MEZMURLAR 120:1

MEZMURLAR 120:1
Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.

--------------------

MEZMURLAR 123:1
Gözlerimi sana kaldırıyorum, Ey göklerde taht kuran!

MEZMURLAR 123:2
Nasıl kulların gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımız'a öyle bakar, O bize acıyıncaya dek.

MEZMURLAR 123:3
Acı bize, ya RAB, acı; Gördüğümüz hakaret yeter de artar.

MEZMURLAR 121:1
Gözlerimi dağlara kaldırıyorum, Nereden yardım gelecek?

MEZMURLAR 122:1
Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

MEZMURLAR 124:1
RAB bizden yana olmasaydı, Desin şimdi İsrail:

MEZMURLAR 125:1
RAB'be güvenenler Siyon Dağı'na benzer, Sarsılmaz, sonsuza dek durur.

MEZMURLAR 130:1
Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,

MEZMURLAR 126:1
RAB sürgünleri Siyon'a geri getirince, Rüya gibi geldi bize.

MEZMURLAR 127:1
Evi RAB yapmazsa, Yapıcılar boşuna didinir. Kenti RAB korumazsa, Bekçi boşuna bekler.

MEZMURLAR 128:1
Ne mutlu RAB'den korkana, O'nun yolunda yürüyene!

MEZMURLAR 129:1
Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:

MEZMURLAR 131:1
Ya RAB, yüreğimde gurur yok, Gözüm yükseklerde değil. Büyük işlerle, Kendimi aşan harika işlerle uğraşmıyorum.

MEZMURLAR 132:1
Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:

MEZMURLAR 133:1
Ne iyi, ne güzeldir, Birlik içinde kardeşçe yaşamak!

-----

MEZMURLAR 120:2
Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

MEZMURLAR 120:3
Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

MEZMURLAR 120:4
Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

MEZMURLAR 120:5
Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

MEZMURLAR 120:7
Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!

MEZMURLAR 140:10
Kızgın korlar yağsın üzerlerine! Ateşe, dipsiz çukurlara atılsınlar, Bir daha kalkamasınlar.

-----

MEZMURLAR 18:6
Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Yardıma çağırdım Tanrım'ı. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.

YUNUS 2:2
“Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, Kulak verdin sesime.

LUKA 22:44
Derin bir acı içinde olan İsa daha hararetle dua etti. Teri, toprağa düşen kan damlalarını andırıyordu.

İBRANİLER 5:7
Mesih, yeryüzünde olduğu günlerde kendisini ölümden kurtaracak güçte olan Tanrı'ya büyük feryat ve gözyaşlarıyla dua etti, yakardı ve Tanrı korkusu nedeniyle işitildi.

MEZMURLAR 34:6
Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.

MEZMURLAR 116:3
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

MEZMURLAR 116:4
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

MEZMURLAR 118:5
Sıkıntı içinde RAB'be seslendim; Yanıtladı, rahata kavuşturdu beni.

MEZMURLAR 3:4
RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. Sela

MEZMURLAR 40:1
RAB'bi sabırla bekledim; Bana yönelip yakarışımı duydu.

MEZMURLAR 40:2
Ölüm çukurundan, Balçıktan çıkardı beni, Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu, Kaymayayım diye.

MEZMURLAR 50:15
Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

MEZMURLAR 66:20
Övgüler olsun Tanrı'ya, Çünkü duamı geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.

MEZMURLAR 91:15
Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu.

MEZMURLAR 107:13
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;

-----

MEZMURLAR 134:1
Ey sizler, RAB'bin bütün kulları, RAB'bin Tapınağı'nda gece hizmet edenler, O'na övgüler sunun!

-----

2.TARİHLER 32:20
Bunun üzerine Kral Hizkiya ile Amots oğlu Peygamber Yeşaya dua edip Tanrı'ya yalvardılar.

2.KRALLAR 19:3
Yeşaya'ya şöyle dediler: “Hizkiya diyor ki, ‘Bugün sıkıntı, azar ve utanç günü. Çünkü çocukların doğum vakti geldi, ama doğuracak güç yok.

2.KRALLAR 19:4
Yaşayan Tanrı'yı aşağılamak için efendisi Asur Kralı'nın gönderdiği komutanın söylediklerini belki Tanrın RAB duyar da duyduğu sözlerden ötürü onları cezalandırır. Bu nedenle sağ kalanlarımız için dua et.’ ”

YEŞAYA 37:3
Yeşaya'ya şöyle dediler: “Hizkiya diyor ki, ‘Bugün sıkıntı, azar ve utanç günü. Çünkü çocukların doğum vakti geldi, ama doğuracak güç yok.

-----

YARATILIŞ 32:7
Yakup çok korktu, sıkıldı. Yanındaki adamları, davarları, sığırları, develeri iki gruba ayırdı.

YARATILIŞ 32:9
Sonra şöyle dua etti: “Ey atam İbrahim'in, babam İshak'ın Tanrısı RAB! Bana, ‘Ülkene, akrabalarının yanına dön, seni başarılı kılacağım’ diye söz verdin.

YARATILIŞ 32:10
Bana gösterdiğin bunca iyiliğe, güvene layık değilim. Şeria Irmağı'nı geçtiğimde değneğimden başka bir şeyim yoktu. Şimdi iki orduyla döndüm.

YARATILIŞ 32:11
Yalvarırım, beni ağabeyim Esav'dan koru. Gelip bana, çocuklarla annelerine saldırmasından korkuyorum.

1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,

-----

1.SAMUEL 22:9
Bunun üzerine Saul'un askerlerinin yanında duran Edomlu Doek, “İşay oğlu Davut'un Nov Kenti'ne, Ahituv oğlu Kâhin Ahimelek'in yanına geldiğini gördüm” dedi,

-----

1.SAMUEL 22:10
“Ahimelek Davut için RAB'be danıştı. Ona hem yiyecek sağladı, hem de Filistli Golyat'ın kılıcını verdi.”

-----

MEZMURLAR 55:21
Ağzından bal damlar, Ama yüreğinde savaş var. Sözleri yağdan yumuşak, Ama yalın birer kılıçtır.

MEZMURLAR 57:4
Aslanların arasındayım, Alev kusan insanlar arasında yatarım, Mızrak gibi, ok gibi dişleri, Keskin kılıç gibi dilleri.

MEZMURLAR 59:7
Bak, neler dökülür ağızlarından, Kılıç çıkar dudaklarından. “Kim duyacak?” derler.

MEZMURLAR 64:3
Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş, Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,

-----

YEŞAYA 38:2
Hizkiya yüzünü duvara dönüp RAB'be yalvardı:

YEŞAYA 38:3
“Ya RAB, yürekten bir sadakatle önünde nasıl yaşadığımı, gözünde iyi olanı yaptığımı anımsa lütfen.” Sonra acı acı ağlamaya başladı.

Kamu malı