1 2 3 4 1-4 5

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:28
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.

--------------------

   1 2 3 4 1-4 5

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:28
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.

--------------------


SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:27
Ev halkının işlerini yönetir, Tembellik nedir bilmez.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:28
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:29
“Soylu işler yapan çok kadın var, Ama sen hepsinden üstünsün” der.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:30
Çekicilik aldatıcı, güzellik boştur; Ama RAB'be saygılı kadın övülmeye layıktır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:31
Ellerinin hak ettiğini verin kendisine, Yaptıkları için kent kurulunda övülsün.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:23
Kocası ülkenin ileri gelenleriyle oturup kalkar, Kent kurulunda iyi tanınır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:10
Erdemli kadını kim bulabilir? Onun değeri mücevherden çok üstündür.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:1
Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.

-----

MEZMURLAR 127:4
Yiğidin elinde nasılsa oklar, Öyledir gençlikte doğan çocuklar.

MEZMURLAR 127:5
Ne mutlu ok kılıfı onlarla dolu insana! Kent kapısında hasımlarıyla tartışırken Utanç duymayacaklar.

YARATILIŞ 21:6
Sara, “Tanrı yüzümü güldürdü” dedi, “Bunu duyan herkes benimle birlikte gülecek.

YARATILIŞ 24:67
İshak Rebeka'yı annesi Sara'nın yaşamış olduğu çadıra götürüp onunla evlendi. Böylece Rebeka İshak'ın karısı oldu. İshak onu sevdi. Annesinin ölümünden sonra onunla avunç buldu.

1.KRALLAR 2:19
Bat-Şeva, Adoniya'nın dileğini iletmek üzere Kral Süleyman'ın yanına gitti. Süleyman annesini karşılamak için ayağa kalkıp önünde eğildikten sonra tahtına oturdu. Annesi için de sağ tarafına bir taht koydurdu.

EYÜP 29:5
Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

MİKA 4:4
Herkes kendi asmasının, incir ağacının altında oturacak. Kimse kimseyi korkutmayacak. Bunu söyleyen, Her Şeye Egemen RAB'dir.

-----

EZGİLER EZGİSİ 6:9
Ama bir tanedir benim eşsiz güvercinim, Biricik kızıdır annesinin, Gözbebeği kendisini doğuranın. Kızlar sevgilimi görünce, “Ne mutlu ona!” dediler. Kraliçeler, cariyeler onu övdüler.

EYÜP 29:11
Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

YARATILIŞ 30:13
Lea, “Mutluyum!” dedi, “Kadınlar bana ‘Mutlu’ diyecek.” Ve çocuğa Aşer adını verdi.

LUKA 1:48
Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.


Kamu malı