MEZMURLAR 118:9
RAB'be sığınmak Soylulara güvenmekten iyidir.
--------------------
MEZMURLAR 118:8
RAB'be sığınmak İnsana güvenmekten iyidir.
MEZMURLAR 146:3
Önderlere, Sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin.
MEZMURLAR 146:4
O son soluğunu verince toprağa döner, O gün tasarıları da biter.
YEŞAYA 2:22
Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin. Onun ne değeri var ki?
MEZMURLAR 62:9
Sıradan insan ancak bir soluk, Soylu insansa bir yalandır. Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
MİKA 7:5
İnanmayın komşunuza, Dostunuza güvenmeyin. Koynunuzda yatan karınızın yanında bile Sıkı tutun ağzınızı.
MEZMURLAR 60:11
Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.
DANİEL 6:9
Böylece Kral Darius yasağı içeren yasayı imzaladı.
-----
YEREMYA 17:5
RAB diyor ki, “İnsana güvenen, İnsanın gücüne dayanan, Yüreği RAB'den uzaklaşan kişi lanetlidir.
YEREMYA 17:6
Böylesi bozkırdaki çalı gibidir, İyilik geldiği zaman görmeyecek; Kurak çöle, Kimsenin yaşamadığı tuzlaya yerleşecek.
YEREMYA 17:7
“Ne mutlu RAB'be güvenen insana, Güveni yalnız RAB olana!
YEREMYA 17:8
Böylesi su kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Köklerini akarsulara salar. Sıcak gelince korkmaz, Yaprakları hep yeşildir. Kuraklık yılında kaygılanmaz, Meyve vermekten geri durmaz.”
MEZMURLAR 146:5
Ne mutlu yardımcısı Yakup'un Tanrısı olan insana, Umudu Tanrısı RAB'de olana!
MEZMURLAR 146:6
Yeri göğü, Denizi ve içindeki her şeyi yaratan, Sonsuza dek güvenilir olan,
MEZMURLAR 62:8
Ey halkım, her zaman O'na güven, İçini dök O'na, Çünkü Tanrı sığınağımızdır. Sela
1.TARİHLER 5:20
Onlarla savaşırken yardım gördüler. Tanrı Hacerliler'i ve onlarla birlikte olanları ellerine teslim etti. Çünkü savaş sırasında Tanrı'ya yalvarmışlar, O'na güvenmişlerdi. Bu yüzden Tanrı yalvarışlarını yanıtladı.
MEZMURLAR 84:11
Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır. Lütuf ve yücelik sağlar; Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.
MEZMURLAR 84:12
Ey Her Şeye Egemen RAB, Ne mutlu sana güvenen insana!
DANİEL 3:28
Bunun üzerine Nebukadnessar, “Şadrak, Meşak ve Abed-Nego'nun Tanrısı'na övgüler olsun!” dedi, “Meleğini gönderip kendisine güvenen kullarını kurtardı. Onlar buyruğuma karşı geldiler, kendi Tanrıları'ndan başka bir ilaha kulluk edip tapınmamak için canlarını tehlikeye attılar.
-----
YEŞAYA 30:1
RAB, “Vay haline bu dikbaşlı soyun!” diyor, “Benim değil, kendi tasarılarını yerine getirip Ruhuma aykırı anlaşmalar yaparak Günah üstüne günah işliyorlar.
YEŞAYA 30:2
Bana danışmadan firavunun koruması altına girmek, Mısır'ın gölgesine sığınmak için oraya gidiyorlar.
YEŞAYA 30:3
Ne var ki, firavunun koruması onlar için utanç, Mısır'ın gölgesine sığınmaları onlar için rezillik olacak.
YEŞAYA 31:1
Vay haline yardım bulmak için Mısır'a inenlerin! Atlara, çok sayıdaki savaş arabalarına, Kalabalık atlılara güveniyorlar, Ama İsrail'in Kutsalı'na güvenmiyor, RAB'be yönelmiyorlar.
YEŞAYA 31:2
Oysa bilge olan RAB'dir. Felaket getirebilir ve sözünü geri almaz. Kötülük yapan soya, Suç işleyenlerin yardımına karşı çıkar.
YEŞAYA 31:3
Mısırlılar Tanrı değil, insandır, Atları da ruh değil, et ve kemiktir. RAB'bin eli kalkınca yardım eden tökezler, Yardım gören düşer, hep birlikte yok olurlar.
YEŞAYA 36:6
İşte sen şu kırık kamış değneğe, Mısır'a güveniyorsun. Bu değnek kendisine yaslanan herkesin eline batar, deler. Firavun da kendisine güvenenler için böyledir.
HOŞEA 5:13
“Efrayim hastalığını, Yahuda yarasını görünce, Efrayim Asur'a gitti, Büyük kraldan yardım istedi. Ama o size şifa veremez, Yaranızı iyileştiremez.
HEZEKİEL 29:7
Seni elleriyle tuttuklarında parçalanıp onların omuzlarını yardın. Sana dayandıklarında parçalanıp bellerini burktun.
YEŞAYA 30:7
Mısır'ın yardımı boş ve yararsızdır, Bu yüzden Mısır'a ‘Haylaz Rahav’ adını verdim.
YEŞAYA 30:15
Egemen RAB, İsrail'in Kutsalı şöyle diyor: “Bana dönün, huzur bulun, kurtulursunuz. Kaygılanmayın, bana güvenin, güçlü olursunuz. Ama bunu yapmak istemiyorsunuz.
YEŞAYA 31:8
Asur kılıca yenik düşecek, Ama insan kılıcına değil. Halkı kılıçtan geçirilecek, Ama bu insan kılıcı olmayacak. Kimileri kaçıp kurtulacak, Gençleri de angaryaya koşulacak.
-----
MEZMURLAR 118:10
Bütün uluslar beni kuşattı, RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
MEZMURLAR 118:11
Kuşattılar, sardılar beni, RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
MEZMURLAR 118:12
Arılar gibi sardılar beni, Ama diken ateşi gibi sönüverdiler; RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
-----
MEZMURLAR 118:5
Sıkıntı içinde RAB'be seslendim; Yanıtladı, rahata kavuşturdu beni.
MEZMURLAR 118:6
RAB benden yana, korkmam; İnsan bana ne yapabilir?
MEZMURLAR 118:7
RAB benden yana, benim yardımcım, Benden nefret edenlerin sonuna zaferle bakacağım.
-----
MEZMURLAR 27:1
RAB benim ışığım, kurtuluşumdur, Kimseden korkmam. RAB yaşamımın kalesidir, Kimseden yılmam.
MEZMURLAR 37:39
Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir, Sıkıntılı günde onlara kale olur.
MEZMURLAR 37:40
RAB onlara yardım eder, kurtarır onları, Kötülerin elinden alıp özgür kılar, Çünkü kendisine sığınırlar.
Kamu malı