam olunca öğrencilerine, “Karşı yakaya geçelim” dedi.

-----

MEZMURLAR 46:2
Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa, Dağlar denizlerin bağrına devrilse,

İBRANİLER 13:6
Böylece cesaretle diyoruz ki, “Rab benim yardımcımdır, korkmam; İnsan bana ne yapabilir?”

MEZMURLAR 27:1
RAB benim ışığım, kurtuluşumdur, Kimseden korkmam. RAB yaşamımın kalesidir, Kimseden yılmam.

2.KRALLAR 6:15
Tanrı adamının uşağı erkenden kalktı. Dışarıya çıkınca kentin askerler, atlılar ve savaş arabalarınca kuşatıldığını gördü. Dönüp Elişa'ya, “Eyvah, efendim, ne yapacağız?” diye sordu.

MEZMURLAR 3:6
Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.

MEZMURLAR 27:3
Karşımda bir ordu konaklasa, Kılım kıpırdamaz, Bana karşı savaş açılsa, Yine güvenimi yitirmem.

MEZMURLAR 53:5
Ama korkulmayacak yerde korkacaklar, Çünkü Tanrı seni kuşatanların kemiklerini dağıtacak, Onları reddettiği için hepsini utandıracak.

YEŞAYA 8:12
“Onların entrika dediği her şeye Siz entrika demeyin; Onların korktuğundan korkmayın, yılmayın.

YEŞAYA 8:13
“Her Şeye Egemen RAB'bi kutsal sayın. Korkunuz, yılgınız O'ndan olsun.

YEŞAYA 51:12
RAB diyor ki, “Sizi avutan benim, evet benim. Siz kimsiniz ki, ölümlü insandan, Ottan farksız insanoğlundan korkarsınız?

ROMALILAR 8:31
Öyleyse buna ne diyelim? Tanrı bizden yanaysa, kim bize karşı olabilir?

FİLİPİLİLER 4:6
Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı'ya dua edip yalvararak şükranla bildirin.

-----

YEŞAYA 43:2
Suların içinden geçerken seninle olacağım, Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak. Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın, Alevler seni yakmayacak.

VAHİY 21:8
Ama korkak, imansız, iğrenç, adam öldüren, fuhuş yapan, büyücü, putperest ve bütün yalancılara gelince, onların yeri, kükürtle yanan ateş gölüdür. İkinci ölüm budur.”

MEZMURLAR 46:1
Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür, Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.

MEZMURLAR 46:3
Sular kükreyip köpürse, Kabaran deniz dağları titretse bile. Sela*

YEŞAYA 41:10
Korkma, çünkü ben seninleyim, Yılma, çünkü Tanrın benim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim; Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım.

YEŞAYA 41:11
“Sana öfkelenenlerin hepsi utanacak, rezil olacak. Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak.

YEŞAYA 41:12
Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın. Seninle savaşanlar hiçten beter olacak.

YEŞAYA 41:13
Çünkü sağ elinden tutan, ‘Korkma, sana yardım edeceğim’ diyen Tanrın RAB benim.

YEŞAYA 41:14
“Ey Yakup soyu, toprak kurdu, Ey İsrail halkı, korkma! Sana yardım edeceğim” diyor RAB, Seni kurtaran İsrail'in Kutsalı.

YUHANNA 14:27
Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.

-----

ROMALILAR 4:20
İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.

-----

ROMALILAR 4:19
Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara'nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı.

Kamu malı