MEZMURLAR 88:11
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
--------------------
MEZMURLAR 88:11
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
--------------------
MEZMURLAR 88:10
Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
MEZMURLAR 88:11
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
MEZMURLAR 88:12
Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
MEZMURLAR 30:9
“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mı, Senin sadakatini ilan eder mi?
MEZMURLAR 6:5
Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
MEZMURLAR 6:6
İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan, Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
MEZMURLAR 115:17
Ölüler, sessizlik diyarına inenler, RAB'be övgüler sunmaz;
YEŞAYA 38:18
Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, Ölüm övgüler sunmaz sana. Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.
YEŞAYA 38:19
Diriler, yalnız diriler Bugün benim yaptığım gibi sana şükreder; Babalar senin sadakatini çocuklarına anlatır.
VAİZ 9:5
Çünkü yaşayanlar öleceğini biliyor, Ama ölüler hiçbir şey bilmiyor. Onlar için artık ödül yoktur, Anıları bile unutulmuştur.
VAİZ 9:6
Sevgileri, nefretleri, Kıskançlıkları çoktan bitmiştir. Güneşin altında yapılanlardan Bir daha payları olmayacaktır.
VAİZ 9:10
Çalışmak için eline ne geçerse, var gücünle çalış. Çünkü gitmekte olduğun ölüler diyarında iş, tasarı, bilgi ve bilgelik yoktur.
EYÜP 14:7
“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
EYÜP 14:12
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
MEZMURLAR 31:17
Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
MEZMURLAR 94:17
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
-----
MEZMURLAR 88:13
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
MEZMURLAR 30:10
Dinle, ya RAB, acı bana; Yardımcım ol, ya RAB!”
MEZMURLAR 118:17
Ölmeyecek, yaşayacağım, RAB'bin yaptıklarını duyuracağım.
MEZMURLAR 115:18
Biziz RAB'bi öven, Şimdiden sonsuza dek. RAB'be övgüler sunun!
MEZMURLAR 28:1
Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
-----
MEZMURLAR 88:3
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.
MEZMURLAR 88:4
Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
MEZMURLAR 88:5
Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
MEZMURLAR 88:6
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
MEZMURLAR 88:7
Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela*
MEZMURLAR 88:8
Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
MEZMURLAR 88:9
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
MEZMURLAR 88:14
Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
MEZMURLAR 88:15
Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.
MEZMURLAR 88:16
Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
MEZMURLAR 88:17
Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
MEZMURLAR 88:18
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
-----
YEŞAYA 26:14
O efendiler öldü, artık yaşamıyorlar, Dirilmeyecek onlar. Çünkü onları cezalandırıp yok ettin, Anılmalarına son verdin.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 2:18
O kadının evi insanı ölüme, Yolları ölülere götürür.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 9:18
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.
YEŞAYA 14:9
Toprağın altındaki ölüler diyarı Babil Kralı'nı karşılamak için sabırsızlanıyor. Onun gelişi ölüleri, Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; Ulusları yönetmiş kralları Tahtlarından ayağa kaldırıyor.
EYÜP 26:5
“Suların ve sularda yaşayanların altında Ölüler titriyor.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 21:16
Sağduyudan uzaklaşan, Kendini ölüler arasında bulur.
-----
EYÜP 26:6
Tanrı'nın önünde ölüler diyarı çıplaktır, Yıkım diyarı örtüsüz.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 15:11
RAB, ölüm ve yıkım diyarında olup biteni bilir, Nerde kaldı ki insanın yüreği!
EYÜP 31:12
Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
EYÜP 28:22
Yıkım'la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 27:20
Ölüm ve yıkım diyarı insana doymaz, İnsanın gözü de hiç doymaz.
VAHİY 9:11
Başlarında kral olarak dipsiz derinliklerin meleği vardı. Bu meleğin İbranice adı Avaddon, Grekçe adıysa Apolyon'dur.
-----
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
Kamu malı