MEZMURLAR 119:19

MEZMURLAR 119:19
Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!

--------------------

MEZMURLAR 39:12
“Duamı işit, ya RAB, Kulak ver yakarışıma, Gözyaşlarıma kayıtsız kalma! Çünkü ben bir garibim senin yanında, Bir yabancı, atalarım gibi.

1.TARİHLER 29:15
Senin önünde garibiz, yabancıyız atalarımız gibi. Yeryüzündeki günlerimiz bir gölge gibidir, kalıcı değildir.

1.PETRUS 2:11
Sevgili kardeşler, size yalvarırım, cana karşı savaşan benliğin tutkularından kaçının. Çünkü bu dünyada yabancı ve konuksunuz.

YARATILIŞ 47:9
Yakup, “Gurbet yıllarım yüz otuz yılı buldu” diye yanıtladı, “Ama yıllar çabuk ve zorlu geçti. Atalarımın gurbet yılları kadar uzun sürmedi.”

2.KORİNTLİLER 5:6
Bu nedenle her zaman cesaretimiz vardır. Şunu biliyoruz ki, bu bedende yaşadıkça Rab'den uzaktayız.

2.KORİNTLİLER 5:7
Gözle görülene değil, imana dayanarak yaşarız.

1.PETRUS 1:17
Kimseyi kayırmadan, kişiyi yaptıklarına bakarak yargılayan Tanrı'yı Baba diye çağırdığınıza göre, gurbeti andıran bu dünyadaki zamanınızı Tanrı korkusuyla geçirin.

YARATILIŞ 23:4
“Ben aranızda konuk ve yabancıyım” dedi, “Bana mezar yapabileceğim bir toprak satın. Ölümü kaldırıp gömeyim.”

MEZMURLAR 119:54
Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.

YARATILIŞ 17:8
Bir yabancı olarak yaşadığın toprakları, bütün Kenan ülkesini sonsuza dek mülkünüz olmak üzere sana ve soyuna vereceğim. Onların Tanrısı olacağım.”

LEVİLİLER 25:23
“ ‘Tarlanız temelli olarak satılamaz. Çünkü bana aittir. Sizse yabancısınız, konuğumsunuz.

MEZMURLAR 105:12
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.

YARATILIŞ 28:4
İbrahim'i kutsadığı gibi seni ve soyunu da kutsasın. Öyle ki, Tanrı'nın İbrahim'e verdiği topraklara –üzerinde yabancı olarak yaşadığın bu topraklara– sahip olasın.”

YARATILIŞ 36:7
Birlikte yaşayamayacak kadar çok malları vardı. Yabancı olarak yaşadıkları bu topraklar davarlarına yetmiyordu.

MISIR'DAN ÇIKIŞ 6:4
Yabancı olarak yaşadıkları Kenan ülkesini kendilerine vermek üzere onlarla antlaşma yaptım.

-----

İBRANİLER 11:9
İman sayesinde bir yabancı olarak vaat edilen ülkeye yerleşti. Aynı vaadin ortak mirasçıları olan İshak ve Yakup'la birlikte çadırlarda yaşadı.

İBRANİLER 11:10
Çünkü mimarı ve kurucusu Tanrı olan temelli kenti bekliyordu.

İBRANİLER 11:11
İbrahim, yaşı geçmiş ve karısı Sara kısır olduğu halde, imanı sayesinde vaat edeni güvenilir saydığından çocuk sahibi olmak için güç buldu.

İBRANİLER 11:12
Böylece tek bir adamdan, üstelik ölüden farksız birinden gökteki yıldızlar, deniz kıyısındaki kum kadar sayısız torun meydana geldi.

İBRANİLER 11:13
Bu kişilerin hepsi imanlı olarak öldüler. Vaat edilenlere kavuşamadılarsa da bunları uzaktan görüp selamladılar, yeryüzünde yabancı ve konuk olduklarını açıkça kabul ettiler.

İBRANİLER 11:14
Böyle konuşanlar bir vatan aradıklarını gösteriyorlar.

İBRANİLER 11:15
Ayrıldıkları ülkeyi düşünselerdi, geri dönmeye fırsatları olurdu.

İBRANİLER 11:16
Ama onlar daha iyisini, yani göksel olanı arzu ediyorlardı. Bunun içindir ki, Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor. Çünkü onlara bir kent hazırladı.

İBRANİLER 13:14
Çünkü burada kalıcı bir kentimiz yoktur, biz gelecekteki kenti özlüyoruz.

-----

MEZMURLAR 119:20
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.

-----

MEZMURLAR 119:21
Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.

MEZMURLAR 119:40
Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!

-----

MEZMURLAR 119:18
Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.

-----

MEZMURLAR 19:8
RAB'bin kuralları doğrudur, yüreği sevindirir, RAB'bin buyrukları arıdır, gözleri aydınlatır.

-----

YARATILIŞ 43:9
Ona ben kefil oluyorum. Beni sorumlu say. Eğer onu geri getirmez, önüne çıkarmazsam, ömrümce sana karşı suçlu sayılayım.

-----

MEZMURLAR 119:10
Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!

MEZMURLAR 119:17
Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.

-----

MEZMURLAR 119:73
Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.

-----

MEZMURLAR 119:81
İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.

-----

MEZMURLAR 119:82
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.

Kamu malı