EYÜP 19:14
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
--------------------
EYÜP 19:14
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
--------------------
EYÜP 19:13
“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
EYÜP 19:14
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
EYÜP 19:15
Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
EYÜP 19:16
Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
EYÜP 19:17
Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
EYÜP 19:18
Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
EYÜP 19:19
Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
MEZMURLAR 38:11
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
MATTA 26:56
Ama bütün bunlar, peygamberlerin yazdıkları yerine gelsin diye oldu.” O zaman öğrencilerin hepsi O'nu bırakıp kaçtı.
2.TİMOTEOS 4:16
İlk savunmamda benden yana çıkan olmadı, hepsi beni terk etti. Bunun hesabı onlardan sorulmasın.
EYÜP 42:11
Bütün erkek ve kız kardeşleri, eski tanıdıklarının hepsi Eyüp'ün yanına gelip evinde onunla birlikte yemek yediler. Acısını paylaşıp RAB'bin başına getirmiş olduğu felaketlerden ötürü onu avuttular. Her biri ona bir parça gümüş, bir de altın halka verdi.
YEŞAYA 53:3
İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik.
MEZMURLAR 31:12
Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.
MEZMURLAR 142:4
Sağıma bak da gör, Kimse saymıyor beni, Sığınacak yerim kalmadı, Kimse aramıyor beni.
EYÜP 2:8
Eyüp çıbanlarını kaşımak için bir çömlek parçası aldı. Kül içinde oturuyordu.
EYÜP 2:12
Uzaktan onu tanıyamadılar; yüksek sesle ağlayıp kaftanlarını yırtarak başlarına toprak saçtılar.
-----
MEZMURLAR 31:11
Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
MEZMURLAR 88:8
Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
MEZMURLAR 88:18
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
MEZMURLAR 69:8
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
EYÜP 30:10
Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
YUHANNA 16:32
“İşte, hepinizin evlerinize gitmek üzere dağılacağınız ve beni yalnız bırakacağınız saat geliyor, geldi bile. Ama ben yalnız değilim, Baba benimle birliktedir.
EYÜP 19:12
Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
MEZMURLAR 69:20
Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
AĞITLAR 1:2
Geceleyin acı acı ağlıyor, Yanaklarında gözyaşı; Avutan tek kişi bile yok Bunca oynaşı arasında. Dostları ona hainlik etti, Düşman oldu.
AĞITLAR 1:19
Oynaşlarımı çağırdım, Ama aldattılar beni. Yeniden güçlerine kavuşmak için yiyecek ararken Kâhinlerimle önderlerim kentte can verdi.
MARKOS 14:50
O zaman öğrencilerinin hepsi O'nu bırakıp kaçtı.
-----
EYÜP 6:21
Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.
EYÜP 6:22
‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 19:7
Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 10:15
Zenginin serveti onun kalesidir, Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:20
Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 17:17
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 19:4
Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
-----
EYÜP 6:15
Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,
EYÜP 6:16
Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,
EYÜP 6:17
Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.
EYÜP 6:18
O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema'nın kervanları su arar, Saba'dan gelen yolcular umutla bakar.
EYÜP 6:20
Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.
-----
YARATILIŞ 40:23
Gelgelelim, baş saki Yusuf'u anımsamadı, unuttu gitti.
VAİZ 9:15
Kentte yoksul ama bilge bir adam vardı. Bilgeliğiyle kenti kurtardı. Ne var ki, kimse bu yoksul adamı anmadı.
AMOS 6:6
Tas tas şarap içenler, Yağların en güzelini sürünenler, Yusuf'un yıkımına kederlenmeyenler!
-----
MEZMURLAR 41:9
Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile İhanet etti bana.
MEZMURLAR 55:12
Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, Katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, Gizlenebilirdim.
MEZMURLAR 55:13
Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.
MEZMURLAR 55:14
Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
-----
YEREMYA 12:6
Kardeşlerin, öz ailen bile sana ihanet etti, Arkandan seslerini yükselttiler. Yüzüne karşı olumlu konuşsalar bile onlara güvenme.
MİKA 7:5
İnanmayın komşunuza, Dostunuza güvenmeyin. Koynunuzda yatan karınızın yanında bile Sıkı tutun ağzınızı.
MİKA 7:6
Çünkü oğul babasına saygısızlık ediyor, Kız annesine, gelin kaynanasına karşı geliyor. İnsanın düşmanı kendi ev halkıdır.
MATTA 10:21
“Kardeş kardeşi, baba çocuğunu ölüme teslim edecek. Çocuklar anne babaya başkaldırıp onları öldürtecek.
Kamu malı