MEZMURLAR 137:5
Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
--------------------
MEZMURLAR 137:6
Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
NEHEMYA 1:2
Kardeşlerimden Hanani ve bazı Yahudalılar yanıma geldi. Onlara sürgünden kurtulup sağ kalan Yahudiler'i ve Yeruşalim'in durumunu sordum.
NEHEMYA 1:3
“Sürgünden kurtulup Yahuda İli'ne dönenler büyük sıkıntı ve utanç içinde” diye karşılık verdiler, “Üstelik Yeruşalim surları yıkılmış, kapıları yakılmış.”
NEHEMYA 1:4
Bunları duyunca oturup ağladım, günlerce yas tuttum. Oruç tutup Göklerin Tanrısı'na dua ettim:
NEHEMYA 2:3
Krala, “Tanrı sana uzun ömürler versin” dedim, “Atalarımın gömüldüğü kent yıkıldı, kapıları yakıldı. Nasıl üzülmem?”
MEZMURLAR 79:1
Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, Kutsal tapınağını kirletti, Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
MEZMURLAR 79:7
Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, Yurdunu viraneye çevirdiler.
MEZMURLAR 79:8
Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, Sevecenliğini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.
YEREMYA 9:1
Keşke halkımı bırakabilmem, Onlardan uzaklaşabilmem için Çölde konaklayacak bir yerim olsa! Hepsi zina ediyor, Hain bir topluluk!
DANİEL 9:16
Ya Rab, doğru işlerin uyarınca kentin Yeruşalim'den, kutsal dağından öfkeni, kızgınlığını kaldırmanı dilerim. Günahlarımız ve atalarımızın suçları yüzünden Yeruşalim de halkın da çevremizdekilerin tümüne alay konusu oldu.
ROMALILAR 9:2
Yüreğimde büyük bir keder, dinmeyen bir acı var.
-----
MEZMURLAR 137:1
Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
MEZMURLAR 137:2
Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
MEZMURLAR 137:3
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
MEZMURLAR 137:4
Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
YARATILIŞ 31:30
Babanın evini çok özlediğin için bizden ayrıldın. Ama ilahlarımı niçin çaldın?”
ÇÖLDE SAYIM 10:30
Hovav, “Gelmem” diye yanıtladı, “Ülkeme, akrabalarımın yanına döneceğim.”
2.SAMUEL 19:37
İzin ver de döneyim, kentimde, annemin babamın mezarı yanında öleyim. Ama kulun Kimham burada; o seninle karşıya geçsin. Uygun gördüğünü ona yaparsın.”
2.SAMUEL 23:15
Davut özlemle, “Keşke biri Beytlehem'de kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!” dedi.
-----
MEZMURLAR 122:6
Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
MEZMURLAR 122:7
Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
MEZMURLAR 122:8
Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
MEZMURLAR 122:9
Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
MEZMURLAR 102:13
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
MEZMURLAR 102:14
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
YEŞAYA 62:6
Ey Yeruşalim, surlarına bekçiler diktim, Gece gündüz hiç susmayacaklar. Ey RAB'be sözünü anımsatanlar, Yeruşalim'i pekiştirene, Onu yeryüzünün övüncü kılana dek Durup dinlenmeden RAB'be yakarın, O'na rahat vermeyin.
YEREMYA 51:50
Ey sizler, kılıçtan kurtulanlar, Kaçın, oyalanmayın! RAB'bi anın uzaktan, Yeruşalim'i düşünün!”
MEZMURLAR 51:18
Lütfet, Siyon'a iyilik yap, Yeruşalim'in surlarını onar.
YEŞAYA 62:1
Zaferi ışık gibi parlayıncaya, Kurtuluşu meşale gibi yanıncaya dek Siyon uğruna susmayacak, Yeruşalim uğruna sessiz kalmayacağım.
-----
EYÜP 28:4
Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.
-----
EYÜP 31:22
Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 26:1
“Tanrı'nın Konutu'nu on perdeden yap. Perdeler lacivert, mor, kırmızı iplikle özenle dokunmuş ince ketenden olsun, üzeri Keruvlar'la* ustaca süslensin.
MISIR'DAN ÇIKIŞ 28:15
“Usta işi bir karar göğüslüğü yap. Onu da efod gibi, altın sırmayla, lacivert, mor, kırmızı iplikle, özenle dokunmuş ince ketenden yap.
MISIR'DAN ÇIKIŞ 38:23
Dan oymağından oymacı, yaratıcı, lacivert, mor, kırmızı iplik ve ince keten işlemede usta nakışçı Ahisamak oğlu Oholiav da ona yardım etti.
1.SAMUEL 16:16
“Efendimiz, biz hizmetkârlarına buyruk ver, iyi lir çalan birini bulalım. Öyle ki, Tanrı'nın gönderdiği kötü ruh üzerine gelince, o lir çalar, sen de rahatlarsın.”
-----
MEZMURLAR 42:2
Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı; Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?
MEZMURLAR 42:3
Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz, Gün boyu, “Nerede senin Tanrın?” dedikleri için.
MEZMURLAR 42:4
Anımsayınca içim içimi yiyor, Nasıl toplulukla birlikte yürür, Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim, Sevinç ve şükran sesleri arasında, Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
MEZMURLAR 84:1
Ey Her Şeye Egemen RAB, Ne kadar severim konutunu!
MEZMURLAR 84:2
Canım senin avlularını özlüyor, İçim çekiyor, Yüreğim, bütün varlığım Sana, yaşayan Tanrı'ya sevinçle haykırıyor.
-----
MEZMURLAR 137:7
Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
MEZMURLAR 137:8
Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
-----
İBRANİLER 11:22
Yusuf ölürken iman sayesinde İsrailoğulları'nın Mısır'dan çıkacağını anımsattı ve kemiklerine ilişkin buyruk verdi.
Kamu malı