AĞITLAR 3:1
RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
--------------------
AĞITLAR 3:2
Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
AĞITLAR 3:3
Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
AĞITLAR 3:4
Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
AĞITLAR 3:5
Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
AĞITLAR 3:6
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
AĞITLAR 3:7
Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
AĞITLAR 3:8
Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
AĞITLAR 3:12
Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
AĞITLAR 3:13
Oklarını böbreklerime sapladı.
EYÜP 30:28
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
AĞITLAR 3:17
Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
AĞITLAR 3:18
Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
-----
AĞITLAR 1:12
“Ey sizler, yoldan geçenler, Sizin için önemi yok mu bunun? Bakın da görün, başıma gelen dert gibisi var mı? Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendiği gün Başıma yağdırdı onu.
AĞITLAR 1:13
Ateş saldı yukarıdan, Kemiklerimin içine işledi ateş; Ağ serdi ayaklarıma, Geri çevirdi beni; Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
AĞITLAR 1:14
İsyanlarım boyunduruğa döndü, RAB'bin eliyle birbirine tutturulup Boynuma geçirildi, gücüm tükendi. Rab karşı duramadığım İnsanların eline verdi beni.
AĞITLAR 1:15
Hiçe saydı beni savunan yiğitleri, Gençlerimi kırıp geçirmek için çağrı yaptı ordulara, Rab erden Yahuda kızını Üzüm sıkma çukurunda çiğnedi adeta.
YEŞAYA 53:3
İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.
YEREMYA 20:18
Neden ana rahminden çıktım? Dert, üzüntü görmek, Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?
YEREMYA 15:18
Neden sürekli acı çekiyorum? Neden yaram ağır ve umarsız? Benim için aldatıcı bir dere, Güvenilmez bir pınar mı olacaksın?
AĞITLAR 3:39
İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
-----
YEŞAYA 10:5
“Vay haline Asur, öfkemin değneği! Elindeki sopa benim gazabımdır.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 22:8
Fesat eken dert biçer, Gazabının değneği yok olur.
-----
MEZMURLAR 89:32
İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 10:13
Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 13:24
Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. Seven baba özenle terbiye eder.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 22:15
Akılsızlık çocuğun öz yapısındadır, Değnekle terbiye edilirse akılsızlıktan uzaklaşır.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 23:14
Onu değnekle döversen, Canını ölüler diyarından kurtarırsın.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 26:3
Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 29:15
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
-----
AĞITLAR 4:11
RAB öfkesini boşalttı, kızgın öfkesini döktü, Temellerini yiyip bitiren ateşi Siyon'un içinde tutuşturdu.
AĞITLAR 2:3
Kızgın öfkesiyle İsrail'in gücünü kökünden kesti, Düşmanın önünde sağ elini onların üstünden çekti, Çevresini yiyip bitiren alevli ateş gibi Yakup soyunu yaktı.
AĞITLAR 2:4
Düşman gibi yayını gerdi, Hasım gibi sağ elini kaldırdı, Göz zevkini okşayan herkesi öldürdü, Gazabını Siyon kızının çadırı üstüne ateş gibi döktü.
AĞITLAR 2:6
Bahçe çardağını söker gibi kendi çardağını söküp attı, Buluşma yerini yok etti, RAB Siyon'da bayram ve Şabat günlerini unutturdu, Şiddetli öfkesi yüzünden kralı da kâhini de reddetti.
Kamu malı